سخنگوی دولت: کوه خیانت موش زایید
مهر/ سخنگوي دولت گفت: وقتي دشمنان ايران عمليات تحريم و عمليات اشغالگري را در يک رديف گروهبندي ميکنند، بايد دانست که مقاومت در مقابل تحريم يک مقاومت ضد اشغالگرانه است.
علي ربيعي سخنگوي دولت در يادداشتي تحت عنوان «اشغالگري در قلمرو ذهن و ضمير» نسبت به فرجام طرح معامله قرن واکنش نشان داد.
در متن اين يادداشت آمده است:
سرانجام کوه خيانت که «معامله قرن» نام گرفته بود، موش زاييد و اميري بيدرايت در آن سوي خليج فارس ترجيح داد مهرهاي ناچيز شود در ماشين «عاديسازي» جنگ و جنايت و اشغالگري قدس شريف. اين يک هديه انتخاباتي بود براي ترامپ و يک هديه وقيحانه به نتانياهو که عجز او براي «طبيعيسازي» و به قول عربها «تطبيع» اشغال را پوشش دهد. در واقع اين نخستين باري نيست که اميري، حاکمي و يا خاني در گوشهاي از حوزه تمدن اسلامي خيانت به قدس را توجيه ميکند.
ابن اثير مورخ شهير قرن هفتم هجري قمري با اشاره به يکي از همين قدس فروشان بدنام تاريخ نوشت تسليم بيتالمقدس به (صليبيون) فرنگي موجب يک وهن بزرگ براي مسلمين است و چنان دردبار است که نميتوان آن را وصف کرد. او دعا ميکرد که خدا راه فتح قدس و بازگشت آن به مسلمين را بگشايد: «وتسلّم الفرنج البيتالمقدس، واستعظم المسلمون ذلک وأکبروه، ووجدوا له من الوهن والتألم ما لا يمکن وصفه؛ يسر الله فتحه وعوده إلي المسلمين.» (نقل از سايت «الجزيره»)
آن خائنين جز ردي از ننگ در تاريخ برجاي نگذاشتند اما نام صلاحالدين ايوبي فاتح قدس شريف بر تارک تاريخ ميدرخشد. ميگويند نجاري در آن ايام در شهر حلب منبري ساخته بود براي مسجدالاقصي. از او پرسيدند حال که قدس در اشغال صليبيون قرار دارد منبر تو به چه درد ميخورد؟ گفت من نجار هستم کار خودم را انجام دادم. روزي کسي خواهد آمد و آن منبر را به مسجدالاقصي خواهد برد.
اشغالگران ميکوشند قلمرو ذهن و ضمير ما را چنان به اشغال خود درآورند که نتوانيم رؤياي رهايي و آزادي را در سر بپرورانيم.
آنها که همين چند روز پيش پس از ۸۶ سال ممنوعيت، نخستين نماز جمعه و نخستين نماز عيد قربان را در اياصوفيه اقامه کردند در پيامد بلافصل اين مراسم عبادي-سياسي يک امکان بزرگ را به نمايش گذاشتند. بازگشايي اياصوفيه به روي عبادت مؤمنان يک گشايش بزرگ به روي تاريخ و تمدن اسلام بود. در طول سه قرن اخير شرقشناسي استعماري تلاش کرده تا ضمن برجسته کردن وجوه اختلاف مليتي، مذهبي و فرهنگي اقوام خويشاوند، همه مشترکات ما را به قلمرو تاريک توجه نخبگان و تودهها براند. اکنون در رؤيت تابلوي آن نمازجمعه باشکوه ميتوان همه مشترکات تمدني امت محمدي را به تماشا نشست.
اکنون در طنين ملکوتي بانگ اذان آن چهار مناره مسجد اياصوفيه ميتوان صداي آزادي قدس را شنيد. از اصفهان تا استانبول، از بلخ و بخارا تا بغداد و قاهره و حجاز، راه قدس از آن وحدتي ميگذرد که پارههاي پيکر امت محمدي را در ترکيببندي ميان اسلام و دموکراسي به يکديگر و به جهان مربوط ميکند. همه دنيا در تابلوي زيباي آن نمازجمعه باشکوه اياصوفيه ديد که گشودن يک مسجد به روي نمازگزاران به مفهوم بسته شدن آن به روي پيروان اديان ابراهيمي و به روي بشريت معاصر نيست. در آن مسجد هم عطر حضرت مريم (س) پراکنده شد وهم در زير آن الواح زيباي اصحاب پيامبر (ص) و دو نور چشم حسني و حسيني حضرت محمد (ص) نداي وحدت مسلمين خوانده شد. در يک مدار تاريخي بالاتر، اين تجربه را ميتوان با شکوه و خلاقيتي بيشتر در قدس شريف تکرار کرد.
از اياصوفيه تا قدس راهي نيست. فلسطينيهايي که به تعبير رئيسجمهوري در همايش بينالمللي حمايت از انتفاضه «در متن آوارگيها و گسستها از سرزمين مادري، خاطرهاي از منزلگاه اندوه و آجري از خانه پدري با خود بردند و به کودکان خود آموختند که روزي بايد به خانه برگردند.» جلوه ديگري از همين مقاومت يعني مقاومت حافظه تاريخي در مقابل عاديسازي اشغالگري را به نمايش گذاشتند. مهم اين است که اجازه ندهيم اشغالگران و يا تحريمگران تماميت ذهن و ضمير ما را به اشغال درآورند و ما را بدانجا بکشانند که اشغال را تقدير خود بدانيم و در معرض عاديسازي قرار دهيم. فراموش نکنيم که ترامپ و نتانياهو پس از اينکه يونسکو ماهيت اسلامي تاريخ قدس را رسماً مورد بازشناسي و تصديق خود قرار داد چه جيغ و داد کشيدند و چگونه سعي کردند خروج از برجام را با خروج برضد سازمان ملل و شوراي حقوق بشر و يونسکو ترکيببندي کنند. بنابراين آنجا دشمنان ايران عمليات تحريم و عمليات اشغالگري را در يک رديف گروهبندي ميکنند، بايد دانست که مقاومت در مقابل تحريم يک مقاومت ضد اشغالگرانه نيز هست.