«کری» زیرآب «ظریف» را زد
فارس/ وزير امور خارجه سابق آمريکا در کتاب خاطراتش ادعا کرد وزير خارجه ايران، در آستانه تفاهم لوزان قصد داشت از انتشار علني سندي درباره اين تفاهم جلوگيري کند. «جان کري»، وزير امور خارجه سابق آمريکا در کتاب خاطراتش با عنوان «Every Day Is Extra» ("هر روز موهبتي ديگر است") ادعا کرده «محمد جواد ظريف»، وزير خارجه ايران هنگام «تفاهم هستهاي لوزان» در فروردين ماه ۱۳۹۴ قصد داشت از انتشار علني سندي درباره مفاد اين تفاهم جلوگيري کند. ايران و گروه موسوم به ۱+۵ (پنج کشور عضو دائم شوراي امنيت به علاوه آلمان) ۱۳ فروردين ماه سال ۱۳۹۴ در شهر «لوزان» سوئيس با انتشار بيانيهاي مشترک اعلام کردند به تفاهمي دست يافتهاند که «چارچوبهاي» توافق هستهاي نهايي را مشخص ميکند. در اين توافق که به «تفاهم هستهاي لوزان» مشهور شد، رئوس کلي مسائلي که قرار بود در توافق هستهاي نهايي گنجانده شوند، مشخص شده بود، مسائلي از قبيل حجم غنيسازي ايران، وضعيت مرکز غنيسازي فردو، تأسيسات آب سنگين اراک، تعداد سانتريفيوژها، اجراي پروتکل الحاقي و در نهايت رفع تحريمها عليه ايران. اين تفاهم، به علاوه ضربالاجل ۱۰ تيرماه همان سال را به عنوان تاريخ انعقاد «برنامه جامع اقدام مشترک» (برجام) قرار ميداد. جان کري در کتاب خاطراتش به روايت گفتوگويش با ظريف، اندکي قبل از حصول تفاهم لوزان پرداخته و ادعا کرده ظريف قصد داشته از انتشار سندي براي توضيح درباره مفاد اين توافق جلوگيري کند. کري مينويسد: «مطلع بوديم که اگر قرار است چيزي اعلام شود لازم است به زبان ساده و عاميانه توضيح دهيم بر سر چه چيزي توافق شده است. با حوصله، سندي را جمعآوري کرديم که در آن کليات مفاد توافقشده معين شده بود. مشخص کردن لحن اين سند، نياز به مذاکرهاي ديگر داشت که ساعتها به طول انجاميد.» او اضافه کرده است: «سرانجام، وقتي که خيال همهمان آسوده شد، به جواد اطمينان دادم که اين سند را تا بعد از برگزاري يک کنفرانس خبري مشترک در روز بعد، علني نخواهيم کرد. او فرياد زد: "يک دقيقه صبر کن. قرار نيست اين سند علني شود!"» وزير خارجه سابق آمريکا در ادامه تصريح کرده است: «چيزي که ميشنيدم، باورم نميشد. گفتم "جواد، ساعت ۴ صبح است. ۱۸ ساعت براي مذاکره درباره تک تک کلماتش وقت صرف کردهايم. اگر نميخواهي دور ديگري از تحريمها [عليه ايران] اعمال شود، اين سند بايد علني شود و البته، علني هم خواهد شد.» او مينويسد سرانجام صبح روز بعد پيش ظريف رفته و او را درباره انتشار اين سند قانع کرده است. کري نوشته است: «صبح روز بعد رفتم تا ظريف را ببينم و واقعيت را براي او توضيح دهم. به او گفتم، اگر نتوانيم "فکتشيت" (رئوس تفاهمات) را منتشر کنيم، بهتر است عازم خانه شويم.» طبق روايت کري، سرانجام ظريف با انتشار فکتشيت يا گزارهبرگ آمريکايي موافقت کرده: «سرانجام پذيرفت. گفت: "لطفا درباره عبارتپردازيهاي آن دقت کنيد. مبالغه نکنيد. اين را روشن کنيد که اين توافق است نه چيزي که شما داريد ما را مجبور به پذيرفتن آن ميکنيد. در غيراين صورت، ادامه کار خيلي دشوار خواهد بود.» کري، ميگويد، به درخواست ظريف احترام گذاشته است: «به درخواست او احترام گذاشتيم، هم در فکتشيت و هم در بيانيه علني من براي رسانهها. به عنوان مثال، حواسمان بود به جاي اينکه بگوييم "ايران بايد X را انجام دهد" بگوييم "ايران توافق کرده X را انجام دهد.»