گنجی در میان ویرانه !
ایسنا/ ۱۱ساله بود و با پدر و مادرش در جایی که حتی شبیه خانه هم نبود و به دخمه‌ایی می‌مانست زندگی می‌کرد؛ اما پر بود از رویا....
پدر دخترک هپاتیت داشت، مادر هم ام اس! هر دو ناتوان از کار و اداره زندگی خانواده سه نفریشان.
رویای رویا، رسیدن به کسوت پزشکی بود؛ تا روپوش سفیدش را بپوشد و پدر و مادر را خودش درمان کند.!
رویا، رویاهای کوچکتری هم داشت؛ اینکه گریه ی مادر را نبیند؛ اینکه او هم مثل بچه های دیگر، حوالی نوروز لباسِ عید بخرد و پای هفت سین بنشیند؛ اینکه .....
رویا در پسِ تمام آرزوهای کوچکش، نگاهی عمیق داشت و لبخندی همیشگی برلب؛ لبخندی شیرین و واقعی و غبطه برانگیز ...
رویا بی اغراق گنجی بود در ویرانه ایی! که نامش را خانه گذاشته بودند...
کاش در گیر و دارِ زندگی هامان، رویاها را فراموش نکنیم.