اندیشکده مارشال: همه منتظر تحلیف بایدن و سپس انتخابات ایران هستند
انتخاب/ در چهار سال گذشته خاورميانه و مديترانه منطقهاي بودهاند که رئيس جمهور دونالد ترامپ با سياستهاي مخرباش موجبات تنش بيشتر در آنها را فراهم کرده بود، حالا کشورهاي اروپايي احتمالا از پايان عصر ترامپ خوشحال خواهند شد. در عين حال، آنها به طرز دردناکي آگاه هستند که بسياري از اقدامات صريح ترامپ را نميتوان به راحتي کنار گذاشت.
انديشکده مارشال (gmfus) در تحليلي به قلم کريستينا کاچ نوشت: در چهار سال گذشته خاورميانه و مديترانه منطقهاي بودهاند که رئيس جمهور دونالد ترامپ با سياستهاي مخرباش موجبات تنش بيشتر در آنها را فراهم کرده بود، حالا کشورهاي اروپايي احتمالا از پايان عصر ترامپ خوشحال خواهند شد. در عين حال، آنها به طرز دردناکي آگاه هستند که بسياري از اقدامات صريح ترامپ را نميتوان به راحتي کنار گذاشت.
در ادامه اين مطلب آمده است: در حالي که اکثر دولتهاي اروپا با بازگرداندن فلسطينيها به ميز مذاکره از طريق از سر گيري کمکهاي واشنگتن نفس راحتي خواهند کشيد، با اين حال همچنان انتظار تغيير بزرگي حداقل در کوتاه مدت نميرود. دولت بايدن نه تصميم به انتقال سفارت اسرائيل به بيت المقدس و نه به رسميت شناختن حاکميت اين کشور بر بلنديهاي جولان را تغيير نخواهد داد. از سويي عادي سازي روابط اسرائيل و امارات متحده عربي، بحرين و سودان به ترتيب در اروپا به عنوان يکي از معدود نتايج مثبت رياست جمهوري ترامپ تلقي ميشود. بسياري عميقاً نگران بودند که اين عادي سازي به ضرر فلسطينيها باشد، اما حالا کشورهاي اروپايي منتظرند که دولت بايدن حقوق و نگرانيهاي فلسطينيها را مجدداً در دستور کار قرار دهد.
بارزترين اولويت مشترک اروپا و دولت بايدن در خاورميانه قرار دادن روابط با ايران در وضعيت سالم تري است. بايدن بارها متعهد شده که بعد از به قدرت رسدن دوباره به برجام باز خواهد گشت. با اين اوصاف، اروپا تصور نميکند که رياست جمهوري بايدن شبيه دوره اوباما باشد. اکثر پايتختهاي اروپايي ميدانند که ايده اساسي برجام جداسازي پرونده هستهاي از مسائل گسترده منطقهاي با ايران به پايان رسيده است. آنها انتظار ندارند واشنگتن مجدداً بدون درخواست بيشتري براي مذاکره به برجام بازگردد. با اين اوصاف به نظر ميرسد مسائل منطقهاي روي ميز خواهد بود. در حال حاضر سياست گذاران در حال انتخاب گزينههاي مختلف براي تعيين توافق سريع معاملات متقابل بين مراسم تحليف بايدن در ژانويه و انتخابات رياست جمهوري ايران هستند. با توجه به امتناع دولت ترامپ از همکاري با تيم انتقالي بايدن و اين واقعيت که اولويت دولت بعدي اصلاح امور در داخل کشور است، در مورد زمان از سر گيري مذاکرات با تهران ترديد منطقي وجود دارد. بنابراين، از ديدگاه اروپا، شايد رياست جمهوري بايدن به معناي بازگشت سريع به برجام نباشد، اما قطعاً و مهمتر از همه به معناي بازگشت به ديپلماسي مشترک فرا آتلانتيک به سمت ايران است.
دومين منطقهاي که کشورهاي اروپايي اميدوار به همکاري با دولت بايدن هستند، موضوع ترکيه است. آنکارا امروز از مديترانه تا درياي اژه و قره باغ دخالت ميکند و اروپا به تنهايي قادر به مهار آن نيست. اختلاف مداوم بين ترکيه و يونان در مورد خط کشي دريايي در مديترانه شرقي، که اين دو متحد ناتو را در تابستان امسال در آستانه تقابل مستقيم نظامي قرار داد، همچنان مورد نگراني ويژه کشورهاي اروپايي است. در زمانهاي قبل از ترامپ، اختلافات بين ترکيه و يونان به طور معمول توسط آمريکا حل شده است. طي چند سال گذشته، اختلافات طولاني مدت در درياي اژه به يک مجموعه پيچيده از درگيريهاي متقاطع تبديل شد که شامل موضوعات مختلف حاکميتي، اکتشاف گاز، جنگ داخلي ليبي و تسلط ژئوپليتيک گستردهتر در مديترانه شرقي است. در برابر اين چالش بزرگ، که مستقيماً دو کشور عضو ناتو را درگير ميکند، اتحاديه اروپا در حال تلاش براي دستيابي به بهترين راهکار براي همسويي ترکيه بدون به خطر انداختن توافق مهاجرت ۲۰۱۶ با آنکارا يا يکپارچگي ناتو است.
با توجه به هرگونه کاهش توانايي ناتو در بازدارندگي روسيه، دولت بايدن ميخواهد در چارچوب سياست بررسي شده ترکيه، رويکرد عملي تري در مورد درگيري بين آتن و آنکارا اتخاذ کند. مشاوران بايدن بر حل و فصل مشکل شرق مديترانه به عنوان مشکلي اساساً بين آتلانتيکي تأکيد کردهاند، آنها همچنين ابراز داشتند که اين بحران بايد به طور مشترک حل شود. البته، بعيد به نظر ميرسد حتي يک نقش فعال و همکاري بيشتر توسط آمريکا نيز بتواند بازي فعلي را تغيير دهد.