انتقاد ابطحی از حذف تصویر احمدی نژاد در شهر زادگاهش
جماران/ سيد محمدعلي ابطحي در کانال تلگرامي خود نوشت: «چندي پيش با اتومبيل به سمت مشهد مي رفتم. استان کوچک سمنان دو رييس جمهور تقديم ايران کرده است، احمدي نژاد و روحاني. کلا استان تحفه پروري است ، آقاي احمدي نژاد اهل آرادان وآقاي روحاني اهل سرخه هستند. قديم ها در دوره آقاي احمدي نژاد، تابلويي در ورودي شهر آرادان زده بودند که نوشته بود به آرادان ، شهر دکتر احمدي نژاد خوش آمديد ، کار بدي نبود. الان هم دم دروازه ورودي سرخه تابلويي هست که نوشته به سرخه، شهر دکتر روحاني خوش آمديد. اي کاش دم دروازه وررودي اردکان و رفسنجان و قزوين و حتي همدان تابلويي بود که نوشته بودند به زادگاه خاتمي و هاشمي و رجايي و بني صدر خوش آمديد ، بالاخره يک دوره اي هر کدامشان بعد انقلاب رييس جمهور بوده اند. اما بعد از آمدن دولت جديد تابلوي آرادان محل تولد دکتر احمدي نژاد عوض شده، تا اينجاش باز هم مهم نيست. کار زشت اين است که تابلو زده اند که به آرادان خوش امديد و به شکل بچه گانه اي کنار تابلوي شهر آرادان عکس دکتر روحاني را روي تابلوي شهر آرادان زده اند. شايد در نگاه عادي موضوع مهمي نباشد. اما در نگاه اخلاقي بسيار مهم است ، اين کار طبعا به معناي دهن کجي بچه گانه به احمدي نژاد است. من به هزاران دليل هميشه منتقد احمدي نژاد بوده ام. اما اين کار به ضرر احمدي نژاد نيست ، دهن کجي به اخلاق مديريتي است. حتما دکتر روحاني در اين کار نقشي نداشته است ، رده هاي بعدي هم احتمالا اين کار را نکرده اند. اما آسيب اين تملق هاي تهوع آور به دکتر روحاني و نظام سياسي کشور بر مي گردد. پيامبر به همين دليل مي گفت "احْثُوا فِي وُجُوهِ الْمَدَّاحِينَ التُّرَاب"(به صورت متملقان خاک بپاشيد.) دفتر رئيس جمهور براي حفاظت از حرمت اجتماعي رييس جمهور بايد هرچه سريعتر دستور دهد عکس دکتر روحاني را از روي تابلوي ورودي شهر آرادان، محل تولد احمدي نژاد بردارند. يقينا فرداي پايان کار دکتر روحاني، و احتمالا توسط همان شخص که عکس روحاني را بالاي شهر آرادان زده است، تابلوي شهر سرخه را با عکس رييس جمهور بعدي مي گذارند. فرهنگ تملق، و دورويي و ريا کاري آفت بزرگي براي انقلاب است، اولين دوره اي که مجلس شوراي اسلامي مي خواست افتتاح شود، همه نمايندگان خدمت امام رسيدند؛ مرحوم فخرالدين حجازي که بيشترين راي را آورده بود در مورد امام و در حضور ايشان نطقي کرد که تملق در آن بود. در همان جلسه و در ملاعام امام تنفر خود را از اين تملق اعلام کردند.( صحيفه امام، ج ۱۲، ص343.) متملقان هميشه هستند ولي نگراني اين است که مديران از تملق استقبال کنند.»