راز‌هایی درباره مشهورترین مجسمه‌های جهان

ايرنا/ هنر مجسمه سازي از ديرباز تاکنون در تمدن هاي گوناگون از نقش و جايگاه خاصي برخوردار بوده و به عنوان سندي از چگونگي تفکر، شيوه زندگي، آداب، رسوم و فرهنگ يک جامعه همواره مورد مطالعه مردم شناسان و جامعه شناسان قرار گرفته است. هنر در دوران معاصر نقش پررنگ تري در زندگي انسان پيدا کرده است زيرا در اين دوران مساله هنر عمومي و زيباشناسي شهري مطرح مي شود. حضور مجسمه با فرم و ساختار بديع در فضاهاي مختلف شهري مي تواند در بالابردن سواد بصري شهروندان و به لحاظ محتوا و ايجاد ارتباط عمومي موثر واقع شود. روند مجسمه سازي شهري را مي توان يکي از شکل هاي مدرنيته و تجردگرايي در کشورها دانست. مجسمه آزادي واقع در آمريکا يک مجسمه قابل قبول در اين راستا است. مجسمه آزادي يا تنديس آزادي که نام رسمي آن Enlightening The World (آزادي روشنگر جهان) است در ۱۸۸۶ ميلادي به وسيله فرانسه به آمريکا هديه داده شد. استيفن گراور کليولند رياست جمهوري وقت آمريکا، مجسمه آزادي را در محل فعلي آن، قرار داد. اين مجسمه با دست راست خود مشعلي فروزان را بالاي سر خود نگه داشته و در دست چپ يک لوح سنگي را که بر روي آن با شماره هاي رومي نوشته شده که نشانگر تاريخ استقلال آمريکا است. زنجير شکسته در پاي او نماد آزادي و نشانه خوشامدگويي آمريکا به مهاجران و گردشگران است. باستان شناسان معتقدند اين مجسمه نماد اسرار آميزي از يک جريان مخفي دارد که بعدها نبض حيات سياسي، اقتصادي، فرهنگي و نظامي جهان را به دست گرفت.

از اين رو پژوهشگر گروه اطلاع رساني ايرنا در اين نوشتار سعي دارد به مناسبت سالروز پرده برداري از مجسمه آزادي درآمريکا برخي از مهمترين مجسمه هاي دنيا را معرفي کند. بزرگترين مجسمه بودا در جهان

در شمال غربي شهر کابل، پايتخت افغانستان منطقه اي وجود دارد که منزلگاه مبلغان بودايي بود. ميان سده هاي اول و سوم پيش از ميلاد، راهبان بودايي در ولايت باميان معابد و ديرهاي بي شماري را در دل کوه هاي سنگي حفر کردند. با تهاجم مغول ها مناطق اطراف ويران شد و مجسمه ها و معابد بوداييان به تاراج رفت. دو پيکره بسيار چشمگيري که هنوز باقي مانده اند، مجسمه هاي غول پيکر بودا هستند که يکي ۱۷۳ متر و ديگري ۱۲۰ متر ارتفاع دارد. هر ۲ مجسمه در درون صخره اي عظيم تراشيده شده اند. يک انسان به راحتي مي تواند در ميان ۲ انگشت شصت پاي اين مجسمه قدم بزند. مجسمه دوم در درون صخره تراشيده شده و اطراف آن را درهاي ورود به معابد سابق فرا گرفته است.

غول پيکرترين و بلندترين مجسمه جهان

مجسمه اي از سردار والابي پاتل، سياستمدار شهير هندي به ارتفاع ۱۸۲ متر در هند قرار دارد. والابي پاتل با تلاش هايش براي يکپارچه ساختن کشور هند در دهه ۱۹۴۰ به نام مرد آهني هند لقب گرفت. اين تنديس که به نام مجسمه وحدت نام گرفته است در جزيره سادو واقع در ايالت غربي گجرات است. فضاي داخلي بزرگ ترين مجسمه دنيا که شامل ۱۸۰ هزار متر مکعب است با بتن پر شده است. وب سايت اين مجسمه‌ که از آن با نام مجسمه اي با عظمت و با اعتبار ياد کرده و مي نويسد: اين مجسمه که کمتر از پنج سال ساخت آن به طول انجاميده است، بزرگ ترين، مرتفع ترين و غول پيکرترين مجسمه در جهان است. سازنده اين مجسمه که رام ساتور نام دارد، براي ساخت چهره اي کامل از سردار پاتل، تقريبا ۲ هزار عکس از اين او را جمع آوري کرد و با افرادي که از نزديک او را ديده بودند و همچنين مورخان صحبت کرد. اين اثر بزرگ، فقط يک يادبود خاموش شبيه به ديگر بناهاي يادبود نيست، بلکه يک اداي احترام هدفمند است که تمام بخش هاي اجتماعي و اقتصادي را در جهت برقراري بهتر ارتباطات، زيرساخت هاي بهداشتي و آموزشي، تحقيقات توسعه در حوزه کشاورزي و ساير برنامه ها براي پيشرفت جامعه شامل مي شود.

مجسمه فرشته شمال

مجسمه فرشته شمال نيوکاسل، مشهور ترين اثر هنري در انگليس است. فرشته شمال  اثر آنتوني گورملي در ۱۹۹۸ تکميل شد. اين مجسمه استيل از يک فرشته، به طول ۲۰ متر  با بال هايي به طول ۵۴ متر در سراسر مسير قابل مشاهده است. طبق گفته هاي گورملي، بال ها با زاويه ۳.۵ درجه به جلو ساخته شده و حس آغوش گرفتن را ايجاد مي کنند. فرشته، مانند بسياري از کارهاي ديگر گورملي، الهام گرفته از بدن انسان است. گفته مي شود اگر چهار اتوبوس ۲ طبقه را در کنار اين مجسمه روي هم بگذاريد، همچنان اين مجسمه بلندتر خواهد بود. اين مجسمه باشکوه به طرف جاده نگاه مي‌کند که در نهايت اين جاده به شهر نيوکاسل ختم مي‌شود. اين مجسمه با استفاده از فولاد مقاوم در برابر هوا ساخته شده است. پروژه ساخت اين مجسمه در ۱۹۹۴ ميلادي آغاز شد و براي تأمين  هزينه آن شوراي گيتسهد، شوراي هنر انگليس، صندوق توسعه منطقه اي اروپا و هنرهاي شمالي حمايت کردند.

بهار معبد بودا

بزرگترين مجسمه جهان در کشور چين ساخته شده است و بهار معبد بودا نام دارد. اين مجسمه تنديسي غول‌ پيکر از بوداي وايروکانا يا بوداي آسماني چيني‌هاست. بودا با ارتفاعي حدود ۱۵۰متر در ميان باغي در استان هنان چين ساخته شد. عظمت و ساختار زيبايش باعث هجوم گردشگران براي تماشايش مي شود و اکنون اين مجسمه به يکي از جاذبه هاي گردشگري در اين کشور تبديل شده است. در ۲۰۰۱ ميلادي طالبان ۲ مجسمه بزرگ قديمي بودا در باميان افغانستان را تخريب کرد. اين ۲ مجسمه که در آن زمان در فهرست ميراث جهاني يونسکو به ثبت رسيده بودند، در واقع جزو قديمي‌ترين و بلندارتفاع‌ترين مجسمه‌هاي بودا در دنيا به حساب مي‌آمدند. کمي پس از تخريب آنها، دولت چين اعلام کرد، قصد دارد تا بلندترين مجسمهدنيا را به يادبودِ مجسمه‌هاي بوداي باميان و به شکل بوداي وايروکانا بسازد. در نهايت ساخت مجسمه بوداي معبد بهار در ۲۰۰۸ ميلادي به پايان رسيد.

مجسمه ابوالهول

مجسمه ابوالهول که به وسيله مصريان باستان ساخته شده در حدود ۲۰ متر ارتفاع داشته و هنوز هم جزو بزرگ‌ترين مجسمه‌هاي جهان محسوب مي‌شود. اين مجسمه بخش زيادي از عمر خود را در زير شن‌هاي بيابان‌هاي مصر گذرانده و همواره با رمز و رازهايي حول خود دست به گريبان بوده و گمانه زني‌هاي زيادي درباره قدمت و هدف از ساخت و روش ساخت وجود دارد. مجسمه ابوالهول که رو به شرق و محل طلوع آفتاب قرار دارد در فلات جيزه، در حدود ۱۰ کيلومتري غرب قاهره و سواحل غربي رود نيل واقع شده است. در گذشته پادشاهان و فرعون‌هاي مصر به عنوان نمادي از خداي آفتاب، اين مجسمه را پرستش مي‌کردند و آن را هورِم آخت به معناي هوروس افق مي‌ناميدند. اين بنا بزرگ‌ترين بناي باقي مانده از دنياي باستان است که طول آن ۷۳.۵ متر و ارتفاع آن در برخي جاها به ۲۰ متر مي‌رسد. به باور باستان شناسان صورت ابوالهول در ابتدا به رنگ سرخ تيره بوده است. مقبره کوچکي که ميان دست‌هاي مجسمه قرار دارد، حاوي چندين لوحه سنگي حکاکي شده است که به وسيله فراعنه و براي اداي احترام به خداي خورشيد در اين مکان قرار داده شده‌اند. امروزه اين بناي غول پيکر و باارزش به دليل وزش باد، رطوبت و دودي که از شهر قاهره متساعد مي‌شود در حال ويراني است.

بوداي بزرگ لشان

در کشور چين مجسمه غول پيکر بودا لِشان قرار گرفته است. از اين مجسمه با قدمتي بيش از يک هزار و ۳۰۰ سال به عنوان بزرگترين مجسمه سنگي بودا در جهان و به مراتب بلندترين مجسمه تاريخ ما قبل مدرن ياد مي شود. جذب ساليانه ميليون ها بازديدکننده از جمله زائران بودايي اين مجسمه را به يک مقصد مقدس و شگفت انگيز باستاني تبديل کرده است. اين مجسمه در حاليکه جريان رودخانه از زير پاهاي آن عبور مي کند، شخصيتي ستبر همراه با لبخندي راهبانه که دست خود را بر روي زانوهايش گذاشته، در حال استراحت است و با آرامش به سراسر مسير رودخانه خيره شده، را به تصوير مي کشد. برپايه اعتقادات، اين مجسمه براي بزرگداشت ياد مِيتوريا که يک بودا بوده، ساخته شده است. جاذبه اين مجسمه نه تنها در اندازه، بلکه در هنر معماري و نوع ساخت آن نيز نهفته است. تمام اين مجسمه را به جز گوشش از سنگ ساخته اند. گوش اين مجسمه را از چوب ساخته اند و سپس بر روي آن خاک رس قرار داده اند. موهاي بودا هم به صورت بسيار ماهرانه اي همراه با يک هزار و ۲۱ تاب و موج در سر آن طراحي و ساخته شد. طراحي مبتکرانه چند معابر تخليه آب پنهان در داخل مو، يقه، قفسه سينه و پشت گوش بودا از فرسايش جدي اين مجسمه در برابر تغييرات هوا در طي بيش از هزار سال جلوگيري کرده است. گفته مي شود که مجسمه لِشان براي آرام کردن آب هاي متلاطم که مانع عبور قايق ها و کشته شدن تعداد زيادي از مردم در طول سال مي شده، ساخته شده است. افراد چيني باستان ساخت اين مجسمه با چنين اندازه و ساختاري را راهي براي تشکر از خدا دانسته اند ... در اين مکان و صخره هزاران مجسمه بودايي حکاکي شده اند به طوري که اين کوه را به يک موزه کنده کاري بودايي تبديل کرده است. در ۱۹۶۶ ميلادي سازمان ميراث جهاني، يونسکو منطقه خوش منظره کوه هاي اِمِي و محل قرار گرفتن مجسمه غول پيکر بودا لِشان را به عنوان يک ميراث فرهنگي و طبيعي دنيا در فهرست ميراث جهاني خود قرار دارد.

مجسمه بزرگ چنگيز خان

مجسمه چنگيز خان، يک مجسمه بلند ۴۰ متري است که چنگيز خان را سوار بر اسب نمايش مي دهد که در پايتخت مغولستان واقع است؛ مکاني که طبق افسانه اي، او شلاق طلايي اش را مي يابد. اين سازه در ۲۰۰۸ ميلادي ساخته شد. اين مجسمه ۲۵۰ تني از فولاد ضد زنگ يه صورتي نمادين به سمت جنوب چين اشاره مي کند. بازديد کنندگان از طريق راه هاي موجود در قفسه سينه و گردن اسب به سر آن مي رسند؛ جايي که مي توانند يک نمايش پانوراما از طبيعت بکر منطقه داشته باشند. طراحي فضاي اطراف مجسمه چنان است که گويي مجسمه اصلي به وسيله ۲۰۰ اردوگاه خيمه هاي کروي قرقيزهاي ساکن سيبري احاطه شده است که همانند الگوي علامت هاي تجاري اسب که درسده ۱۳ قبايل مغول از آن استفاده مي کرده اند، چيده شده اند.

کريستو ري مجسمه مسيح

کريستو رِي، يکي از جاذبه‌هاي مذهبي مهم در پرتغال محسوب مي‌شود. اين مجسمه يادبود در حاشيه‌ رودخانه‌ تاگوس بر فراز سکويي مرتفع ساخته شده و محل ايده‌آلي براي تماشاي مناظر اطراف ليسبون است. کريستو ري يا مسيح پادشاه يکي از شاخص‌ترين بناهاي موجود در شهر ليسبون است. مجسمه‌ مسيح بر فراز کرانه‌هاي جنوبي رود تاگوس ايستاده و تصويري از مسيح با آغوش باز را نمايش مي‌دهد که روايت‌گر نعمت و برکت براي شهر است. ساخت آن به احترام عدم شرکت پرتغال در جنگ دهشتناک جهاني دوم انجام شده است. کريستو ري از زمان تقديس خود در ۱۹۵۹ ميلادي، مقصد زيارتي مهمي بوده و در حال حاضر يک مرکز مذهبي پراهميت براي شهر اسقف‌ نشين ستوبال است. کريستو ري در ليسبون شباهت‌هاي فراواني به تنديس مسيح در ريودوژانيرو دارد، زيرا آن مجسمه  برزيلي منبع الهامي براي ساخت نمونه‌ پرتغالي‌اش بوده است. در پايين اين مجسمه، کليساي بي‌آلايشِ نوسا سنهورا دا پاز قرار دارد و ورود به آن رايگان است. يکي از شگفتي‌هاي باغ‌ موجود در اين محوطه اين است که هميشه يک صداي همهمه‌ ضعيف به گوش مي‌رسد و دليل اين صدا هم عبور جمعيت از روي پل معلق عنوان مي‌شود. گردشگران براي ديدار از مجسمه مسيح بايد در ابتدا مسيري کوتاه را با قايق پيموده و سپس سوار بر اتوبوس شوند؛ با اين‌حال، تمام اين سفر کمتر از يک ساعت طول مي‌کشد. مجسمه کريستو ري در دوراني مذهبي از تاريخ پرتغال به دست مردمي بنا شد که شکرگزار عدم حضور اين کشور در جنگ ويرانگر جهاني دوم بودند. اين پيشکش مذهبي از طرف ديکتاتوري ملي‌گراي کشور به رهبري سالازار پذيرفته شد و مورد استقبال کليساي حاکم قرار گرفت. اين اثر مذهبي شگرف از مسيح تا به امروز پابرجا بوده و محوطه‌ آن مقصد زيارتي مهمي محسوب مي‌شود.

مجسمه مام ميهن فرا مي‌خواند

مجسمه مام ميهن فرا مي‌خواند به عنوان مشهورترين بناي روسيه و به ياد بود قربانيان نبرد استالينگراد ساخته شده است. اين مجسمه در واقع اثر مشترکي از يوگني وچتيچ، مجسمه‌ساز مشهور دوره شوروي و همچنين نيکولاي نيکيتن، مهندس سازه بود. يوگني اين مجسمه را به شکل زني که در حال قدم برداشتن به سمت جلو و شمشيري از غلاف در آمده در دست دارد، طراحي و اجرا کرد. اين مجسمه در واقع تمثيلي از مادر ميهن‌ است که در حال فرا خواندن پسرها و دخترهايش و دعوت آن ها به عقب راندن دشمن است. ساخت مجسمه مام ميهن فرا مي‌خواند در ۱۹۵۹ ميلادي آغاز شد و در ۱۹۶۷ ميلادي به پايان رسيد. در زمان پايان ساخت، مجسمه  مام ميهن فرا مي‌خواند، بلندترين مجسمه بدون پايه دنيا بود. ساخت اين مجسمه بتوني عظيم و با اين طرح و ظرافت در واقع مهارت سازندگانش را به ذهن متبادر مي کند.

يوشيکو دايبوتسو و مجسمه ۱۰۰ متري سنداي ديکان

يوشيکو دايبوتسو  به معناي بوداي بزرگ در ژاپن است. اين مجسمه ۱۰۰ متري از برنز ساخته شده و ساخت آن در ۱۹۹۳ ميلادي به اتمام رسيد. اين مجسمه تا ۹ سال قبل از اينکه تاج خود را از دست بدهد، بلندترين مجسمه دنيا بود. اين اثر به مناسبت سالگرد بازگشايي مدرسه جودو شينشو که به وسيله شينران تأسيس شده، ساخته شد. درون مجسمه چهار طبقه متفاوت وجود دارد که بازديدکنندگان مي‌توانند از هر طبقه با آسانسور ديدن کنند. طبقه چهارم يک منظره زيبا از باغ‌هاي اطراف را به نمايش مي‌گذارد و در طبقه سوم بيش از ۳۰ هزار مجسمه بودا قرار دارد. همچنين مجسمه ۱۰۰ متري سنداي ديکان در ژاپن قرار دارد که مي توان با استفاده از آسانسوري که درون مجسمه تعبيه شده به يک نماي زيبا از شهر دست يافت. اين الهه يک کوزه را در دست چپ براي جاري کردن آب حکمت و همچنين يک گوهر را در دست ديگر براي تحقق بخشيدن به آرزوها نگه داشته است.

مجسمه مولانا

مجسمه مولانا شاعر، محقق و عارف مسلمان سده ۱۳ به وسيله اراي اوکان ساخته شده و در کشور ترکيه با ارتفاع ۲۰ قرار دارد. برخي از منتقدان مي گويند هيچ پرتره و تصوير قابل استنادي براي ساخت مجسمه مولانا وجود ندارد و از اين جهت ساخت مجسمه مومي از اين شخصيت بزرگ جهاني را قريب به واقع نمي دانند.

لاي کيون ست کيار،  پوکانگ در ميانمار، ساي باباپوتاپارتي در هند، گو آن يوپوکت در چين، ‌احياي افريقا اووکام داکار  و امپراطور يان و امپراطور هوآنگ در چين و ... از جمله مجسمه هاي بلند و مشهور در جهان به شمار مي روند که نمادي از تمدن و فرهنگ کشورها را نشان مي دهد و ساليانه ميزبان گردشگران زيادي از سراسر دنيا هستند.

ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد