مقایسه حداقل حقوق در ایران با کشورهای جهان
خراسان/ بر اساس لايحه بودجه 98 و تصميم احتمالي مجلس، حقوق سال 98 کارمندان به طور متوسط 20 درصد افزايش مييابد. پيشبيني ميشود که دستمزد کارگران نيز براي سال آينده حدود 20درصد افزايش يابد. حداقل حقوق و دستمزد سال 97 برابر با 11,140,573 ريال بود. در نتيجه حداقل دستمزد براي سال 98 چيزي حدود 13,368,687 ميشود. اما اين رقم چه تناسبي با هزينههاي واقعي زندگي مردم در اين روزهاي سخت دارد؟ يکي از اعضاي کانون عالي شوراي اسلامي کار چندي پيش گفت: متأسفانه با توجه به شرايط اقتصادي اين روزها، فاصله بين خط فقر و تورم به 53 درصد رسيده است و در اين شرايط حقوق يک کارگر کفاف 10 روز از ماه را ميدهد. اوضاع کارگران در اين شرايط خوب نيست. بطور مثال، 90 درصد کارگران اين روزها از خوردن گوشت محروم هستند زيرا حقوق آنها کفاف خريد گوشت را نميدهد. در اين سياهه هزينههاي اصلي يک زندگي متوسط را بررسي خواهيم کرد تا ببينيم رقم حداقل حقوق کارگري در ايران چقدر با واقعيات زندگي اين روزها تطابق دارد. آيا دخل خانوارها کفاف خرج آنها را ميدهد؟ همچنين براي درک بهتر وضعيت دخل و خرج ايرانيها، اول جايگاه ايران از حيث حداقل حقوق و درآمد سرانه در دنيا را از نظر گذرانده و سپس مقايسهاي بين ايران و ترکيه از منظر هزينههاي زندگي و قدرت خريد واحد پولي دو کشور خواهيم داشت. مقايسه حداقل حقوق در ايران با کشورهاي جهان دستمزد سالانه ميانگين در ايران بر اساس شاخص برابري قدرت خريد در سال 2018، در حدود 11 هزار و 8 سنت بوده و دستمزد ساعتي 4 دلار و 8 سنت. تاکيد ميکنيم که اين رقم بر اساس شاخص برابري قدرت خريد است. زيرا اگر رقم اسمي حقوق را در نظر بگيريم، دستمزد ميانگين سالانه حدود 4 هزار دلار و دستمزد ساعتي 1 دلار و 75 سنت ميشود. بعداً بطور بسيار ساده شاخص برابري قدرت خريد را توضيح ميدهيم. براي اينکه شما در يک نگاه بتوانيد حداقل دستمزد ساعتي در ايران را با ساير نقاط دنيا مقايسه کنيد، اين مقايسه را بصورت گرافيک نقشه کشورهاي جهان آماده کردهايم. هر چه رنگ کشورها آبي پررنگ تر باشد دستمزدها در آن کشور بيشتر است و هر طيف رنگ بيانگر يک بازه دستمزدي ميباشد که در توضيحات زير نقشه آمده است. شاخص برابري قدرت خريد کشورها چيست؟ برابري قدرت خريد يا PPP برابر است با نسبت هزينههاي دو سبد کالاي يکسان در دو جامعه بر حسب ارزهاي ملي آنها. {\displaystyle E1,2={\frac {\ CB1}{\ CB2}}} يکي از معروفترين مواردي که اقتصاددانان در مورد آن، برابري قدرت خريد را محاسبه کردند، همبرگر مک دونالد است؛ زيرا اين همبرگر در بسياري از کشورهاي جهان با کيفيت يکسان مصرف ميشود. فرض کنيم که مصرفکننده اين کالا در کشور آمريکا دو دلار و در کشور بريتانيا ۱٫۵ پوند بابت خريد همبرگر مک دونالد پول پرداخت کنند، نسبت ۱٫۵ پوند به دو دلار برابر ۰٫۷۵ خواهد بود. عدد ۰٫۷۵ در مقايسه با نرخ برابري ارز آمريکايي (دلار) و ارز انگليسي (پوند) که ۰٫۶۲ است، بزرگتر است و اين به مفهوم آن است که مک دونالد در بريتانيا گرانتر از مک دونالد آمريکايي است. حالا {\displaystyle E={\frac {\ 1.5}{\ 2}}=0.75} اگر بخواهيم بهطور ساده و تنها بر اساس شاخص همبرگر مک دونالد داوري کنيم، بايد بگوييم که: - قدرت خريد مردم کشور آمريکا بيشتر از کشور بريتانيا است. - توان رقابت پذيري اقتصاد کشور آمريکا بيشتر از اقتصاد کشور بريتانيا است. - استاندارد زندگي در کشور آمريکا بيشتر از کشور بريتانيا است - نرخ تبديل ارز کشور آمريکا به ارز کشور بريتانيا منطقي به نظر ميرسد. مقايسه دو کشور ايران و ترکيه بر اساس شاخص برابري قدرت خريد انتخاب کشور ترکيه چند علت داشت. همسايگي اين کشور، وسعت، جمعيت و حجم اقتصاد تنها چند مورد از شباهتهاي ايران و ترکيه است. پس مقايسه بين اين دو ميتواند به واقعيت نزديکتر باشد. اما قبل از مقايسه وضعيت سبد معيشتي اين دو کشور، شمايي کلي از وضعيت ايران و ترکيه را مرور ميکنيم. به رغم تساوي تقريبي در جمعيت و تعداد خودرو، ايراني ها 10 برابر ترکيه، بنزين مصرف مي کنند، درحاليکه توليد ناخالص داخلي ايران نصف ترکيه است. همچنين ميانگين درآمد هر ايراني (درآمد سرانه) در سال 2018، 20 هزار دلار و هر شهروند ترکيهاي، 27 هزار دلار بوده است.