این تیم هم مثل تیم ملی فوتبال سرمربی میخواهد
خبرآنلاين/ علي رهبري (رهبر ارکستر بين المللي و آهنگساز)، درباره تشکيل شوراي ارکستر سمفونيک تهران و هدايت اين ارکستر ميگويد: بيش از ۹۰ درصد ارکسترهاي دنيا مدير هنري و رهبر دائم دارند و شوراي آنها از بين نوازندگان ارکستر انتخاب ميشود؛ اينگونه نيست که شوراي ارکسترها از بين افرادي خارج از ارکستر انتخاب شود.
در راستاي تشکيل شوراي ارکستر سمفونيک تهران با هدف آنچه «بهبود عملکرد اين ارکستر» عنوان شده است، علي رهبري ـ رهبر ارکستر بينالمللي و آهنگساز در گفت و گويي اين تصميم را ارزيابي کرد.
در ابتدا از اين هنرمند درباره اداره ارکستر سمفونيک تهران توسط يک شورا و رهبران مهمان سوال ميکنيم که پاسخ ميدهد: اميدوارم هدفشان شوراي نظارت باشد، نه شورايي که قرار است درباره رهبران تصميم بگيرد. زيرا با توجه به تجربه بيش از ۴۵ سال رهبري ارکسترهاي مختلف، ميدانم که اين کار به صورت حرفهاي عملي نخواهد شد و با مشکلات زيادي مواجه خواهد شد.
او تصريح ميکند: نوازندگان ارکستر همانند يک تيم فوتبال هستند که اين تيم با توجه به موقعيت خود در ايران و جوان بودن اعضايش به يک مربي نياز دارد؛ البته سالها است که در ايران متوجه اهميت سرمربي براي تيم فوتبال شدهاند؛ به همين دليل حاضر هستند از کشورهاي پيشرفته مربيهايي را براي آموزش تيمها دعوت کنند ولي اين اتفاق براي ارکستر سمفونيک رخ نميدهد و اکنون هم ميخواهند هدايت کلي اين ارکستر را با رهبرهاي مهمان انجام دهند. گرچه که براي يک تيم فوتبال هم ميتوان هر هفته يک مربي در نظر گرفت ولي درنهايت نتيجهاي حاصل نخواهد شد.
رهبري درباره شناخت خود درباره اعضاي شوراي ارکستر سمفونيک تهران بيان ميکند: جاي بسيار تاسف است که پيشکسوتاني باتجربه چون آقايان ارسلان کامکار، جاويد مجلسي و چند نفر از پيشکسوتان ديگر ارکستر سمفونيک تهران، جزو اين شورا نيستند. ولي با اين حال سه نفر از دوستان را ميشناسم و برايشان احترام قائلم. آقاي هوشنگ کامکار از آهنگسازان خوب و از دوستان قديمي من هستند. ايشان پيش از انقلاب نوازندگي ويولن را در ارکستر ژونس موزيکال ايران که رهبري آن به عهده من بود، انجام ميدادند. آقاي نادر مشايخي هم زماني که رييس هنرستان موسيقي بودم، از شاگردان آنجا بودند و مدتي هم مسئول هنري ارکستر سمفونيک بودهاند. آقاي شريفيان هم آهنگساز بسيار خوبي هستند.
او در عين حال تصريح مي کند: اين سه نفر در سال ۹۴ که مدير هنري ارکستر سمفونيک تهران بودم شايد تنها يک بار سر تمرينات ارکستر آمده باشند. اين افراد در زمينه هدايت يک ارکستر، تجربه خاصي ندارند. همچنين در بين آنها تنها آقاي مشايخي رهبر ارکستر است ولي ايشان هم تجربه زيادي در اين زمينه ندارند و سطح او در زمينه رهبري بالا نيست. ايشان پيشتر مديريت ارکستر را بر عهده داشتهاند اما در زمان ايشان ارکستر بدترين روزهاي خود را سپري ميکرده است.
ارکستر سمفونيک تهران، ارکستر فيلارمونيک وين نيست
با توجه به صحبتهاي رهبري درباره عملي نشدن اداره ارکستر سمفونيک تهران با رهبرهاي مهمان، اين مسئله را مطرح ميکنيم که پيشتر برخي از موسيقيدانها ارکستر فيلارمونيک وين را به عنوان نمونهاي از ارکستري که بدون رهبر دائم فعاليت ميکند، مثال زدهاند.
رهبري در اين زمينه بيان ميکند: از بين بيش از هزار ارکستر در دنيا، ارکستر فيلارمونيک وين، به اين صورت اداره ميشود. البته در خود وين هم چهار ارکستر سمفونيک وجود دارد که از بين آنها تنها فيلارمونيک بدون رهبر دائم است. با اين حال اگر ارکستر فيلارمونيک وين با تمام شرايطي که دارد به تهران منتقل شود، ميتوان در تهران ارکستر را بدون رهبر دائم اداره کرد.
از او سوال ميکنيم که ارکستر فيلارمونيک وين داراي چه شرايطي است که ساير ارکسترها ندارند؟ پاسخ ميدهد: اول اينکه اين ارکستر هر هفته يک رهبر درجه يک جهاني دارد که معمولا خودش مدير هنري و يا رهبر دائم يک يا چند ارکستر ديگر است. همچنين شوراي تصميم گيرنده براي اين ارکستر، شامل بهترين نوازندههاي با تجربه همين ارکستر هستند. در نهايت هم اين ارکستر دهها سال توسط بهترين رهبران دنيا تربيت شده و به سطحي رسيده است که ميتواند بدون رهبر دائم و با اين شورا ادامه دهد.