پدر و پسر پیرانشهری همچنان سرگردان جنگل؛ تلاش برای یافتن آنها ادامه دارد
کردپرس/ رئيس بهزيستي پيرانشهر در واکنش به زندگي پدر و کودک بي سرپناه پيرانشهري که چند شبانه روز در کنار رودخانه پل قلات به سر مي بردند، گفت: اقدامات لازم براي ياري رساندن به اين دو نفر توسط بهزيستي در حال انجام است، اما متاسفانه از محل مذکور دور شده و اکنون تلاش ها براي يافتن و ياري رساندن به آنها ادامه دارد.
فتاح آزور، رئيس اداره بهزيستي پيرانشهر در واکنش به گزارش اخير منتشر شده در فضاي مجازي از وضعيت زندگي بي سرپناه پدر و پسر پيرانشهري در لابلاي درختان رودخانه قلات اين شهرستان، اظهار کرد: بر اساس بررسي هاي انجام شده توسط همکاران بهزيستي معلوم شد که اين پدر و پسر عضو يک خانواده هستند که بهعلت مشکلات خانوادگي دچار از هم پاشيدگي شده اند و هم اکنون مادر اين خانواده بهعلت مشکلات ايجاد شده از شوهر خود جدا و حاضر به بازگشت به منزل نيست.
وي ادامه داد: ضمن تقدير از حس نوع دوستي و خيرخواهانه مردم پيرانشهر که مثل هميشه در ياري رساني و دست گيري از چنين افرادي کم نگذاشتند اين بار هم در اين امر پيش قدم بودند؛ اما اين اقدام خداپسندانه آنان منع از اقدام اداري و احساس وظيفه اداره بهزيستي نخواهد شد.
آزور بيان کرد: به محض اطلاع از وضعيت اين دو نفر، همکاران بهزيستي به محل مورد نظر اعزام شدند و پس از بررسي هاي اوليه و تأييد موضوع در بعدازظهر روز پنجشنبه هفته گذشته مجدداً با در دست داشتن حکم قانوني براي تعيين تکليف نهايي پدر و پسر و انتقال آنها به داخل شهر به محل مورد نظر رفتند که متوجه شدند آنها از محل خود به مکاني ديگر منتقل شدند که هنوز براي ما مشخص نيست.
رئيس اداره بهزيستي پيرانشهر اضافه کرد: تلاش براي اطلاع از سرنوشت اين دو نفر همچنان در دستور کار بهزيستي قرار دارد و انشاءلله به محض دريافت اطلاعات کافي نسبت به انجام فعاليت هاي حمايتي و امدادي براي اين دو نفر و بهويژه کودک هشت ساله آغاز خواهد شد.
اين مسئول پيرانشهري يادآور شد: بر اساس تحقيقات انجام شده ظاهراً پدر اين کودک گرفتار مواد مخدر است، بنابراين در صورت پيدا شدن؛ تلاش براي انتقال وي به مراکز کمپ ترک اعتياد در دستور کار قرار خواهد گرفت و فرزند وي نيز در صورت نبود قوم و خويشي که توانايي، آمادگي و صلاحيت نگهداري وي را داشته باشد؛ به مراکز نگهداري و بازپروري کودکان اعزام خواهد شد.
آزور در ادامه سخنان خود با اشاره به اين نکته که سرنوشت و آينده اين کودک براي ما بسيار مهم است، عنوان کرد: بدون شک بهزيستي شهرستان نسبت به چنين موضوعاتي با حساسيت جدي تري وارد عمل خواهد شد بهويژه چنانچه طرف مورد ما کودک و يا افراد کم سن و سال باشد، چراکه در چنين شرايطي کمترين حق اين کودک داشتن سرپناه و بهره مندي از امکانات اوليه زندگي از جمله آموزشي و بهداشتي است در غير اينصورت آسيب هاي اجتماعي و روحي و رواني آينده اين کودک را به تباهي خواهد کشاند.