در محضر بزرگان/ خدا داور بى ‏چون و چرا

خراسان/ تفسير نـور در آيه 55 سوره آل عمران مي خوانيم: إِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى إِنِّي مُتَوَفِّيکَ وَرَافِعُکَ إِلَيَّ وَمُطَهِّرُکَ مِنَ الَّذِينَ کَفَرُوا وَجَاعِلُ الَّذِينَ اتَّبَعُوکَ فَوْقَ الَّذِينَ کَفَرُوا إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ ثُمَّ إِلَيَّ مَرْجِعُکُمْ فَأَحْکُمُ بَيْنَکُمْ فِيمَا کُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ (به‌ياد آور) هنگامى که خداوند فرمود: عيسي، خودم تو را برمي دارم و زنده به طرف خودم بالا مي آورم و از دست بي دين هاي ناپاک نجاتت مي‌دهم. تا روز قيامت هم، هميشه پيروان واقعي ات را برتر از بي دين ها قرار مي دهم. البته آخر سر، برگشتن شما به سوي من است؛ در نتيجه در هر چيزي که سرش اختلاف داشته ايد، بين تان داوري مي کنم.» استاد قرائتي در تفسير اين آيه مي‌گويد: براي ديگر انبيا هم مانند حضرت محمد(ص) تجربه‌اي شبيه معراج وجود داشته است. زندگى در ميان کفّار، مايه‏ آلودگى و دورى از آن ها مايه‏ پاکى و طهارت است. پيشگويى غيبى غلبه‏ مسيحيّت بر يهود، از معجزات قرآن است. پيروى از انبيا، رمز پيروزى است. حقانيت اسلام، منافاتى با وجود اقليّت ‏هاى مذهبى در پناه اسلام ندارد. بازگشت همه به سوى خداست و او داور بى ‏چون و چراست. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد