تفسیر قرآن؛ نظام آفرینش بر اساس اسباب و مسببات است

خراسان/ در آیه یکم سوره فاطر می خوانیم:
اَلْحَمْدُ لِلهِ فاطِرِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ جاعِلِ الْمَلائِکَةِ رُسُلاً أُولِی أَجْنِحَةٍ مَثْنی وَ ثُلاثَ وَ رُباعَ یَزیدُ فِی الْخَلْقِ ما یَشاءُ إِنَّ اللهَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدیرٌ
ستایش، مخصوص خداوندی است که آفریدگار آسمان ها و زمین است؛ فرشتگان را که دارای بال های(قدرت) دو تا دو تا و سه تا سه تا و چهار تا چهار تا هستند، رسولانی قرار داد. او هر چه را بخواهد در آفرینش
می افزاید، البته خداوند بر هر کاری تواناست.
استاد قرائتی در تفسیر این آیه می گوید:
ستایش باید بر اساس ارزش و لیاقت باشد. اگر قرآن می فرماید: «الْحَمْدُ لِلهِ» به دلیل آن است که او فاطر،جاعل و قدیر است.
با آن که خداوند قدرت دارد، اما نظام آفرینش را بر اساس اسباب و مسببات قرار داده است. «جاعِلِ الْمَلائِکَةِ رُسُلاً»
نقش و قدرت فرشتگان متفاوت است.
دست خداوند در آفرینش باز است و جهان در حال توسعه و گسترش.