قاچاقچیان با پتک به جان «لانه طاوس» افتادند
ايسنا/ قاچاقچيان آثار تاريخي با پيکور برقي و پُتک به جان گوردخمههاي دو هزار سالهي «لانه طاوس» افتادند، بخشي از اين گوردخمهها اکنون در معرض تخريب کامل قرار گرفتهاند. استودان لانه طاوس را کمتر از سه دهه قبل در مرودشت استان فارس کشف کردند، محوطهاي تاريخي از دورهي هخامنشيان که به اعتقاد باستانشناسان، اثري تلفيقي از گوردخمه و تابوتهاي سنگي است، هر چند اين مجموعهي هخامنشي به شماره 28241 در 13 بهمن 1388 در فهرست آثار ملي کشور ثبت شد، اما حضور گاه و بيگاه حفاران و قاچاقچيان آثار تاريخي در اين محوطهي ارزشمند، آن را در معرض تخريب کامل قرار داده است. فعال و کنشگر ميراث فرهنگي استان فارس به حضور حفاران و قاچاقچيان آثار تاريخي در محوطهي «لانه طاوس» اشاره ميکند و ميگويد: تجهيزات و دست اَفزارهاي حرفهاي حفاران آثار تاريخي، آسيبهاي زيادي به اين گوردخمه و استودان تاريخي آن وارد کردهاند. او با بيان اينکه به نظر ميرسد قاچاقچيان اَموال تاريخي - فرهنگي به اَنگيزههاي پوچِ کشفِ گنج، يکي از گوردَخمههاي «لانه طاووس» با بيش از دو هزار سال قدمت را شکستهاند، ادامه ميدهد: با توجه به شواهد موجود به نظر ميرسد، قاچاقچيان آثار تاريخي با پيکور برقي و پتک، داعشوار به جان اين گوردخمه افتادهاند، در حال حاضر سنگهاي جدا شدهي بزرگ و کوچک درون گوردخمهها به حال خود رها شدهاند. گوردخمهي تخريب شده توسط قاچاقچيان آثار تاريخي وي با اشاره به نزديکي اين محوطهي تاريخي به مَرودشت و نزديکي آن به دفتر يگان حفاظت ميراث فرهنگي منطقه و پررفت و آمد بودن اين جادهي بين شهري اظهار ميکند: در اين محوطهي تاريخي، چهار گوردَخمه در نزديک يکديگر قرار گرفتهاند، سه گوردخمه در نزديکيِ يکديگر و در يک راستا قرار گرفتهاند و گوردخمهي ديگر، درست رو به روي آنها و در سمت ديگرِ سينهي کوه تراشيده شده است، همچنين داخل تعدادي از اين گوردخمهها، به کاهداني و زبالهداني تبديل شدهاند و برخي ديگر نيز به جايگاهي براي کارتن خوابها درآمده است و هنوز هم جاي تکه تکه هاي کارتن را مي توان از نزديک ديد که مايۀ شگفتي و افسوس فراوان است. حضور معتادان در محوطهي 2000 ساله مرودشت استان فارس او ميگويد: بر اساس آنچه که در پروندهي ثبتي اين مجموعه نوشته شده است؛ «همه گوردخمهها را فراهخامنشي يا پس از هخامنشي تاريخ گذاري کردهاند.» اما به باور کارشناسان بهتر است که گاهنگاريها را دقيقتر انجام داده و آنها را از يکديگر جدا کنيم. در واقع اين گوردخمه ها در دو بازهي زماني تراشيده شدهاند. يک دوره را بيگمان بايد دورهي فراهخامنشي دانست و دورهي ديگر نيز که همزمان با با دورهي اشکانيان است را ميتوان دورهي پارسي نامگذاري کرد. گور دخمه و تابوتهاي سنگي در دوران باستان براي تدفين مردگان مورد استفاده بودهاند. بر اساس اعتقادات مردم باستان، بهخصوص در دوران هخامنشي، فراهخامنشي و ساسانيان، اجساد مردگان ابتدا بر بلنداي يک کوه يا صخره قرار داده ميشد و پس از مدتي که تنها استخوانهاي جسد باقي ميماند، اين بقايا درون گوردخمه يا تابوتهاي سنگي دفن ميشد. به همين دليل اين نوع از قبور را "استودان" ميناميدند. اين کلمه به معني محل گذاشتن استخوان کاربرد داشته است.