ماندگاری نیروی کار در شغل اصلی چقدر است؟
مهر/ جديدترين مطالعات نيروي کار نشان مي دهد از مجموع حدود ۲۲.۵ ميليون شاغل کشور، بيش از ۴ ميليون نفر حداکثر ۶ سال در شغل اصلي خود حضور دارند. بر اساس آمار رسمي، جمعيت شاغل کشور ۲۲ ميليون و ۵۸۸ هزار نفر است؛ مدت اشتغال نيروي کار در شغل اصلي خود ميتواند از يک سال تا بيش از ۳۰ سال متغير باشد. خروج افراد از شغل اصلي ممکن است در جهت رونق بازار کار و تلاش فرد شاغل براي جستجوي کار بهتر يا در مقابل به دلايل رکود در بازار، نارضايتي شغل، تعطيلي محل کار يا ساير موارد باشد. با اين حال بر اساس جديدترين مطالعات وضعيت شغلي نيروي کار که توسط مرکز آمار ايران انجام شده است، در بين جمعيت نيروي کار کشور بيشترين افراد، بين ۳ تا حداکثر ۶ سال در شغل اصلي خود حضور داشتند که چهار ميليون و ۶۰ هزار نفر از شاغلان را شامل ميشوند. همچنين مدت ماندگاري بيش از سه ميليون و ۳۸۵ هزار نفر از شاغلان در شغل اصلي خود، بين ۱۰ تا حداکثر ۱۵ سال بوده است. بررسي شاخص مدت اشتغال شاغلان در شغل اصلي همچنين نشان ميدهد بالغ بر ۳ ميليون و ۲۲۲ هزار نفر از جمعيت نيروي کار کشور بين يک تا کمتر از سه سال در شغل اصلي خود حضور دارند و سپس بنا به دلايلي، شغل اصلي خود را ترک کردهاند. در عين حال بيش از ۲ ميليون و ۱۸۵ هزار نفر از جمعيت شاغل بين ۱۵ تا حداکثر ۲۰ سال در شغل اصلي خود ماندگار بودهاند؛ همچنين بيش از يک ميليون و ۹۸۳ هزار نفر از جمعيت نيروي کار کشور، بين ۲۰ تا حداکثر ۲۵ سال در شغل اصلي خود مشغول به کار بودهاند. يک ميليون و ۸۵۲ هزار و ۹۶۱ نفر از جمعيت شاغل کشور، کمتر از يک سال، يک ميليون و ۱۳۰ هزار و ۹۱۷ نفر بين ۲۵ سال تا حداکثر ۳۰ سال و يک ميليون و ۷۶۰ هزار و ۹۳۱ نفر نيز بيش از ۳۰ سال در شغل اصلي خود حضور داشتهاند. آمار مذکور از «مدت اشتغال شاغلان در شغل اصلي» نشان ميدهد بيشتر نيروي کار کشور حداکثر تا ۱۵ سال تمايل به خروج از شغل اصلي خود دارند. سپس پس از اين مدت اشتغال در شغل اصلي به تدريج تمايل براي خروج از شغل کمتر مي شود. بر اساس گزارش مرکز آمار ايران از عوامل ترک شغل در سال گذشته که به تازگي منتشر شده است، «پايين بودن درآمد»، «تعطيلي دائمي محل کار»، «فصلي بودن کار»، «موقتي بودن شغل»، «جابجايي محل کار»، «تحصيل يا آموزش»، «اخراج يا تعديل نيرو»، «مهاجرت نيروي کار»، «به پايان رسيدن دوره خدمت وظيفه»، «بيماري»، «بازنشستگي» و «کهولت سن» بيشترين عوامل ترک شغل هستند. موقتي بودن کار با سهم ۲۵.۶ درصدي از مهمترين عوامل ترک شغل در بين جمعيت بيکار در دو گروه مردان و زنان بوده است. علاوه بر اين «پايين بودن درآمد» دومين عامل ترک شغل است به طوريکه ۲۵۷ هزار و ۹۱۹ نفر از نيروي کار را به دليل شغل خود را ترک کردند. «اخراج يا تعديل نيرو» نيز با جمعيت ۲۳۵ هزار و ۸۶۶ نفري و «به پايان رسيدن دوره خدمت وظيفه» با جمعيت ۲۳۱ هزار و ۲۶۰ نفر از ديگر عوامل مهم ترک شغل به شمار ميروند. مطالعات مرکز آمار ايران نشان مي دهد ۱۲۴ هزار و ۶۸۵ نفر به دليل «تعطيلي دائمي محل کار» شغل خود را از دست داده و بيکار شده اند و تعداد ۱۱۵ هزار و ۸۳۸ نفر نيز به دليل «فصلي بودن کار» به جمعيت بيکاران پيوستند. در عين حال ۳۷ هزار و ۶۸۹ نفر به دليل مسائل خانوادگي، ۲۹ هزار و ۸۸۴ نفر به دليل بيماري، ۹ هزار و ۲۰۶ نفر به دليل رسيدن به سن بازنشستگي، ۶ هزار و ۸۰۲ نفر به علت تمايل به جابجايي محل کار خود، ۶ هزار و ۴۳۰ نفر به دليل مهاجرت، ۵ هزار و ۴۵۶ نفر به علت تحصيل يا آموزش و هزار و ۶۰۱ نفر نيز به دليل کهولت سن مجبور به ترک شغل خود شده اند. علاوه بر اين، حدود ۲۳۰ هزار و ۵۷۰ نفر از جمعيت شاغل کشور نيز به دليل ساير موارد از کار خود انصراف داده اند. با کانال تلگرامي «آخرين خبر» همراه شويد