صوت/ اهل بیت (ع) امام چه کسانی هستند؟
باشگاه خبرنگاران/ قرآن کريم مشتمل بر معاني دقيق، تعاليم و حکمتهايي والا درباره حقيقت خلقت و اسرار هستي است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از اين رو پيامبر اکرم (ص) و پس از ايشان مفسران به تبيين و شرح جزئيات آيات قرآن کريم ميپرداختند. ما نيز با هدف آشنايي بيشتر با آيات الهي، هر روز به چند آيه از کلام الله با استناد به تفاسير معتبر مفسران قرآن کريم ميپردازيم.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
يَوْمَ نَدْعُو کُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ ۖ فَمَنْ أُوتِيَ کِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَأُولَٰئِکَ يَقْرَءُونَ کِتَابَهُمْ وَلَا يُظْلَمُونَ فَتِيلًا
(به ياد آر) روزي که ما هر گروهي از مردم را با پيشوايشان (به پيشگاه حقيقت) ميخوانيم، پس هر کس نامه عملش را به دست راست دهند آنها نامه خود را قرائت کنند و کمترين ستمي به آنها نخواهد شد.
تفسير آيه ۷۱ سوره اسراء
در روايتي جابر گويد: امام باقر (ع) فرمودند: هنگاميکه آيه «يَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ» نازل شد مسلمانان گفتند: «اي رسول خدا (ص)! آيا تو امام همهي مردم نيستي»؟ پيامبر (ص) فرمودند: «من پيامبر (ص) و فرستادهي خدا بهسوي همهي مردم هستم، امّا بعد از من مردم از سوي خدا، از اهل بيت من اماماني خواهند داشت که در ميان مردم خواهند آمد و تکذيب ميشوند.
سردمداران کفر و طرفداران آنها، به اين امامان ظلم خواهند کرد، هرکس با آنها دوستيکند و ولايت آنها را بپذيرد و پيرو آنها باشد، او از من است، همراه من خواهد بود و مرا ملاقات خواهد کرد، امّا هرکس به آنها ظلم کند و آنها را تکذيب نمايد، از من و همراه من نخواهد بود و من از او بيزارم».
«فتيل»؛ رشتهي باريک ميان شکاف هستهي خرماست، کنايه از چيز بسيار اندک و کوچک و حقير ميباشد.
قرآن از دو گونه پيشوا نام برده است:يکي امام نور و هدايت، «أَئِمَّهً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا» و ديگري امام نار و ضلالت، «أَئِمَّهً يَدْعُونَ إِلَي النّارِ»؛ که گروه دوّم، با زور و تهديد و تطميع و تحقير، مردم را به اطاعت خود وامي دارند.
ابوبصير به امام صادق (ع) گفت: «أشهد أنک امامي»، گواهي ميدهم که تو امام من هستي. امام فرمود:در قيامت، هر گروهي با امامشان محشور ميشوند، خورشيدپرستان با خورشيد و ماه پرستان با ماه.
پيامهاي آيه ۷۱ سوره اسراء
۱-قيامت رافراموش نکنيم. «يَوْمَ نَدْعُوا»
۲-تقسيم بندي مردم در قيامت، براساس رهبرانشان خواهد بود. «کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ»
۳-انسان، ناگزير الگو و رهبري را براي خود انتخاب ميکند. «کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ»
۴-مسلمان نبايد در مسائل رهبري، منزوي و بي تفاوت باشد. «نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ»، زيرا در قيامت به همراه او محشور ميشود.
۵-آثار مسأله انتخاب رهبري و اطاعت از او، تا دامنهي قيامت ادامه دارد. «نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ»
۶-قيامت، نه تنها دادگاه افراد، بلکه محکمهي بزرگ امّتها و ملّتها و احزاب و مکتبها و حکومتها نيز هست. «نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ»
۷-امامت و ولايت، در متن زندگي مطرح است، نه آنکه صرفاً موضوعي اعتقادي و در حاشيهي زندگي باشد. رهبر، زمينه ساز سعادت يا شقاوت مردم ميباشد. «کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ»
۸-در قيامت، نيکان از خواندن نامهي عمل خود شاد ميشوند. «يَقْرَؤُنَ کِتابَهُمْ» و يکديگر را صدا ميزنند که بياييد نامهي مرا بخوانيد. «هاؤُمُ اقْرَؤُا کِتابِيَهْ»
۹-انسان عملکرد خود رابه صورت مکتوب دريافت خواهد کرد. «کِتابَهُ»
۱۰-محاکمهي انسانها در قيامت بر اساس دلائل و اسناد مکتوب است. «وَ لا يُظْلَمُونَ فَتِيلاً»
۱۱-کيفر و پاداش در قيامت، صددرصد عادلانه است. «وَ لا يُظْلَمُونَ فَتِيلاً»