تحلیل صهیونیست‌ها از علت شکست عربستان مقابل ایران

برنا/ روزنامه صهيونيستي هاآرتص با اشاره به هزينه‌هاي نظامي هنگفت عربستان و امارات به بررسي علل ناکامي آنها در جنگ يمن پرداخت. روزنامه اسرائيلي هاآرتص در گزارشي با طرح اين پرسش که "چرا عربستان و امارات نمي‌توانند ايران را در يمن شکست دهند؟" به بررسي دلايل ناکامي ائتلاف نظامي کشورهاي عرب در برابر انقلابيون يمني پرداخت. در اين گزارش آمده است: عربستان سعودي و امارات متحده عربي هفته گذشته در جديدترين رتبه‌بندي سالانه نشريه "اخبار آمريکا و گزارش جهاني" به ترتيب به عنوان نهمين و دهمين کشور قدرتمند جهان معرفي شدند. با اين حال، اين دو کشور، چهار سال است که در برابر گروه کوچکي از شبه‌نظاميان در يکي از فقيرترين کشورهاي جهان يعني يمن، عاجز مانده‌اند. ارتش عربستان و امارات در زمره مجهزترين و پرهزينه‌ترين ارتش‌هاي جهان قرار دارند. طبق گزارش موسسه بين‌المللي تحقيقات صلح استکهلم، عربستان سعودي در سال 2017 حتي روسيه را نيز از نظر مخارج نظامي پشت سر گذشت و با 69.4 ميليارد دلار هزينه‌کرد نظامي در جايگاه سوم جهان قرار گرفت. اين موسسه همچنين عربستان را در سال 2015 و 2016 به عنوان دومين واردکننده بزرگ تسليحات در جهان معرفي کرد. با اين وجود، محدوديت‌ها و نقاط ضعف ارتش عربستان بر کسي پوشيده نيست. ارتش عربستان عليرغم برخورداري از بودجه نظامي هنگفت و خريدهاي تسليحاتي گسترده، فاقد تجربه جنگي لازم است، براي سوخت رساني و تامين مهمات متکي به آمريکاست و از نظر سرمايه انساني نيز با مشکل روبه‌روست. به گفته دکتر «يوئل گازانسکي» پژوهشگر ارشد موسسه مطالعات امنيت ملي دانشگاه تل‌آويو، آنها (ارتش عربستان) از سال 1991 در هيچ جنگي حضور نداشته‌اند، در حاليکه حوثي‌ها تجربه ده‌ها سال جنگ چريکي را با خود به همراه دارند. هاآرتص در ادامه گزارش خود آورده است: ائتلاف نظامي عربي به رهبري عربستان و امارات طي هفته‌هاي گذشته در پي شکستِ عملياتِ اشغال بندر حياتي «حديده» بيش از پيش به بن‌بست رسيده است. رياض و ابوظبي پيشتر وعده داده بودند که در برابر نيروهاي هوادار ايران در اين شهر به پيروزي سريعي دست خواهند يافت اما اکنون عمليات اشغال اين بندر به يکي از شديدترين درگيري‌هاي اين جنگ ويران‌کننده بدل شده است. ائتلاف عربي مدعي است که هدف آن از اين عمليات، قطع کردن دسترسي حوثي‌ها به اين بندر حياتي و وادار کردن آنها به آمدن به پاي ميز مذاکره است اما از زماني که اين عمليات در 12 ژوئن (22 خرداد) آغاز شد، به دليل دفاع سنگين نيروهاي يمني از آن با مين‌هاي زميني و دريايي، پيشرفت اندکي حاصل شده است. عمليات زميني امارات گازانسکي خاطر نشان مي‌کند که در يمن در واقع اين اماراتي‌ها هستند که بار جنگ را به دوش دارند نه سعودي‌ها. به گفته او، عربستان بيشتر به پشتيباني هوايي از عمليات‌ها مي‌پردازد، در حاليکه امارات برروي زمين درگير جنگ است؛ هرچند بسياري از نيروهاي آن، سربازان و جيره‌بگيراني هستند که از کشورهاي ديگري مانند سودان به يمن آمده‌اند. اما آنها نيز تاکنون در يمن در برابر نيروهاي هوادار ايران به توفيقي دست نيافته‌اند. اين در حاليست که ارتش امارات نيز مانند ارتش عربستان مجهز به پيشرفته‌ترين سيستم‌هاي تسليحاتي است که با تکيه بر منابع مالي عظيم خود آنها را خريداري کرده است. موسسه بين‌المللي تحقيقات صلح استکهلم معتقد است که امارات در ميان 15 کشور اول جهان به لحاظ هزينه‌کرد نظامي قرار دارد اما شفاف نبودن هزينه‌هاي نظامي اين کشور باعث شده که اطلاعات لازم براي رده‌بندي آن وجود نداشته باشد. افزون بر اين، امارات، بر خلاف عربستان، به واسطه حضور در کشورهايي چون افغانستان، سومالي و بوسني، تجربه جنگي گسترده‌اي به دست آورده است. بخشي از نيروهاي آن نيز که در يمن حضور دارند، توسط ژنرال استراليايي «مايک هيندمارچ» فرماندهي مي‌شوند. امارات همچنين تنها کشور عربي است که در خارج از مرزهايش (در اريتره) داراي پايگاه نظامي است و ايجاد پايگاه‌هاي هوايي و دريايي بيشتر در درياي سرخ و ليبي را نيز تحت بررسي دارد. اما مشارکت امارات در جنگ يمن نيز همانند عربستان، با انتقادات داخلي فراواني روبه‌رو بوده است که شايد مهمترين آن خبري بود که اخيرا منتشر شد. رسانه‌ها هفته گذشته فاش کردند که يک شاهزاده اماراتي در ماه مه (دو ماه پيش) پس از انتقاد از جنگ يمن و متهم کردن سران اين کشور به مخفي کردن آمار واقعي تلفات نيروهاي اماراتي در يمن از ترس جانش به قطر پناهنده شده است. با وجود تمامي اين انتقادات، پيروزي در جنگ يمن همچنان دور از دسترس به نظر مي‌رسد و به همين دليل، امارات هفته گذشته اعلام کرد که طول مدت خدمت سربازي را براي مردان از 12 ماه به 16 ماه افزايش داده است. مشکل ديگر عربستان علاوه بر مواردي که گفته شد، نقطه ضعف بزرگ ديگر ارتش عربستان اين است که ساختار عملياتي آن به شدت متمرکز (و سلسه‌مراتبي) است. اين مشکل، ويژگي مشترک بسياري از کشورهاي غيردموکراتيک است. علاوه بر اين، به گفته گازانسکي، شاهزاده‌ها و اعضاي خاندان سلطنتي عربستان اگرچه گاها در مسئوليت‌هاي "با پرستيژي" مانند خلباني يک جنگنده ظاهر شوند، اما به عنوان سرباز در ارتش خدمت نمي‌کنند و همين نابرابري روحيه سربازان را تضعيف مي‌کند. در ماه فوريه، ملک سلمان پادشاه عربستان براي محکم‌تر کردن پايه‌هاي قدرت پسرش، محمد بن سلمان، پيش از انتصاب او به سلطنت، تمام فرماندهان نظامي ارشد خود را برکنار کرد. محمد بن سلمان نيز که علاوه بر وليعهدي، تصدي وزارت دفاع را نيز بر عهده دارد، تمام شهرت و قدرت خود را برروي پيروزي در جنگ يمن و عقب راندن ايران در منطقه سرمايه‌گذاري کرده است و به همين خاطر، سعودي‌ها اطلاعات جنگ يمن را مخفي نگه مي‌دارند. گازانسکي مي‌گويد محمد بن سلمان "از تلفات هراسان است" و به همين دليل است که سعودي‌ها طي اين چهار سال هيچ آماري در اين باره ارائه نداده‌اند. هاآرتص در ادامه نوشته است ناکارآمدي ارتش عربستان به طور کلي انعکاسي از مشکلات عميق‌تر در جامعه عربستان بويژه در حوزه اقتصاد است. به نوشته اين روزنامه، ايالات متحده آمريکا از زماني که فرانکلين روزولت، رئيس‌جمهور پيشين اين کشور، و ملک عبدالعزيز السعود، پادشاه اسبق عربستان، در سال 1945 با يکديگر وارد اتحاد "نفت در برابر امنيت" شدند، به آموزش و تجهيز قواي مسلح سعودي کمک کرده است و از آن زمان تاکنون عربستان براي تعمير و نگهداري تجهيزات نظامي خود به شدت متکي به آمريکا بوده است. در دهه 1970 يک روانشناس و جامعه‌شناس هلندي به نام «گيرت هافستد» با معرفي شاخصي تحت عنوان «فاصله‌ي قدرت» که براي تعيين ميزان «سلسله‌مراتبي بودن» يک کشور به کار مي‌رود، عربستان و امارات را در زمره سلسله‌مراتبي‌ترين کشورهاي جهان رده‌بندي کرد. او معتقد بود چنين کشورهايي از انعطاف لازم براي حل مسائل برخوردار نيستند و توانايي آنها براي نوآوري نيز بسيار محدود است. گازانسکي با اشاره به نتايج تحقيق هافستد، سلسله‌مراتبي بودن عربستان و امارات را يکي ديگر از دلايل ناکامي آنها در جنگ‌هاي نامتقارن بويژه در برابر مبازان باتجربه يمني مي‌داند. روزنامه اسرائيلي هاآرتص در پايان چنين جمع‌بندي مي‌کند که ناتواني ائتلاف عربي براي پيروزي يا حداقل پيشروي در يمن، دليلي دو وجهي دارد: اول اينکه حوثي‌ها در موقعيت مناسبي براي دفاع در برابر حملات نيروهاي خارجي قرار دارند و دوم اينکه که ارتش عربستان از يک ناکارآمدي ساختاري و سيستماتيک رنج مي‌برد که اين مسئله تلاش‌هاي امارات براي حضور زميني پرقدرت در ميدان جنگ را نيز بي‌اثر کرده است.» همراهان عزيز، آخرين خبر را بر روي بسترهاي زير دنبال کنيد: آخرين خبر در سروش http://sapp.ir/akharinkhabar آخرين خبر در ايتا https://eitaa.com/joinchat/88211456C878f9966e5 آخرين خبر در بله https://bale.ai/invite/#/join/MTIwZmMyZT آخرين خبر در گپ https://gap.im/akharinkhabar