خبرآنلاين/ «گفتوگوي ملي» در حالي اين روزها به روزنه اميدي براي شکلگيري تفاهم بين گروههاي مختلف سياسي تبديل شده که عدهاي همچنان با کليد واژه «خط قرمزها» بر طبل اختلافات ميکوبند، گويي نفعشان بر بزرگنمايي افتراقهاست تا اشتراکها.
بحث سر اينکه جناحهاي مختلف سياسي بر سر يک ميز بنشينند و درباره موضوعات مختلف تصميمگيري و تصميمسازي کنند اگرچه در ابتدا کمي غيرممکن مينمود اما گويي قرار است به سرانجام برسد. اگرچه تا پيش از اين «گفت وگوي ملي» با هدف کاهش تنشها و اختلافات بين گروههاي سياسي مطرح ميشد اما اين روزها به نظر ميرسد گفتوگوي ملي ابعاد تازهاي پيدا کرده و بيشتر حول محور حفظ «امنيت ملي» مي چرخد.
گعدههاي چپ و راستي بر سر «گفتوگوي ملي»
اين روزها دور جديد جلسات گفتوگوي ملي در حالي برگزار ميشود که يک سر آن در دست اصولگراياني همچون محمدرضا باهنر و عزتالله ضرغامي و سر ديگر آن در دست اصلاحطلباني همچون محمدرضا عارف است. جلساتي که البته به تعبير باهنر بايد از آن تحت عنوان «گعده»هايي ياد کرد که هنوز نظم و نسق خاصي ندارند. با اين حال او ابراز اميدواري کرده که با انسجام يافتن جلسات يک نفر به عنوان سخنگو گزارشي را درخصوص محتواي جلسات اعلام کند.
گفتوگوي ملي ويترين انتخاباتي اصولگرايان ميشود؟
موضوع گفتوگوي ملي در حالي از سوي هر دو جناح سياسي مقبول افتاده که عدهاي در هر دو جناح نگاهي انتقادي به آن داشته و بر اين باورند که گفتوگوي ملي تلاشي براي ائتلاف انتخاباتي است و نميشود به تداوم آن اميد داشت. موضوعي که صادق زيباکلام از چهره هاي اصلاحطلب بر آن صحه گذاشته و ميگويد: متاسفانه اصولگرايان اين جلسات را با حضور اصلاحطلبان دکور يا ويتريني براي انتخابات پيشروي ميدانند. برخي تندروهاي جريان اصلاحات نيز ورود به اين قسم جلسات و کنار اصولگرايان قرار گرفتن را دور شدن از آرمانهاي اصلاحطلبانه ميدانند و از اساس اين ايده را رد ميکند
عده اي ديگر اما از اساس گفتوگوها را مضر دانسته و به تعبيري ميتوان آنها را در کنار همان طيف از تندروهاي اصلاحطلب، «دشمنان گفتوگوي ملي» ناميد. افرادي که بر اين باورند گعدههاي دوستانه سياسي نه تنها راهي براي برون رفت از مشکلات کشور نيست بلکه فرصتي براي سوء استفاده جناح مقابل فراهم خواهد کرد.اين طيف از سياسيون که بيشتر برند اصولگرايي را حمل ميکنند، با طرح کليد واژه «خط قرمز» درتلاشند تا هرگونه نشست و جلسه دوستانه سياسي را بر هم بزنند. بدبيني و سوءظن مخالفان گفتوگوي ملي تا حدي است که آنها اين گفتوگوها را آسيب زننده به روند فعاليتهاي سياسي گروهها ميدانند.
اين بدبيني به گعدههاي سياسي تنها محدود به چهره هاي حزبي نيست بلکه ميتوان مصاديق ديگر آن را در برخي اظهار نظرهاي نمايندگان مجلس و حتي در برخي تريبون هاي ائمهجمعه هم مشاهده کرد که از هر اقدامي براي برگزاري جلسات گفتوگوي ملي تبري ميجويند.
گفتوگوي ملي ضروري است اما...
اما به واقع ضرورت شکل گيري گفتوگوي ملي چيست؟ محمدتقي رهبر عضو جامعه روحانيت مبارز در پاسخ به اين سوال به خبرآنلاين گفت: امروز ضرورت گفتوگوي ملي به اين دليل بيشتر احساس ميشود که کشور از طرفي درگير فشارهاي بيگانه و از سويي ديگر با پارهاي از مشکلات اقتصادي روبرو است.
وي با بيان اينکه دغدغه امروز کشور تنشهاي گروههاي سياسي نيست، تصريح کرد: خوشبختانه جريان هاي سياسي ما در اصول نظام يعني اسلام، حفظ اصل ولايت فقيه و نظام حرفي ندارند اما پاره اي اختلاف نظرها وجود دارد که نبايد بزرگنمايي شود.
گفتوگوي ملي به گروه هاي سياسي اعتبار ميدهد
وي با انتقاد از نبود روحيه گفتوگو در بين جريان هاي سياسي، به رفتار جامعه اصولگرايي اشاره و تاکيد کرد: به دليل نبود همين روحيه گفتوگو شاهديم جريان اصولگرايي در زمان انتخابات با چندين ليست متفاوت روبرو است که بسيار آسيب زا است که البته اميدواريم از اين به بعد حساب شده تر و سنجيده شده تر عمل شود.
رهبر با بيان اينکه گفتوگوي ملي باعث ميشود هم به خودمان و هم گروه هاي سياسي اعتبار بدهيم، تصريح کرد: بهترين راه اين است که از ادبيات خودي و ناخودي فاصله گرفته و خوديهايي که نفي ديگري باشد را کنار بگذاريم.
عضو جامعه روحانيت مبارز با بيان اينکه بهتراست عنوان «گفتوگوي ملي» را به «گفتوگوي گروههاي سياسي» تغيير دهيم تصريح کرد: نبود روحيه تحمل يکديگر بزرگترين آسيبي است که جريان هاي سياسي با آن روبرو هستند، خلايي که اميد مي رود با اين قسم گفتوگوها بتوان آن را جبران کرد.
با وجود اقبال طيف گسترده اي از گروه هاي سياسي به موضوع گفتوگوي ملي اما بدبيني و سوءظن مخالفان گفتوگوي ملي تا حدي است که اين گفتوگوها را آسيب زننده به روند فعاليتهاي سياسي گروهها ميدانند. با اين حال اما موافقان اين طرح بر اين باورند که بايد اين گفت و گوها را در تمامي ابعاد ادامه داد حتي اگر گروه هايي از هر دو جناح سياسي با آن مخالف باشند.
بازار