توصیه نشریه آمریکایی به ترامپ درباره ایران
فارس/ يک نشريه آمريکايي در يادداشتي آورده است، رويکرد تغيير رژيم و فشار حداکثري عليه ايران بايد کنار گذاشته شود و در مقابل واشنگتن به اتخاذ ديپلماسي و خروج نيروهايش از غرب آسيا بپردازد. نشريه آمريکايي «نيوزويک» در يادداشتي آورده است که آمريکا در برابر ايران سه راهحل پيش رو دارد که بهترين آن اتخاذ ديپلماسي و خروج از غرب آسيا است. در اين يادداشت آمده است، از زمان شيوع ويروس کرونا در جهان، روابط تيره آمريکا و ايران تغييري نداشته است. آمريکا مانع از اختصاص وام بانک جهاني به ايران شده است، کشتيهاي نظامي ايراني در خليج فارس تهاجميتر شدهاند و «دونالد ترامپ» رئيس جمهور آمريکا بر طبل توئيتهايش ميکوبد که بهگفته پنتاگون چيز جديدي نيست. نيوزويک ميافزايد: «اکنون سه راه پيش روي روابط ايران و آمريکا وجود دارد. اول اينکه همسو با مقاله "اريک ادلمن" و "ري تکيه" در نشريه "فارين افرز"، آمريکا رويکرد تغيير رژيم [در ايران] را پيش بگيرد. دومين راه اين است که کمپين "فشار حداکثري" را ادامه دهد و با نيروهاي مرتبط با ايران در عراق، سوريه و ديگر نقاط زد و خورد کند». اين نشريه در ادامه مينويسد: «سومين راه، همان گزينهاي است که نياز داريم: هرگونه تحرک درخصوص تغيير رژيم با حمايت آمريکا يا هرگونه مداخله نظامي کاملاً رد شود. ديپلماسي واقعگرايانه با محوريت مذاکراتي که هر دو طرف در آن امتيازات معنادار بدهند، جايگزين رويکرد فشار حداکثري بينتيجه فعلي شود. [آمريکا بايد] از عراق، سوريه، يمن و ديگر درگيريهاي خاورميانه که ميتواند به افزايش نگرانيهاي منطقهاي و افزايش احتمال درگيري ناخواسته با ايران منتهي شود، کنار بکشد. همچنين بهجاي تهديد و اجبار، سياست خارجي بر مبناي ديپلماسي را پيش بگيرد و بهجاي برتريجويي، صلح را هدف خود قرار دهد». اين يادداشت ميافزايد: «گزينه تغيير رژيم هرگز نبايد روي ميز قرار ميگرفت، با اين حال سالهاي متمادي در گوشه و کنار ساختار حاکم در سياست خارجي آمريکا مورد محبوبيت قرار داشته است. "جان بولتون" مشاور امنيت ملي اخراجي بيشرمترين کسي بود که خواستار اين [تغيير رژيم] بود، از سوي ديگر "مايک پامپئو" وزير امور خارجه آمريکا با اينکه اخيراً لفاظيهاي تندش را کاهش داده است با اين مفهوم بيگانه نيست». اين نشريه مينويسد: «تهاجم به خاک ايران مشابه جنگ عراق نخواهد بود و از هر نظر بدتر خواهد بود. خطر اصلي اين نيست که تهران آمريکا را در شکست دهد بلکه، خطر اصلي اين است که به پرهزينهترين و بزرگترين جنگي تبديل شود که ميتواند خون ما را بخشکاند. صادقانه بگويم، مقاله فارين افرز خواستار تجاوز نظامي نيست بلکه تأکيد آن بر تغيير رژيم از طريق "هرکاري است که ميتواند دولت [ايران] را تضعيف و مخالفان آن را تقويت کند"، از جمله عملياتهاي مخفيانه و تشديد کمپين فشار دولت ترامپ بنابراين رويکرد تغيير رژيم با تشديد گزينه دوم همراه است که وضع کنوني را حفظ ميکند و درگيريهايي در سطح پايين را شامل ميشود که بهقدري ناخوشايند نيستند که اعتراضات گسترده مردم آمريکا را در پي داشته باشند اما منشاء ثابت تلفات، مخارج تأمين شده از طريق استقراض و آسيبي غيرضروري به امنيت آمريکا هستند». اين يادداشت در پايان متذکر ميشود: «تنها راه فاصله گرفتن از جنگ، اتخاذ رويکردي فعالانه بهسوي صلح است. چنين کاري نيازمند درک اين است که تحريمهاي سنگين اعمال شده تحت راهبرد فشار حداکثري در تغيير دادن موضع تهران شکست خورده است و بهخصوص در برهه شيوع ويروس کرونا جامعه ايران را در نقطه تقابل با ما قرار داده است. هچنين اين کار نيازمند ارزيابي مجدد اولويتهاي سياست خارجي آمريکا است. پس از نزديک به دو دهه درگيري در سطح منطقه که بيشتر زيان داشته تا سود، زمان آن فرا رسيده که اين جنگهاي طولاني و نسل به نسل، بهجاي گسترش يافتن به ايران، کاملاً به پايان برسند».