سلاح کُشنده ارتش که کابوس دشمنان ایران شده است

سلاح‌هاي انفرادي يک نياز هميشگي نيروهاي زميني بوده و به همين خاطر توسعه انواع سلاح از جمله اسلحه‌هاي تک تيرانداز در دستور کار طراحان جهان قرار گرفته و تا امروز مدل‌هاي مختلفي ساخته شده است.

کشور ما هم که مرزهاي زميني بسياري با همسايگان خود دارد اين نياز که بايد نيروي زميني قدرتمند داشته باشد را حس کرده و در مسير توانمندسازي گام برداشت و اين گونه بود که تجهيزات پيشرفته با اتکاي به دانش بومي ساخته شد که يک نمونه آن سلاح‌هاي تک‌تيرانداز است.

سلاح‌هاي تک تيرانداز کاليبر سنگين از دهه ۱۹۸۰ ميلادي وارد خدمت شده و عمدتا از کاليبر ۱۲.۷ ميلي متر استفاده مي‌کنند که براي نابودي نيروهاي پياده، زره پوش‌ها و استحکامات دشمن در فواصلي مثل هزار الي ۱۵۰۰ متر طراحي شدند؛ پس از آن هم کار روي سلاح‌هاي با کاليبرهاي بالاتر، چون ۱۴.۵ ميليمتر و ۲۰ ميليمتر انجام شد تا در فواصل بالاي ۲ کيلومتر زره پوش‌هاي مجهز به بدنه‌هاي تقويت شده و يا سنگرهاي بتوني از اين طريق منهدم شوند؛ نکته مهم اين است که امروز جمهوري اسلامي ايران هم به اين دانش دست پيدا کرده است.

سلاح صياد، اولين تجربه ساخت تک‌تيرانداز بومي

اولين تجريه کشور در زمينه توليد سلاح تک‌تيرانداز به سلاح کاليبر سنگين HS.۵۰ باز مي‌گردد؛ کشور ما در حدود يک دهه قبل دانشي در خصوص توليد سلاح تک‌تيرانداز سنگين نداشت، اما اين توانايي وجود داشت تا در صورت تهيه يک نمونه با روش مهندسي معکوس نمونه داخلي آن ساخته شود.

سلاح HS.۵۰ در سال ۲۰۰۴ ميلادي توسط کشور اتريش ساخته شد؛ اين سلاح با کاليبر ۱۲.۷ ميليمتري و وزني بالغ بر ۱۲.۵ کيلوگرم و برد ۲ کيلومتري از سال ۲۰۰۶ ميلادي وارد نيروهاي مسلح جمهوري اسلامي ايران شد؛ اين سلاح قابليت بسيار ويژه‌اي به نيروهاي زميني داد.

همين ورود کافي بود تا نام جمهوري اسلامي ايران ابتدا وارد باشگاه دارندگان اين سلاح و سپس وارد باشگاه طراحان و سازندگان تک‌تيراندازهاي سنگين شود؛ جوانان کشورمان توانستند با روش مهندسي معکوس سلاح صياد را بسازند که همان کاليبر ۰HS.۵ را داشت، اما نمونه ايراني داراي خشاب ۵ تايي بود که باعث مي‌شد سلاح نواخت تير بالاتري داشته باشد.

به اين صورت اولين سلاح تک‌تيرانداز ايراني ساخته شد، اما اين تازه شروع راه بود، چرا که فناوري آن باعث شد تا کشورمان موفق شود مخوف‌ترين و نيرومندترين سلاح تک‌تيرانداز بومي با نام باهِر که در دنيا نمونه ندارد را به توليد انبوه برساند.

باهِر ايراني، کابوس کُشنده تجهيزات پيشرفته دشمن

يکي از سلاح‌هايي که توسط جهاد خودکفايي نيروي زميني ارتش در ابتداي سال ۱۳۹۴ از آن رونمايي شد، سلاح تک‌تيرانداز سنگين باهر بود، جوانان کشورمان پيش از باهِر با دانش بومي سلاح‌هايي چون شاهِر را در اين رده ساخته بودند، اما تفاوت باهر آن نمونه قبلي در کاليبر آن بود که به ۲۳ ميلميتر افزايش پيدا کرده بود.

افزايش کاليبر در باهر باعث شد تا نام جمهوري اسلامي ايران در بالاي ليست کشورهاي دارنده تک‌تيراندازهاي سنگين باشد، چرا که تاکنون هيچ کشوري در دنيا به اين کاليبر دست پيدا نکرده است؛ گلوله‌هاي کاليبر ۲۳ ميليمتر در دنيا به عنوان گلوله سلاح‌هاي ضد هوايي و توپ‌هاي نصب شده بر روي جنگنده‌ها به شمار مي‌آيند. گلوله‌هاي اين کاليبر را مي‌توان در گونه‌هايي مثل شديد الانفجار و ضد زره استفاده کرد.

سلاح ايراني باهر با اين کاليبر به گفته بسياري از کارشناسان نظامي يک توپ تک‎‌تيرانداز است که مي‌تواند انواع بالگردهاي موجود در جهان اعم از رزمي يا ترابري و طيف وسيعي از خودروهاي زرهي را هدف قرار داده و منهدم کند، اما نکته مهم در سلاح باهر نوع طراحي آن است.

اين توپ تک‌تيرانداز وزني بالغ بر ۶۲ کيلوگرم و برد ۴ کيلومتري دارد و براي شليک به يک لوله بسيار بلند مجهز شده است، دليل اين کار هم افزايش شتاب و دقت گلوله است، چرا که هر چه طول لوله بيشتر باشد گلوله در برخورد با خان‌هاي سلاح بيشتر مي‌چرخد و در نتيجه در مسيري مستقيم‌تر و با سرعتي بالاتر حرکت مي‌کند.

از طرف ديگر در اين سلاح شاهد نصب يک شعله پوش بزرگ هستيم که وظيفه آن خروج گازهاي ناشي از شليک و کاهش فشار گاز باروت ايجاد شده در درون لوله است. نفر استفاده کننده از باهر براي هر بار شليک و مسلح شدن بايد يک بار گلنگدن را بکشد تا پوکه گلوله قبلي خارج و گلوله جديد بارگذاري شود.

نيروهاي مسلح کشورمان با استفاده از باهر و گلوله ۲۳ ميليمتري آن قادر هستند به سنگرهاي بتني، برجک‌هاي ديده‌باني، سامانه‌هاي راداري نصب‌شده بر خودروهاي زرهي پشتيباني و انواع زره‌پوش‌ها آسيب جدي وارد کنند و روياي داشتن تسليحات پيشرفته هر دشمني را به کابوس تبديل کنند.

نمونه ارتقا يافته باهر در اختيار نيروهاي مسلح کشور

ساخت سلاح پيشرفته و بومي در نيروهاي مسلح يک امر مهم است، اما مهم‌تر از آن بحث ارتقاي تجهيزات است که کار آن هم به همت جوانان متخصص و انقلابي کشورمان شروع شده و يک نمونه آن سلاح باهر بوده که ارتقاي آن در چند سال قبل انجام و تحويل نيروهاي مسلح شده است.

جوانان نيروي زميني ارتش جمهوري اسلامي ايران در گامي موثر توانستند تغييرات بسياري از جمله در نوع تغذيه و فرآيند ره‌گيري را در باهر ايجاد کنند که اين سلاح مخوف را به شکارچي بي‌رقيب ميدان نبرد تبديل مي‌کند که به گفته فرماندهان نزاجا و کارشناسان مسائل نظامي قادر است برگ برنده ايران در منازعات باشد.

نکته بسيار مهم که احتمالا بتوانيم در آينده شاهد آن باشيم نصب اين سلاح دقيق بر روي بالگردهاي نيروهاي مسلح به خصوص ارتش است، پيش‌تر متخصصان نيروي زميني سلاح تک‌تيرانداز شاهِر را روي بالگردهاي ارتش نصب کرده بودند که قدرتي چند برابر به پرنده‌هاي ارتش داده بود، اما اگر با باهر چنين اقدامي صورت بگيرد بسياري از معادلات در منطقه پرتلاطم غرب آسيا به هم خواهد خورد و ايران دست برتر در منطقه براي ايجاد امنيت را پرتوان‌تر مي‌کند.

در هر صورت ساخت سلاح باهر ثابت کرد که هيچ راهي بر روي جوانان انقلابي ايران اسلامي بسته نيست و با تکيه بر دانش بومي موجود در کشور مي‌توان تمامي نيازها را برطرف کرد؛ نگاهي که امروز لازم است تا در ساير بخش‌هاي کشور وجود داشته باشد.