راسخون/ احمدشاه قاجار پسر محمدعلي شاه قاجار در سال 1274ش (1314ق) در تبريز به دنيا آمد. وي در خردسالي به ولايتعهدي پدر دست يافت و در دوازده سالگي پس از فتح تهران توسط مشروطهطلبان و خلع محمد علي شاه، به مقام سلطنت رسيد. اما فاتحان تهران به علت صغر سن او، عضدالملک را به سمت نيابت سلطنت احمدشاه انتخاب کردند و سپس ابوالقاسم خان ناصرالملک،عهده دار اين سمت شد. وقتي احمد ميرزا به سن قانوني رسيد، طي مراسم پرهزينه اي، تاجگذاري کرد و رسماً قدرت را در دست گرفت. در دوران سلطنت وي، حوادث مهمي در عرصه بين المللي و داخلي اتفاق افتاد که شهادت شيخ فضل اللَّه نوري، اولتيماتوم روسيه تزاري به ايران و اشغال برخي نقاط کشور توسط قواي روس، آغاز جنگ جهاني اول و تجاوز متفقين به ايران، انعقاد قرارداد ننگين ايران و انگليس معروف به قرارداد 1919 وثوقالدوله و وقوع نهضت جنگل و قيام شيخ محمد خياباني و نيز کودتاي اسفند 1299ش از آن جمله اند. پس از کودتاي سوم اسفند 1299، احمدشاه به گمان اينکه رضاخان سردار سپه، سلطنت او را حفظ خواهد کرد، از او حمايت نمود و او را تاييد کرد. رضاخان هم در ظاهر، مطيع اوامر احمدشاه بود ولي پس از کودتا، به طور مخفيانه و سپس علني، موجبات برکناري شاه قاجار از فرماندهي کل قوا و سلطنت او را فراهم آورد. سلطان احمدشاه مدتي پس از آن که از سفر دوم خود به اروپا که ده ماه به طول انجاميده بود بازگشت، فرمان رياست وزرايي سردار سپه را صادر نمود و چند روز بعد، عازم اروپا گرديد، سفري که ديگر بازگشت نداشت. غيبت طولاني احمدشاه، زمينه را براي هرگونه فعاليت رضاخان به دست او داد و رضاخان پس از شکست طرح جمهوري، خواستار براندازي و انقراض قاجار گرديد که در نهايت به آن کار موفق شد. پس از آن، تلاش احمد شاه براي باز پسگيري قدرت به جايي نرسيد و سرانجام در نهم اسفند 1308 ش در 34 سالگي درگذشت و در عتبات عاليات به خاک سپرده شد. احمدشاه بر خلاف پدرش، فردي گوشهگير و منزوي بود و علاقهاي به سلطنت و قدرت نداشت. احمد شاه در حالي به سفرهاي متعدد و طولاني اروپا ميرفت که مردم ايران دوران قحطي و فقر هولناکي را طي ميکردند و بيش از هر زمان به امنيت و رفاه نيازمند بودند. ولي او بدون توجه به اين مسائل، بارها به بهانه معالجه و درواقع براي خوشگذراني به اروپا سفر کرد و بارِ مالي فراواني بردوش ملت نهاد.
بازار