خراسان/ خواجه اي مال خود را ميان فرزندان تقسيم مي کرد و غلامي خردسال داشت. غلام گفت: «اي خواجه! اول به من چيزي بده. بعد به فرزندانت!» خواجه گفت: «چرا؟» غلام گفت: «براي اين که خداوند فرموده است: «الْمالُ وَ الْبَنُونَ زينَةُ الْحَياةِ الدُّنْيا؛ مال و فرزند زينت زندگي دنيايي است.» (کهف: 46) و مال را بر فرزند مقدم دانسته است. من هم جزو اموال تو هستم و بر فرزندان تو تقدم دارم!» خواجه از شنيدن سخن خردمندانه و زيرکانه غلام خوشحال شد و او را آزاد کرد.
گنجينه لطايف
بازار