تقویم تاریخ/ میلاد خجسته پیامبر اکرم (ص) و ولادت امام جعفر صادق(ع)
راسخون/ ولادت حضرت محمد(ص) به اتّفاق نظر شيعيان در 17 ربيع الاول در سال عام الفيل ميباشد، ولي برخي از مسلمانان، اين واقعه را در روز دوازدهم اين ماه دانستهاند. کنيهي آن حضرت، ابوالقاسم و القاب ايشان، رسول اللَّه، نبي اللَّه، خاتم الانبيا، سَيِّدُالبَشَر و... ميباشد. پدر ايشان عبداللَّه بن عبدالمطلب و نيز مادر آن حضرت آمنه بنت وَهَب است. رقيه، ام کلثوم، زينب، قاسم، عبداللَّه، ابراهيم و حضرت فاطمهي زهرا(س) فرزندان پيامبر اسلام ميباشند که به جز فاطمه(س) همگي در دوران حيات پيامبر، از دنيا رفتند. دوران زندگي پيامبر اکرم(ص) در دو شهر مکه و مدينه سپري شد. ايشان پس از آن که در چهل سالگي براي پيامبري برگزيده شدند، در ابتدا دين الهي را به طور مخفيانه تبليغ ميکردند و پس از سه سال، به دعوت آشکار دست زدند. رنجها و سختيهاي فراواني که پس از درگذشت ابوطالب، عمو و حضرت خديجه(س) همسر آن حضرت بر ايشان گذشت و همچنين اعلام آمادگي مردم يثرب براي پذيرفتن آن پيامبر عظيمالشأن، زمينه ساز هجرت بزرگ ايشان به مدينه گرديد. ده سال آخر عمر و رسالت حضرت محمد(ص) در مدينه، همراه با جنگها، فتوحات و انتشار آيين آسماني اسلام همراه بود. حضرت امام جعفر صادق(ع) فرزند امام محمد باقر(ع) و از مادري به نام اُمّفَروَه دختر قاسم بن محمد بن ابيبکر است. ابوعبداللَّه، ابواسماعيل، ابوموسي از کنيههاي آن حضرت و صادق، فاضل، طاهر، صابر و... از القاب آن جناب ميباشند. حضرتش در سال هشتاد و سوم هجري در مدينه به دنيا آمده است. فرزندان آن حضرت را ده تن ذکر کردهاند. در ميان امامان، عصر امام صادق(ع) منحصر به فرد بوده و شرايط اجتماعي و فرهنگي عصر آن بزرگوار، در زمان هيچ يک از امامان وجود نداشته است. زيرا آن دوره از نظر سياسي، دورهي ضعف و تزلزلِ حکومت بنياميه و فزوني قدرت بنيعباس بود و اين دو گروه، مدتي در حال کشمکش و مبارزه با يکديگر براي کسب حکومت بودند. از اين رو اين دوران، دوران آرامش و آزادي نسبيِ امام صادق(ع) و شيعيان و فرصت بسيار خوبي براي فعاليت علمي و فرهنگي آنان به شمار ميرفت. از نظر فکري و فرهنگي نيز عصر امام صادق(ع) عصر جنبش فکري و فرهنگي بود. در آن زمان، شور و شوق علمي بيسابقهاي در جامعهي اسلامي حاصل شده و علوم مختلفي اعم از علوم اسلامي يا علوم بشري پديد آمده بود. امام صادق(ع) با توجه به فرصت مناسب سياسي به دست آمده و با ملاحظهي نياز شديد جامعه و آمادگي زمينهي اجتماعي، دنبالهي نهضت علمي و فرهنگي پدر بزرگوار خود، امام محمدباقر(ع) را گرفت، حوزهي وسيع علمي و دانشگاه بزرگي به وجود آورد و در رشتههاي مختلف علوم عقلي و نقليِ آن روز، هزاران شاگردِ فاضل را پرورش داد.