اهمیت امر به معروف و نهی از منکر در اسلام
بيتوته/ آئين مقدس دين اسلام در کنار ديگر برنامه هاي فردي و اجتماعي، از پيروانش مي خواهد که نسبت به آن چه از ديگران مي بينند بي تفاوت نباشند بلکه آنها را بسوي خوبي ها فرا خوانده و از بدي ها باز دارند. اين دو وظيفه اساسي، امر به معروف و نهي از منکر نام دارد. بهترين راه شناخت معروف و منکر، مراجعه به شرع مقدّس و عقل سليم است. بر اين اساس هر چيزي را که شارع مقدس به آن دستور داد و مردم را به انجام آن ترغيب نمود، آن چيز« معروف» و هرگاه شارع مقدّس، از چيزي نهي کرد و مردم را از انجام آن سرزنش کرد، آن چيز منکر است. و همچنين ميتوان براي شناخت معروف و منکر از عقل سليم بهره برد. از انواع معروف ميتوان به امور واجب و مستحب مانند ايمان، احياي مراکز مذهبي و مسجدها، يتيم نوازي و... و از انواع منکر به امور حرام و مکروه مانند غيبت، دروغ و...، اشاره داشت. امر به معروف و نهي از منکر در قرآن در قران آيات زيادي موجود است که به روشني، جايگاه امر به معروف و نهي از منکر را ياد آوري ميکند. در اينجا بنا به اهميت اين دو حکم الهي و همچنين بهره مند شدن از چشمه جوشان قرآن، به چند آيه اشاره مي کنيم: ۱-« وَ لْتَکُن مِّنکُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِليَ الخَْيرِْ وَ يَأْمُرُونَ بِالمَْعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ وَ أُوْلَئکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ؛ بايد از بين شما، جمعي دعوت به نيکي و امر به معروف و نهي از منکر کنند! و آن ها همان رستگارانند.» ۲-« کُنتُمْ خَيرَْ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ وَ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لَوْ ءَامَنَ أَهْلُ الْکِتَابِ لَکاَنَ خَيرًْا لَّهُم مِّنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَ أَکْثرَُهُمُ الْفَاسِقُونَ؛ شما بهترين امتي بوديد که به سود انسان ها افريده شده اند( چه اين که) امر به معروف و نهي از منکر ميکنيد و به خدا ايمان داريد.» ۳-« خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ أَعْرِضْ عَنِ الجَْاهِلِينَ؛ (به هر حال ) با آن ها مدارا کن و عذرشان را بپذير و به نيکيها دعوت نما و از جاهلان روي بگردان.» ۴-« التَّئبُونَ الْعَبِدُونَ الحَْمِدُونَ السَّئحُونَ الرَّاکِعُونَ السَّاجِدُونَ الاَْمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّاهُونَ عَنِ الْمُنکَرِ وَ الحَْفِظُونَ لحُِدُودِ اللَّهِ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ... آمران به معروف، نهي کنندگان از منکر و حافظان حدود( و مرزهاي) الهي،( مؤمنان حقيقياند) و بشارت ده به( اينچنين) مؤمنان!». اهميت امر به معروف و نهي از منکر امر به معروف و نهي از منکر در بين فرائض دين اسلام، از جهت موقعيت و اهميّت داراي امتياز مخصوصي مي باشد. وجوب امر به معروف و نهي از منکر در دين اسلام، مثل وجوب نماز و روزه و زکات از ضروريّات دين است کسي که از روي توجّه به لوازم آن وجوب آنرا انکار کند، جز کفّار شمرده مي گردد. در اين را بطه قرآن مجيد م يفرمايد: « وَ لْتَکُنْ مِنْکُمْ اُمَّهٌ يَدْعثونَاِلَي الْخَيْرِ وَ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْروُفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَاُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُون». يعني:لازم است در بين شما مسلمانان، جماعتي به دعوت مردم به کارهاي نيک و امر کردن مردم به معروف و نهي آنان از منکر قيام کنند و تنها راه فلاح و سعادت اين است. و همچنين مي فرمايد: « کُنْتُمْ خَيْرَ اُمَّهٍ اُخْرِجَتْ لِلنّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ تُؤْمِنُونَ بِاللهِ». يعني:شما مسلمانان براي اين که به وظيفه امر به معروف و نهي از منکر قيام مي کنيد و ايمان به خداوند داريد، برترين امّت هاي دنيا مي باشيد. حضرت پيغمبر اکرم( صلّي الله عليه و آله) مي فرمودند:« تا زماني که امّت من امر به معروف و نهي از منکر مي کنند و به يکديگر در کارهاي نيک کمک مي نمايند در خير و صلاح و خوبي خواهند زيست، ولي همينکه اين وظيفه هاي مهمّ را ترک کنند، برکت از زندگي آن ها رخت برمي بندد و برخي بر بعض ديگر(بدان بر نيکان) مسلّط ميشوند و ديگر يار و ياوري در اسمان و زمين پيدا نمي کنند.» و همچنين فرمودند:« زماني که امّتِ من انجام وظيفه امر به معروف ونهي از منکر را به يکديگر حواله کنند (يعني هر يک از اداي اين وظيفه مهمّ شانه خالي نموده بگويد که اين وظيفه را ديگري بايد انجام بدهد) بايد در انتظار حوادث ناگوار و عذاب الهي باشند».