نایب قهرمان شنای کم بینایان جهان تقاضای شغل ثابت دارد
ايرنا/ هيچ يک از اعضاي خانواده اش اهل ورزش نبودند، به سختي از خانواده اي شهرستاني با بنيه ضعيف مالي راهش را پيدا کرد و در رشته شنا به مدال هاي جهاني رسيد اما هم اينک بي پول و بيکار، انگيزه اي براي ادامه ورزش حرفه اي ندارد و مهمترين خواسته اش داشتن شغلي دائمي است. پانزدهم اکتبر مصادف با بيست و سوم مهر که به عنوان روز جهاني نابينايان 'عصاي سفيد' نامگذاري شده در حالي به پنجاه و چهارمين سال اين نامگذاري وارد مي شود که هر سال بر شمار نابينايان و کم بينايان جهان به دليل مادرزادي و يا حوادث ناگوار، افزوده مي شود. حوادثي که ممکن است براي هر انساني و در هر مرحله اي از زندگي رخ دهد، اما آنچه ادامه زندگي را با چنين شرايطي آسان مي سازد، تلاش، اميد به آينده، مقابله با تاريکي ها و عزمي است که نبايد براي آن توقفي قائل بود. دلير نمونه اي پُر افتخار از آنهايي است که ديوار تاريکي ها را فرو ريخته و با حرکت رو به جلو دستانش، در را به روي همه نااميدها بسته اما در اين راه، دليرها نيازمند دستان ديگري هم هستند که ديوارها و موانع را از پيش روي آنها بردارند زيرا اين راه با عزم مشترک، به نتيجه بهتري خواهد رسيد. محمد دلير، شناگر کم بيناي جهرمي که سال 72 در اين شهرستان تولد يافت، دانش آموخته کارشناسي تربيت بدني از دانشگاه شيراز است و 10سال است که در کلاس B3 يا F13 جهاني کمبينايان به صورت حرفهاي شنا ميکند او قهرمان شناي کمبينايان کشور و دارنده بيش از 10مدال جهاني است. دلير، با زمان يک ثانيه و بيست صدم ثانيه در ماده 100متر آزاد و يک ثانيه و شش صدم ثانيه در ماده 50 متر کرال پشت، رکورد ملي ايران را ارتقا داده، در ماده 4 در 100 آزاد تيمي در رقابتهاي 2018 آلمان به مدال برنز جهان دست يافته، در مسابقات 2015 لهستان، چهار مدال نقره آورده و مدال هاي بسياري از رقابتهاي کشوري حتي در رقابت با شناگران سالم دارد و يکي ديگر از آرزوهايش کسب مدال پاراالمپيک است. گوشه ديوار، انتهاي راهروي خانه شان افتخاراتش روي ديوار منظم و پشت سر هم نصب شده بود، گفت: کار مادرم است، دلخوشيهاي مرا هر روز تميز و گردگيري ميکند. دلير که دنيايي از تلاش و تکاپوست خودش را اينگونه معرفي کرد: مادر زادي چشمهايم ضعيف بود و تا 6تا متر جلو خود را ميتوانم ببينم، در سن 15 سالگي با معرفي پسر عمهام وارد کانون نابينايان شهرستان جهرم شدم، در آنجا مرا با ورزش گلبال آشنا کردند، اما اين ورزش برايم بسيار سخت بود، بنابراين با علاقهاي که از بچگي به شنا داشتم، رشته شنا را انتخاب کردم. وي افزود: با کمک مربيام آقا خادم پير توانستم به صورت حرفهاي شنا کنم و در سال 1387در المپياد شناي کم بينايان کشور مدال نقره انفرادي را کسب کردم. دلير بيان کرد: از آنجايي که علاقهاي زيادي به شنا داشتم، در سالهاي بعد به صورت حرفهاي تمريناتم را زير نظر ايمان يابنده، مربي شناي جهرمي شناخته شده کشور ادامه دادم و نزديک به 10سال است که شاگرد ايشانم. دلير با شوق و ذوق از خاطرات ورزشي خود چنين ياد کرد: روزي تمرين داشتم، باران شديدي ميباريد و همه جا را آب گرفته بود اما هرگز حاضر نبودم اين تمرين را به هيچ قيمتي از دست بدهم، دقايق زيادي را زير باران ايستادم تا بتوانم سوار تاکسي شوم و خودم را به استخر برسانم. دارنده مدال برنز بازيهاي آسيايي 2010 گوانژو چين با وجود تمرينات مکرر و دشواري که براي رقابت هاي آسيايي 2014 اينچئون کره جنوبي انجام داده بود به دليل برخي مشکلات پزشکي که برطرف نشد، تنها پنج روز مانده به اعزام، از کاروان ايران در آن رقابت ها جا ماند. هنگامي که دلير گفت، 25 ساله است، گفتم چه خوب، هنوز فرصت زيادي براي کسب مدال داريد، اما او به تلخي گفت اميدي به ادامه شنا ندارد. وي، نياز مهمش را شغل دانست و اظهار داشت: در شهر خنج، مربي آموزشي شنا بودم، اما به دليل حضور مستمر در اردوها و تمرينات حرفهاي، متاسفانه از محل کارم اخراج شدم و در حال حاضر بيکارم. اين قهرمان ملي با بيان اينکه اگر وضعيت به همين صورت ادامه يابد، ناگزير است ورزش حرفهاي را رها کند، افزود: اي کاش مسئولان در اين مدت سراغي از من گرفته بودند يا حتي حمايت کننده مالي (اسپانسر) معرفي ميکردند. نايب قهرمان شناي کم بينايان جهان ادامه داد: سرمايه کار من فقط 20 ميليون تومان بود که همه آن را خرج تمرين شنا و رفت و آمد کردم و از ورزش قهرماني هم اينک تنها 400 هزار تومان برايم باقي مانده است. دلير افزود: براي هيچ يک از مدال هاي کشوري جوايز نقدي دريافت نکرده ام، من عاشق شنا هستم و هر چه کردهام براي خوشحالي خانوادهام، خودم و مردم بوده است، هيچ انتظاري جز کمي حمايت ندارم. وي با بيان اينکه هيچ حمايتي حتي براي اجاره استخر از او نشده است، اظهار داشت: دغدغههاي معيشتيام زياد است و با توجه به وضعيتم و اينکه در شهرستان هستم، امکاناتمان بسيار اندک است و رفت و آمد به تهران نيز برايم دشوار است و از ديگر سو فدراسيون هم اردوهاي آمادگي بسيار کمي براي ما برگزار مي کند. وي، در باره وضعيت شغل مربيگري شنا به صورت آزاد گفت: اين شغل فصلي است و معمولا در تابستان رونق بيشتري دارد، هيات شناي شهرستان جهرم هم توانايي بسيار اندکي براي پرداخت دستمزد به مربيانش دارد. اين شناگر جهرمي با ابراز ناراحتي و تاسف شديد براي از دست دادن رقابتهاي پارا آسيايي 2018 جاکاراتا بيان داشت: خرداد 97 با ارتقاي رکورد ايران در رقابتهاي بينالمللي معلولان در آلمان توانستم به رقابتهاي پارا آسيايي جاکارتاي اندونزي وارد شوم، اما به دليل دغدغههاي معيشتي و عدم برنامه مناسب تمريني، متاسفانه در رده بندي (رنکينگ) يک درجه افت کردم و مسئولان هم مجددا براي اين رقابتها از من رکوردگيري نکردند و به همين سبب از اين رقابتها جا ماندم. وي ادامه داد: انتخاب ورزشکاران به سياستگذاري کميته المپيک بستگي دارد و من در سه مرحله اردوهاي آمادگي شرکت کرده بودم و با توجه به رکوردهايم در آلمان، اين امکان وجود داشت که فرصتي به من براي بازگشتم به رنکينگ داده شود اما متاسفانه فرصتي براي رکوردگيري مجدد به من داده نشد. اين ورزشکار جهرمي بر حمايت مسئولان از نابينايان و کم بينايان تاکيد کرد و افزود: ما فقط به شغلي براي پشتوانه امرار معاش و ادامه ورزش حرفهاي نياز داريم. شهرستان جهرم در فاصله 193کيلومتري جنوب شرقي شيرا قرار دارد.