ماجرای آسمانخراشهای جهنمی
روزنامه شهروند/ آوريل ١٨٨٥ ميلادي، يعني حدوداً نيم قرن پس از آنکه شيکاگو سيماي يک شهر را به خود گرفت، شرکت بيمه شيکاگو با افتتاح ساختمان «هوم بيلدينگ» نخستين آسمانخراش به معناي امروزي آن را به دنياي مدرن تقديم کرد. هوم بيلدينگ با ١٠ طبقه و ٤٢ متر ارتفاع اگر همچنان وجود داشت اکنون در رديف آپارتمانهاي معمولي قرار ميگرفت، اما همين ساختمان در زمان خودش استثنا و نماد پيشرفت در علم ساختمانسازي محسوب ميشد. در سال ١٩٣٠ ميلادي ساختمان هوم بيلدينگ با تصميم صاحب جديدش خراب شد تا بنايي جديدتر و احتمالا بلندتر به جاي آن ساخته شود، اما در همان زمان کيلومترها دورتر يعني در کلانشهر نيويورک، کلنگ ساخت يکي از شاهکارهاي صنعت ساختمانسازي و هنر معماري در بخش منهتن اين شهر بر زمين زده شد. تخريب هتل مشهور والدورف آستوريا (در تقاطع خيابان پنجم و خيابان سي و چهارم) در زمستان ١٩٣٠ ميلادي ساکنان نيويورک را به تعجب واداشت، اما آغاز سريع عمليات عمراني خبر از ساخت بنايي جديد به جاي اين هتل معروف اما قديمي شهر ميداد؛ عملياتي که ١٤ ماه به شکل بيوقفه ادامه يافت تا يکي از مشهورترين آسمانخراشهاي تمام ادوار تاريخ يعني «امپاير استيت» سر بر آسمان بسايد. تولد هيولاي فولادي در ٤٢٠ روز براي بالا رفتن امپاير استيت ٣٤٠٠ کارگر شبانهروز و لاينقطع درحال کار روي اين برج عظيم بودند و درنهايت توانستند پس از ٤٢٠ روز رکورد سرعت در ساخت يک آسمانخراش غولآسا را به نام خود ثبت کنند. هزينه ساخت امپاير استيت در سال ١٩٣١ ميلادي بالغ بر ٤١ميليون دلار آمريکا بود که از اين رقم ١٧ميليون دلار آن صرف خريد ساختمان يا درواقع زمين هتل والدورف آستوريا شد. امپاير استيت پس از افتتاح رسمي در ماه مي١٩٣١، با ٤٤٣ متر ارتفاع (با احتساب آنتن تلويزيوني) لقب بلندترين ساختمان جهان را از آنِ خود کرد و خيلي زود به يکي از مهمترين جاذبههاي گردشگري شهر نيويورک تبديل شد. همانطور که انتظارش ميرفت، اين برج غولپيکر خيلي زود مورد توجه صنعت سينما قرار گرفت و در بسياري از فيلمهاي دهه ٣٠ و ٤٠ ميلادي که لوکيشن آنها شهر نيويورک است رد پايي از امپاير استيت را ميتوان مشاهده کرد. اما مهمترين نقطه تلاقي سينما و بلندترين آسمانخراش جهان در يکي از توليدات مشهور آن سالها يعني فيلم علمي- تخيلي «کينگ کونگ» - محصول ١٩٣٣ ميلادي تبلور يافت. صحنه فرار گوريل غولپيکر از دست تعقيبکنندگان مسلح و بالا رفتن هيولاي زخمي از غول بتني و فلزي يعني امپاير استيت، حالا ديگر بعد از گذشت سالها عنوان يکي از مشهورترين سکانسهاي تاريخ سينماي جهان را به خود اختصاص داده است. سرنوشت شوم رقباي امپاير استيت امپاير استيت چهار دهه توانست لقب بلندترين سازه جهان را براي خود حفظ کند، اما اين عنوان در آوريل ١٩٧٣ ميلادي، به همشهري او يعني «مرکز تجارت جهاني» تفويض شد. کلنگ ساخت اين سازه جديد که متشکل از هفت ساختمان در بخش منهتن نيويورک بود در سال ١٩٦٦ ميلادي بر زمين زده شد. بلندترين سازههاي مرکز تجارت جهاني يعني ساختمانهاي شماره يک و دو با ٤١٧ متر ارتفاع (٥٣٠ متر با احتساب آنتن) که از آنها با نام برجهاي دوقلو نيز ياد ميشود هر کدام ظرف دو سال تکميل شدند و ساخت ديگر سازههاي اين مرکز (شماره ٣ تا ٧) تا آوريل ١٩٧٣ ميلادي به اتمام رسيد. با افتتاح مرکز تجارت جهاني يکي از مجلات معروف معماري فرضيهاي را مطرح کرد که براساس آن اين آسمانخراشها حتي در صورت برخورد يک بويينگ ٧٠٧ (با بيشينه بار ١٥٠هزار کيلوگرم در زمان پرواز) صلابت خود را حفظ ميکنند و پابرجا ميمانند. گمانهاي که ٢٨سال بعد از افتتاح رسمي اين سازهها يعني در ١١ سپتامبر ٢٠٠١ ميلادي، با برخورد دو فروند بويينگ ٧٦٧ به برجهاي شماره يک و دو رنگ واقعيت به خود گرفت و با فروريختن آنها، در عمل رد شد! با انهدام برجهاي تجارت جهاني، امپاير استيت جايگاه قبلي خود را بهعنوان بلندترين سازه ايالات متحده به دست نياورد، هرچند که اکنون بهعنوان بخشي از ميراث تاريخي و فرهنگي اين کشور شناخته ميشود.