ترین ها/ عجیب ترین خیابان های پیاده رو در جهان را بشناسید!
لست سکند/ بازگرداندن دوباره خيابانهاي پيادهرو در شهرها اين روزها جزو اهداف جدي کشورها شده است. به لطف همهگيري بيماري کوويد 19 و قوانين محدودکننده فاصلهگذاري اجتماعي، اکنون مسئولان شهري ايالاتمتحده بر آناند تا پهناي پيادهروها را بيشتر کنند و بسياري از عبور و مرورهاي جادهاي را ببندند و بدين ترتيب رستورانها هم فضاي بيشتري براي نشستن مشتريهايشان داشته باشند. در حال حاضر مسئولان شهر سياتل 30 کيلومتر از خيابانهايشان را به روي عبور و مرور جادهاي بستهاند تا فضاي بيشتري براي صرف شام و فعاليتهاي خياباني وجود داشته باشد و برخي از شهرهاي کاليفرنيا مانند بِرکِلي نيز همين رويه را در پيشگرفتهاند.
البته مدتها پيش از مد شدن دوباره خيابانهاي پيادهرو، اين خيابانها در برخي از شهرها به بهترين حالت و شکل وجود داشتند. پيادهروهاي عريضي که گاه لابهلاي کوچههاي شلوغ شهر ديده ميشوند و گاه در ميان خيابانهاي اصلي هستند و داستانهاي بيشماري درباره گذشته هر شهر و ويژگيهاي منحصربهفردش نقل ميکنند. اين گردشگاههاي زيبا و بهيادماندني که آنها را در بسياري از شهرها، از لسآنجلس گرفته تا پکن ميبينيم، ما را به گذشتهاي ميبرند که در آن لازم نبود براي عبور از عرض خيابان دو طرفمان را نگاه کنيم.
خيابان بوکانان - شهر گلاسکو کشور اسکاتلند
بيدليل نيست که خيابان بوکانان در سال 2003 بهعنوان محبوبترين خيابان اسکاتلند رأي آورد و امروزه نيز اعتبار و محبوبيت فراواني دارد. اين خيابان شگفتآورترين گردشگاه شهر گلاسکو است که پر از ساختمانهاي تجاري مربوط به دوره ويکتوريايي و ادوارديان است و آن را يکي از بهترين خيابانهاي محافظتشده اسکاتلند با معماري قرن نوزدهمي ميدانند. از سال 1978 تاکنون هيچ خودرويي از اين خيابان رد نشده است و تنها چيزهايي مانند بازارهاي ماهانه محصولات کشاورزي، تئاترهاي خياباني منظم و بوتيک، موزه، کتابخانه، مرکز طراحي و سالن کنسرت پادشاهي گلاسکو (Glasgow Royal Concert Hall) را در آن خواهيد يافت. خيابان بوکانان فراتر از يک مرکز ساده تجاري و فرهنگي است و قلب شهر گلاسکو به شمار ميرود. برخلاف برخي ديگر از خيابانهاي پيادهرو که بيشتر تمرکزشان را بر گردشگري گذاشتهاند، اهالي گلاسگو از اين خيابان کناره نميگيرند و بسياري از رويدادهاي اجتماعي، فستيوالها يا خريدهاي روزانهشان را در آن انجام ميدهند.
هو موفِتارد - پاريس، فرانسه
هو موفتارد واقع در قلب محله لاتين پاريس، قطعهاي زنده از تاريخ اين شهر به شمار ميرود. اين خيابان که تاريخ آن به قرن دوازدهم ميلادي بازميگردد، قسمتي از يک جاده کهن رومي بوده است و حتي امروزه نيز ميتوانيد شور قرون وسطايياش را بهخوبي حس کنيد. بازار خيابان هو موفتارد نيز از پرآوازهترين بازارهاي شهر است که همهروزه مردم براي خريد به آن ميآيند. رستورانهايي که در کناره اين جاده سنگفرش شده فعاليت ميکنند ترکيبي از خوراکيهاي پاريسي و بومي را سرو ميکنند، و ميتوانيد بهآساني کل روز را ميان فروشگاهها و بازارهاي رنگارنگ اين خيابان سپري کنيد. خانواده يک نويسنده فرانسوي به نام دِنيس ديدِرو در اواخر قرن هجدهم ميلادي در هو موفِتارد ميزيستهاند و نام اين خيابان در شماري از آثار ادبي مانند خورشيد نيز برميخيزد از ارنست هِمينگوِي هم آمده است.
خيابان کيانمِن - پِکن، چين
خيابان کيانمن به طول نيم مايل (800 متر) از برج کمانداري کيانمن در شمال تا پارک تيانتان در جنوب کشيده ميشود و يکي از پرآوازهترين شاهراههاي پکن است. اين خيابان به بيش از 570 سال پيش و زمان سلسلههاي پادشاهي مينگ و کينگ برميگردد. نام پيشين اين خيابان زنيامِن بود که در سال 1965 به کيانمن تغيير يافت و سبک معماري آن ما را به ياد دوران حکومت سلسله کينگ در قرن هفدهم ميلادي مياندازد. امروزه گلچيني از ساختمانها و شمايل قديمي و جديد را ميتوان در اين خيابان ديد. کيانمن زماني فقط پر از کارگاه، انبارخانه و سالن تئاتر بود، ولي براي المپيک پکن در سال 2008 بازسازي شد و اکنون يکي از جذابترين مکانهاي تفريح شبانه به شمار ميآيد. رستوران کوآنجود که سال 1864 تأسيس شد و نيز چايخانه مشهور لائوشي در خيابان کيانمن واقع شدهاند.
گردشگاه ثِرد اِستريت (خيابان سوم) - شهر لسآنجلس، ايالت کاليفرنياي آمريکا
اگرچه گردشگاه ثرد استريت در شهر لسآنجلس بهاندازه خيابان هو موفتارد از ديدگاه تاريخي الهامبخش نيست، ولي نمودي عالي از جوهرهي شهر لسآنجلس به شمار ميرود. اين بلوار پيادهرو تنها دو خيابان با اسکله سانتا مونيکا فاصله دارد، طولش سه بلوک را در برميگيرد و شمار فراواني رستوران، فروشگاه و اجراکننده نمايش را در آن خواهيد يافت. البته اين خيابان فقط يک فروشگاه طويل روباز نيست. هر دو طرف آن پر از درخت است، در ميانه خيابان چند آبشار و استخر به چشم ميخورد و دوروبرتان نمايي عالي از درختان نخل خواهيد ديد؛ پس شک نکنيد که بهترين حس کاليفرنياييتان را در آن تجربه خواهيد کرد. اگرچه ثِرد اِستريت از قرن نوزدهم تاکنون نقطه مرکزي منطقه تجاري سانتا مونيکا به شمار ميرفته است، ولي تنها از دهه 60 ميلادي به بعد شکل پيادهرو به خود گرفت.
اِستروگِت - شهر کپنهاگ کشور دانمارک
استروگت که يکي از طولانيترين خيابانهاي پيادهروي جهان است، 1100 متر طول دارد و در مرکز شهر کپنهاگ واقع شده است. از سال 1962 تاکنون هيچ وسيله نقليهاي از آن عبور نکرده است و مدتهاست که آن را بهعنوان يک شاهراه بازاري عمده و محل تجمع بازديدکنندگان و بوميها ميشناسند. اين خيابان از دل شهرک قديمي کپنهاگ ميگذرد و به همين سبب يکي از مهمترين، سرشناسترين و پررفت و آمدترين خيابانهاي دانمارک است. با پيادهرو شدن خيابان استروگِت در سال 1962، جهشي بزرگ در فرهنگ شهري دانمارکيها به وجود آمد و تمرکز فرهنگي آنها از حملونقل اتومبيلي به جادههاي پيادهرو و دوچرخهسواري تغيير يافت. بسياري از ديگر شهرهاي جهان به کپنهاگ – و استروگت – بهعنوان الگويي براي تحولات شهري خود نگريستهاند.
رو دو پِتي چامپلين - شهر کبک، کشور کانادا
اگر دلتان براي يک خيابان پيادهروي اروپايي لک زده است، اما آنسوي اقيانوس اطلس هستيد؛ شهر کبک براي شما گزينه مناسبي است. اين شهر قرن هفدهمي که در آمريکاي شمالي واقع شده است نسخه کوچکي از جهان کهن است و رو دو پتي چامپلين نيز بخش بزرگي از آن به شمار ميرود. اين خيابان که نامش را از مؤسس شهر يعني الکساندر چامپلين برگرفتهاند، در يکي از شهرکهاي قديمي شهر کبک قرار گرفته است و زماني نخستين منطقه تجاري قاره آمريکاي شمالي بود. شايد به خاطر معمارياش باشد يا شايد هم دليلش آن است که همه در آن فرانسوي صحبت ميکنند، ولي وقتي در اين خيابان راه ميرويد واقعاً احساس ميکنيد که داريد در پاريس قرن هفدهم قدم ميزنيد.
براي رسيدن به خيابان، بايد از پلکان بِرِکنِک (به معني گردن شکن)، قديميترين پلکان شهر پايين برويد که در سال 1935 ساخته شده است و نام آن را به دليل شيب سرسامآورش اينگونه انتخاب کردهاند. بهجز فروشگاهها و گالريهاي هنري و پيشهورياش، حتماً بايد از ديوارنماي پرآوازه آن نيز ديدن کنيد. اين ديوارنما روي ديوار خانه پلاک 102 کشيده شده است و تاريخ محله را با رنگهاي زيبا به تصوير ميکشد؛ تاريخي که شامل بمباندازيهاي سال 1759، رانشهاي زمين در سال 1889 و آتشسوزي سال 1682 ميگردد.
لا رامبلا - شهر بارسلونا کشور اسپانيا
خيابان لا رامبلا که شايد پرآوازهترين خيابان پيادهروي اروپا باشد، درواقع اصلاً يک خيابان پيادهرو نيست. اين خيابان که به طول يک و نيم کيلومتر از ميدان کاتالونيا تا ساحل امتداد مييابد، بيشتر به يک واسط بسيار بزرگ بين دو جاده تک لاينه شباهت دارد. ولي اين واسط سرشار از شور و حرکت است و افراد از طريق آن به بسياري از لاين هاي باريک، سنگفرش شده و بدون خودروي منطقه راوال از يکسو و گوتيک کوارتر از سوي ديگر دسترسي پيدا ميکنند و هردوي اينها به يک محله مناسب براي پيادهروي به نام اِلبورن متصل ميشوند.
در خود خيابان لا رامبا چند اجراکننده خياباني و تعدادي کافه وجود دارد، ولي بهترين کار اين است که از لارامبا صرفنظر کنيد و بهسوي ديدنيهاي دور و برش برويد، مانند بازار سرپوشيده بزرگ لابوکوريا که بهترين زمان براي بازديد از آن اول صبح است. نزديک ظهر نيز ميتوانيد در رستوران اِسکريبا يک قهوه و شيريني نوش جان کنيد؛ اين رستوران به دليل دکور رنگارنگ و به سبک گادي اش واقعاً ارزش بازديد را دارد. بعدازظهر مي ميتوانيد با کمتر از يک دقيقه پيادهروي از لا رامبا بهطرف کافه لوبو حرکت کرده و آنجا چند خوراکي سبک تاپاس و يک آبجوي سرد ميل کنيد.