تجربه موفق پل طبیعت تهران پیش روی پل بهاران تبریز
تبريز بيدار/پل بهاران تبريز اين روزها در حالي اين روزها در آستانه بهره برداي قرار گرفته است که استفاده از تجربه هاي موفق پل طبيعت تهران مي تواند در جهت تبديل اين مکان به قطب گردشگري تبريز موثر باشد. مکان هاي تفريحي امروزه به عنوان يکي از جاذبه هاي گردشگري در مديريت شهري مطرح است به طوريکه در سالهاي اخير شاهد هستيم که کشورهاي هم جوار ايران با تمرکز روي اين مساله درامدهاي هنگفت گردشگري کسب کرده اند. البته در کشور ما هم برخي مديران شهري با ايجاد جاذبه هاي شهري گردشگران زيادي را به شهر خود کشانده اند که پل طبيعت تهران و پل معلق مشگين شهر نمونه هاي روشن اين مساله هستند. در تبريز هم که با وجود جاذبه هاي تاريخي فراوان، اگر پارک زيباي ائل گلي را کنار بگذاريم جاذبه خاص تفريحي در شهر اولين ها وجود ندارد. با توجه به همين نقيصه، توسعه پارک عون بن علي، پارک دلفينيازيوم در مجموعه باغلار باغي و ايجاد پلي شبيه به پل طبيعت تهران با نام پل بهاران بر روي اتوبان کسايي در دستور کار قرار گرفت. که اين نمونه آخري گويا قرار است در سازه اي متفاوت بين دو قسمت پارک ائل گلي در دو طرف اتوبان کسايي تکرار شود. حال خبرها حکايت از آن دارد که اين پل در آستانه بهره برداري قرار گرفته است موضوع مسرت بخشي که مي تواند نويد خوشحال کننده اي براي شهروندان تبريزي در آستانه شب هاي خنک تابستاني تبريز باشد.آنطور که خوشنواز شهردار منطقه ۲ خبرداده براي ساخت اين پل اعتباري افزون بر ۲۰ ميليارد ريال هزينه شده است. از آنجا که ايجاد اين سازه با هدف جذب توريست صورت گرفته مي توان با نگاهي به نمونه اعلاي ساخت اين گونه سازه در ايران داشته باشيم تا با توجه به آن بتوان فرصت هاي بهتر براي استفاده از اين مکان گردشگري در تبريز فراهم شود. در ايجاد پل طبيعت چند ويژگي مهم باعث شده که اين سازه امروز به مکان در خور توجه در تهران مورد توجه قرار گيرد. اولين ويژگي اين است که پل به مثابه فضايي براي ماندن استبر خلاف تعبير معمول از پل که معبريست براي رسيدن از نقطهاي به نقطه ديگر، اين پل از ابتدا به عنوان فضايي براي ماندن طراحي شد. وقتي پل دو پارک تفريحي را به هم وصل ميکند، خود نيز ميتواند يک فضاي تفريحي و ادامهاي از هر دو پارک باشد. ويژگي ديگر اين است عليرغم اينکه پل در طرح جامع اراضي قرار بود يک نقطه از هر پارک به نقطه ديگر وصل شود، اما يکي از ايدههاي اصلي اين بود که پل نبايد تنها مانند يک پاره خط دو نقطه را به هم متصل کند بلکه ميتواند در هرسمت به چندين شاخه منشعب شود و چند نقطه از يک سمت را به چندين نقطه در سمت ديگر مرتبط سازد. همچنين درطول پل فضاهايي با عملکردهاي فرهنگي، تفريحي و گردشگري تدارک ديده شده که به عنوان مثال ميتوان به کافي شاپ، رستوران، کافه گالري و همچنين فضاي سبز کار شده در پل اشاره کرد که در کنار انحناي بدنه مناظر زيبايي را به دست ميدهد. البته هيچ کدام از ويژگي هاي ذکر شده به دليل سازه ساده ي پل بهاران طبعا تکرار نشدني است اما به هر جهت مسئولين شهري مي توانند با ايجاد يک سري تغييرات و جاذبه در دو سوي پل، اين مکان کمتر شناخته شده تبريز را به قطب جذب گردشگر تبديل کنند. به عنوان در نمونه پل طبيعت تهران شاهد هستيم با توجه به اينکه هر دو پارک به صورت شمالي- جنوبي در دو طرف بزرگراه قرارگرفتهاند، اين امکان را ايجاد ميشود که پل تا نقاط دورتر، حتي تا وروديهاي هر دو پارک گسترش يابد. در پارک طالقاني در شرق مسيرهايي از پل منشعب ميشوند که کمکم به مسيرهاي موجود در پارک و وروديها ختم ميشوند. در نقطهاي که پل به پارک آب و آتش متصل ميشود، سطح اصلي تا حدود ۵۵ متر در عرض گشايش پيدا ميکند و تبديل به يک ميدان ورودي ميشود که در سه نقطه به منظور حفظ درختان موجود در سايت بازشدگيهايي دارد. اين ميدان به گونه ايست که پل را در پارک حل کرده و جايي که سطح زمين تمام ميشود و پل آغاز ميگردد تقريباً نامشخص است. در طبقه پايين هم مانند سمت شرقي مسيرهايي از پل منشعب شده و به نقاط ديگري در پارک ميرسند.