چگونه همیشه وقتشناس و آنتایم باشیم؟
برترين ها/ وقتشناس و خوشقول بودن در همهي جوامع و فرهنگها امتيازي ارزشمند محسوب ميشود و تقريبا همهي ما تصديق ميکنيم که «بايد» وقت شناس باشيم. اما متاسفانه شرايط هميشه هم آنطوري که بايد باشد پيش نميرود. اگر جزو آدمهايي هستيد که معمولا دير سر قرارهايتان حاضر ميشويد يا وقت کم ميآوريد پس احتمالا افراد زيادي را در اطرافتان عذاب ميدهيد. اطرافيان شما نميتوانند کار خودشان را متوقف کنند يا منتظر شما بمانند و يا برنامههاي خود را تغيير بدهند، صرفا به اين دليل که شما خستهايد، خواب ماندهايد و يا تازه يادتان افتاده کار ديگري هم بايد انجام ميداديد؛ بنابراين خيلي مهم است که ياد بگيريد چگونه وقت شناس باشيد. وقت شناس بودن هم براي موفق بودن لازم است و هم بر تمام جنبههاي زندگي اثر ميگذارد، مانند: شغلتان دوستيهايتان روابط رمانيکتان فرزندانتان سلامت و تندرستي خودتان و اطرافيانتان اگر هميشه دير سر کارتان ميرسيد پس احتمال اينکه اخراج شويد هست. همچنين به احتمال زياد اغلب با حجم زيادي از کار مواجهيد که روي هم تلنبار شدهاند و يا باعث استرس بيشترتان ميشوند يا اينکه سعي ميکنيد مسئوليتهايتان را گردن ديگران بيندازيد تا خودتان از اين وقت نشناس بودن زياد اذيت نشويد. اگر هميشه دير به مهمانيها و قرارهاي دوستانهتان ميرسيد، مطمئن باشيد آنها به اندازهي کافي باهوش هستند که بفهمند شما براي وقت آنها و روابطتان ارزش قائل نيستيد. بالاخره يک روز، اطرافيان شما از منتظر ماندن براي شما خسته خواهند شد؛ از اينکه هميشه دير به سينما برسند و شروع فيلم را از دست بدهند، از اينکه هميشه مجبور باشند با عجله و استرس به مقصد برسند و از خيلي چيزهاي ديگر. شايد دوستان شما به زودي قيد دعوت کردن از شما را بزنند و دورهميهايشان را بدون حضور شما برگزار کنند. تصور کنيد سر اولين قرارتان با يک شخص مهم دير برسيد. مطمئن باشيد همه چيز را نابود کردهايد. در اين مطلب چند توصيه ساده، اما مفيد برايتان داريم تا وقت شناستر باشيد و دوستان و خانواده و همکاران خود را از خودتان نرنجانيد و به روابط تان آسيب نزنيد. ضمنا با در پيش گرفتن عادتهاي زير، خودتان هم کمتر دچار استرس خواهيد شد. عادت کنيد از آلارم ساعت يا موبايلتان بيشتر استفاده کنيد اين عادت خيلي به دردتان خواهد خورد. آلارم بيشترين کاربرد را براي بيدار شدن از خواب دارد. اگر از آن آدمهايي نيستيد که با اولين زنگ آلارم فورا از جايتان بلند شويد و روزتان را شروع کنيد، پس حتمال از دکمهي اسنوز يا چُرت کوتاه زياد استفاده ميکنيد. شما بايد آلارم را روي چند دقيقه زودتر تنظيم کنيد. يک قانون خيلي خوب به شما توصيه ميکنيم: ۱. تعداد دفعاتي که دکمه اسنوز را ميزنيد با هم جمع کنيد ۲. آن عدد را در طول مدت هر اسنوز ضرب کنيد ۳. عدد به دست آمده را از ساعتي که آلارم را روي آن تنظيم ميکنيد کم کنيد ۴. عدد به دست آمده، زماني است که در واقع بايد از خواب بيدار شويد مثلا فرض کنيد شما ۳ بار اسنوزهاي ۹ دقيقهاي را ميزنيد، پس ۳*۹ = ۲۷ زماني که معمولا آلارم را تنظيم ميکنيد: ۶:۴۵ صبح حالا بايد: ۲۷ دقيقه را از ساعت ۶ و ۴۵ دقيقه کم کنيد که ميشود: ۶:۱۸ صبح از اين به بعد آلارم را روي ساعت ۶ و ۱۸ دقيقه صبح تنظيم کنيد. آلارم را روي زمان زودتر تنظيم کردن به بدنتان اجازه ميدهد به روتين خودش ادامه دهد (استفاده از اسنوز)، بدون اينکه صبحتان را با تاخير شروع کنيد. يک کاربرد بسيار مفيد ديگر از آلارم اين است که ميتوانيد از آن به عنوان يک يادآوري کننده استفاده کنيد. اگر ميدانيد روز واقعا پُرمشغلهاي در پيش رو داريد، بد نيست براي يادآوري و به وقت عمل کردن از آلارم استفاده کنيد. مثلا اگر در حال حاضر مشغول انجام کار مهمي در خانه هستيد و ميدانيد بايد ساعت پنج و ربع خانه را ترک کنيد تا به کلاس يوگايتان برسيد، آلارم را براي چند دقيقه قبل از آن تنظيم کنيد. شايد گاهي لازم شود در يک روز چندين بار از آلارم استفاده کنيد تا بتوانيد به موقع به کارهايتان برسيد و اين هيچ ايرادي ندارد. خودتان، شرايط و روتينتان را ارزيابي کنيد فقط شما ميدانيد صبح چقدر زمان لازم داريد تا براي رفتن به محل کارتان آماده شويد. فقط شما ميدانيد چقدر زمان لازم داريد بچهها را از مدرسه به خانه برگردانيد؛ و فقط شما ميدانيد بدنتان قبل از تمرين به چه اندازه تمرينات کششي براي گرم و آماده شدن نياز دارد. هر کاري که براي وقت شناس و آن تايم بودنتان ميکنيد، فقط زماني مفيد خواهد بود که نقاط قوت و ضعفتان را ارزيابي کنيد. پس محدوديتهايتان را بپذيريد. مثلا ممکن است صبحها تا زماني که همان اول يک فنجان قهوه يا چاي ننوشيد، خلقتان باز نشود و نتوانيد هيچ کاري انجام دهيد. پس نبايد مسئلهي به اين مهمي را ناديده بگيريد و سراغ برنامه ريزي براي بقيه کارها برويد. حتما زماني را که منتظريد تا قهوه يا چايتان آماده شود را نيز در نظر بگيريد. سپس محاسبه کنيد براي آماده کردن اسنک براي بچهها، از خواب بيدار کردنشان، کمک به لباس پوشيدنشان و آماده شدن خودتان و ... چقدر زمان نياز داريد. مهم اين است که مثلا آن ده دقيقهاي را که منتظريد تا چاي يا قهوهتان آماده شود حذف نکنيد و حتما آن را در محاسباتتان وارد نماييد وگرنه تمام برنامههاي بعديتان با عجله و استرس پيش خواهد رفت و روزتان را با تاخير و آشفتگي شروع خواهيد کرد. واضح است که عادتها و موقعيتها براي هر کسي متفاوتاند؛ بنابراين الگو و برنامهاي که براي دوستتان جواب ميدهد لزوما براي شما به درد بخور نيست. سعي کنيد تا جايي که ميتوانيد براي هر چيزي از قبل برنامه ريزي کنيد و چيزهاي غيرقابل پيش بيني را به حال خود بگذاريد. تا جايي که امکان دارد براي کارهايتان از قبل آماده شويد يکي از بهترين راهها براي اجتناب از تاخير، از قبل چک کردن ليست کارهايي است که بايد انجام دهيد تا بتوانيد تا جايي که ممکن است چيزهايي را از قبل آماده کنيد. اگر خوب و با دقت به ليستتان نگاه کنيد حتما يک سري از کارها را پيدا ميکنيد که همين الان ميتوانيد آنها را آماده کنيد و بعدا راحتتر آنها را انجام دهيد. خيلي خوب است عادت کنيد همه چيز را بنويسيد. مثلا اگر بتوانيد ناهار و اسنک بچهها را از شب قبل آماده کنيد، صبح کار کمتري خواهيد داشت. حتي سادهترين و جزئيترين کارها هم ميتوانند در برنامه ريزيها و آن تايم بودن شما اثر بگذارند. اگر واقعا از هميشه در شتاب و استرس بودن خسته شدهايد، پس توصيه ميکنيم ريزترين کارها را نيز در برنامه ريزيهايتان به حساب بياوريد. در برنامه ريزيهايتان منطقي باشيد سعي نکنيد با حدس و گمان و شايد و احتمال پيش برويد. فرض کنيد روز پُر از مشغلهاي را قرار است شروع کنيد و ميدانيد قبل و بعد از ناهار، دو قرار کاري مهم داريد، پس بايد سر هر دو قرار به موقع حاضر شويد؛ بنابراين منطقي نيست براي اين فاصله، قرار ديگري را براي صرف ناهار با دوستتان، آن هم در آن سوي شهر تنظيم کنيد يا مثلا براي خريد به فروشگاه مرکز شهر برويد. اينکه فکر کنيد زرنگي است که از اين فاصلهي مثلا يک ساعته بهره ببريد و يکي از کارهايتان را انجام دهيد، شايد به قيمت بدقولي و از بين رفتن اعتبارتان تمام شود. منطقيتر اين است که در اين يک ساعت ناهارتان را بخوريد و مثلا ايميلهايتان را چک کنيد. به خودتان سخت نگيريد و وقت آزاد هم در نظر بگيريد گاهي وقت نشناسي و بد قولي و تاخير در واقع به دليل تنبلي يا عدم برنامه ريزي نيست، بلکه ناشي از فعاليتها و مسئوليتهاي فراواني است که توقع داريم حتما در زماني فشرده انجامشان دهيم. حتما در برنامهي روزانهتان زماني را براي استراحت، سرگرمي و آرام سازي ذهن و جسمتان در نظر بگيريد و حتي چند دقيقه هم شده، فقط براي خودتان باشيد. هر کسي به روش خاص خودش آرام ميشود و استراحت ميکند. شايد شما دوست داشته باشيد بعد از ناهار کمي چُرت بزنيد يا هنگام صرف چاي بعدازظهرتان در سکوت بنشينيد و چند صفحه کتاب بخوانيد. به هر حال هر چه را براي آرامش خودتان دوست داريد مهم بدانيد و تصور نکنيد هر چه سرتان شلوغتر باشد، کارآمدتر و مفيدتر خواهيد بود. چند دقيقه استراحت يا پرداختن به سرگرمي مورد علاقه باعث ميشود با انرژي و تمرکز بيشتري به روزمرگيها و مسئوليتهايتان برگرديد و کمتر دچار تاخير و استرس شويد. دو مسئلهي مهم که در تلاش براي وقت شناس بودن بايد به خاطر بسپاريد اين است که يک؛ گاهي «نه» گفتن هيچ ايرادي ندارد! وقتي قبول ميکنيد با وجود مسئوليتها و کارهاي زيادي که در خانه و محل کارتان داريد، با مدرسهي دخترتان هم در انجام يک سري از فعاليتهاي داوطلبانه مربوط به والدين شرکت کنيد، چون قدرت «نه» گفتن نداريد، اين فشار مضاعف را مجبوريد تحمل کنيد که مطمئنا بدون عواقب نخواهد بود. کاري که ميدانيد قادر به مديريت آن نيستيد انجام ندهيد و زير با تعهدي که شما را به درد سر مياندازد نرويد. چگونه هميشه وقت شناس و آن تايم باشيد و، اما مسئلهي دوم؛ گوشي و تبلتتان را کنار بگذاريد! يکي از بزرگترين موانعي که اجازه نميدهد به موقع به کارهايتان برسيد، استفادهي نادرست از تکنولوژي است. امروزه گوشيهاي هوشمند و فضاي مجازي و رسانههاي اجتماعي، بخش مهمي از مشغلههاي ما را تشکيل ميدهند. شايد زياد برايتان پيش آمده باشد که متوجه شويد ساعتها غرق فضاي مجازي بودهايد بدون اينکه خودتان بدانيد. بيشتر افراد اين روزها به دليل اينکه عادت کردهاند بارها و بارها در روز سرگرم گوشي هوشمند خود باشند، تمرکز چنداني روي ديگر کارهاي خود ندارند و طبيعي است خيلي وقتها با تاخير و عقب افتادن در کارهايشان روبرو شوند. گاهي رسيدن يک پيام از يک دوست در ميان انجام يک کار، باعث ميشود ساعتي را مشغول چت کردن شويد و به تبع، برنامههاي ديگرتان به تاخير بيفتد. همهي اينها حواس پرت کنهايي هستند که اگر دوست داريد وقت شناس و مورد احترام باشيد بايد فکري به حالشان بکنيد. براي زماني که قرار است سرگرم گوشيتان باشيد يا در اينترنت بچرخيد، محدوديت تعيين کنيد و حتي ميتوانيد آلارم را تنظيم کنيد تا مثلا بعد از يک ربع خبردارتان کند که وقتتان تمام شده. وقتي مشغول انجام کار مهمي هستيد، گوشيتان را روي سايلنت بگذاريد و تا کارتان تمام نشده سراغ گوشيتان نرويد. وقت شناس و آن تايم بودن، فرمول پيچيدهاي ندارد، فقط نياز به ايجاد عادتهايي دارد که سود آنها اول از همه به خودتان خواهد رسيد.