گزارش نیویورک‌تایمز از اردوگاه منافقین؛ اردوگاه خالی بود

فارس/ خبرنگار روزنامه نيويورک‌تايمز که از اردوگاه منافقين در آلباني بازديد داشته، مي‌گويد اعضاي اين گروهک تروريستي مي‌گويند نمي‌توانند درباره سرنوشت سرکرده اين گروهک سخن بگويند. «پاتريک کينگسلي»، خبرنگار روزنامه نيويورک‌تايمز ضمن انتشار گزارشي در اين روزنامه خبر داده که توانسته است از اردوگاه گروهک تروريستي منافقين در آلباني بازديد کند. بخش عمده گزارش نيويورک‌تايمز به روايت تاريخچه اين گروهک تروريستي اختصاص دارد اما در ميان سطور اين گزارش، نکات جديدي هم به‌چشم مي‌خورند. نويسنده در تشريح چگوني ورود خود به کمپ منافقين مي‌نويسد: «در ابتدا، گروه درخواست‌هاي متعدد براي دسترسي را ناديده گرفت. بنابراين بدون چندان اميدي به سوي پايگاه آنها حرکت کردم و مدارک خود را به محافظين ارائه دادم. سه ساعت بعد، اندکي پيش از غروب آفتاب، تماسي دريافت کردم. به شکل تعجب‌آوري اجازه ورود يافته بودم. بنابراين، شروع به يکسري مصاحبه، شرکت در جلسات تبليغاتي و تورهايي کردم که تا ساعت ۱:۳۰ بامداد به طول انجاميد. يک عکاس نيويورک‌تايمز نير چند روز بعد اجازه ورود دريافت کرد.» نويسنده بر اين باور است که شايد اجازه ورودش به کمپ منافقين تلاشي از سوي اين گروهک براي تصحيح چهره‌اش پس از مواجهه با خبرنگار نيويورک‌تايمز در سال ۲۰۰۳ بوده است، زماني که شخص مورد مصاحبه اين خبرنگار از روي نوشته صحبت مي‌کرده و خبرنگار اجازه گفت‌وگوي خصوصي با اعضاي اين گروهک را نيافته بود. يکي از نکاتي که در اين گزارش مي‌تواند مورد توجه قرار گيرد، شيوه پاسخ‌گويي اعضاي گروهک تروريستي منافقين به سوال در خصوص سرنوشت «مسعود رجوي»، سرکرده اين گروهک است که به نوشته نيويورک‌تايمز از سال ۲۰۰۳ ناپديد شده است. «علي صفوي»، نماينده گروهک تروريستي منافقين در واشنگتن وقتي با اين سوال مواجه مي‌شود، مي‌گويد: «خوب، ما نمي‌توانيم در مورد اين مساله حرف بزنيم ...» او سخنانش را قطع مي‌کند و نگاهش را به پاهايش مي‌دوزد. سوال مجددا اين‌گونه مطرح مي‌شود: «آيا او زنده است؟ آيا او در آلباني است؟» پس از چند ثانيه سکوت، پاسخ صفوي باز هم اين است: «ما نمي‌توانيم درباره آن حرف بزنيم.» در ميان اشاره به سوابق گروهک تروريستي منافقين، نيويورک‌تايمز به نظر مورخي به‌نام «يرواند آبراهاميان» در خصوص وضعيت منافقين در افکار عمومي ايران اشاره مي‌کند. «اين گروه ادعا مي‌کند که هنوز از حمايت زيادي برخوردار است اما آقاي آبراهاميان گفت که محبوبيت اين گروه پس از روي آوردن به خشونت در اوايل دهه ۱۹۸۰ سقوط کرده است. وقتي با مردمي گفت‌وگو مي‌کنيد که در دوران انقلاب زندگي کرده‌اند و نام "مجاهدين" را مي‌بريد، آنها برآشفته مي‌شوند.» خبرنگار نيويورک‌تايمز پس از اشاره به نحوه انتقال منافقين از عراق به آلباني با نقش‌آفريني آمريکا، مي‌نويسد: «وقتي من از پايگاه بازديد کردم، به‌شکل عجيبي خالي به‌نظر مي‌رسيد. گروه ادعا مي‌کند که [اين پايگاه] ميزبان ۲۵۰۰ نفر است اما در طول دو روز، ما بيش از ۲۰۰ نفر در آنجا نديديم.» به نوشته اين روزنامه آمريکايي‌، ده‌ها نفر از اعضاي سابق گروهک تروريستي منافقين اکنون به‌صورت مستقل در آلباني زندگي مي‌کنند. «من با ده نفر از آنها ديدار کردم که هرکدام از آنها توضيح مي‌داد که با شست‌وشوي مغزي تجرد اختيار کرده بود.» اين افراد مي‌گويند، روابط رمانتيک و افکار جنسي ممنوع بوده‌اند، تماس با خانواده به شدت محدود شده بود و از دوستي برحذر داشته مي‌شدند. همگي روايت کردند که مجبور به شرکت در مراسم‌هاي انتقاد از خود بوده‌اند که در آن اعضا در خصوص هرگونه تفکر جنسي يا غيروفادارانه‌اي که داشتند در برابر فرماندهانشان اعتراف مي‌کردند. کينگسلي به نقل از «عبدالرحمان محمديان»، فردي ۶۰ ساله که در سال ۱۹۸۸ به عضويت گروهک تروريستي منافقين درآمده و در سال ۲۰۱۶ از آن جدا شده، مي‌نويسد: «شما کم‌کم مي‌شکنيد. خود را فراموش مي‌کنيد و شخصيتتان را تغيير مي‌دهيد. تنها از قوانين پيروي مي‌کنيد. شما خودتان نيستيد. شما تنها يک ماشين هستيد.» خبرنگار نيويورک‌تايمز با اشاره به اينکه گروهک منافقين براي افزايش نفوذ خود روي به اينترنت آورده است مي‌گويد در جريان بازديدش از اردوگاه مزبور، يک استوديوي ضبط به او نشان داده شده که در آن دو آهنگساز مشغول ساختن آهنگ‌ها و ويدئوهايي عليه نظام جمهوري اسلامي ايران هستند تا در شبکه‌هاي اجتماعي منتشر شوند. کينگسلي در ادامه مي‌نويسد: «سوئيت‌هاي کامپيوتر که جداشدگان مي‌گويند چيزي شبيه به "ترول فارم" (مجموعه‌اي از اعضاي دون‌پايه که با اکانت‌هاي متعدد در فيسبوک و توييتر پيام‌هايي را در انتقاد از دولت ايران، تشويق سران گروهک تروريستي منافقين و تقويت لابي‌گراني که از آنها پول مي‌گيرند تايپ مي‌کنند) است، به من نشان داده نشد.» وي مي‌افزايد: «زماني که جولياني و بولتون در سال‌هاي اخير سخنراني عمومي داشتند، به اعضا دستور داده شده بود که خط مشخصي را [از سخنان آنها] ۱۰ بار از اکانت‌هاي مختلف توييت کنند.» نويسنده مي‌گويد منافقين بين او و سه نفر از آمريکايي‌هايي که از اردوگاه آنان در عراق حفاظت مي‌کرده ارتباط برقرار کرده‌اند، اما «کاپيتان متيو وودسايد» در بين ايبن سه نفر نبوده است. کينگسلي با وودسايد در خصوص وضعيت اردوگاه منافقين در عراق گفت‌وگو کرده است. او بين سال‌هاي ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۵ ناظر آمريکايي‌ها در اردگاه منافقين بوده است. به گفته وودسايد، آمريکايي‌ها در واقع به ساختمان‌هاي اردوگاه منافقين و اعضاي آن که بستگانشان مي‌گفتند به زور در اردوگاه نگهداري مي‌شوند، به صورت منظم دسترسي نداشته‌اند. بر اساس گفته‌هاي وودسايد، سران منافقين پس از چند روز تاخير به اعضا اجازه ديدار با مقامات آمريکايي و خويشاوندانشان را مي‌داده‌اند. وودسايد مي‌گويد فرار از اردوگاه براي اعضا به خصوص زنان بسيار سخت بوده تا آنجا که دو نفر از آنان تلاش کرده بودند با کاميون تحويل بار از آنجا فرار کنند. وي در پايان مي‌گويد: «من آن سازمان را کاملا نفرت‌انگيز يافتم. از اينکه آنها در آلباني حضور دارند، متعجبم.» ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد