علامت سوال/ مِه چگونه تشکیل می شود؟
بيتوته/ در واقع مه همان ابري است که در سطح زمين تشکيل شده باشد و از لحاظ شکل گيري نيز روشهاي مختلفي براي تشکيل دارد. اما به طور کلي براي تشکيل مه در يک منطقه رطوبت بالا مورد نياز است. روشهاي متداول تشکيل مه 1- مه تابشي: در اين نوع از مه شما به يک توده هواي مرطوب نياز داريد که در مجاورت يک بستر سرد قرار بگيرد. بستر سرد مي تواند يک زمين پوشيده از برف و يخ باشد يا سطح يک اقيانوس سرد باشد يا صرفا سطح يک زمين بسيار سرد باشد. توده هواي مرطوب در مجاورت اين بستر سرد به تدريج سرد شده و دماي آن تا حد دماي اشباع پايين مي آيد و باعث تشکيل مه مي شود. اگر بستر شما سطح يک اقيانوس باشد و يا در مجاورت يک منبع رطوبت مانند درياچه و يا رودخانه و يا حتي يک بستر برفي قرار داشته باشد تزريق رطوبت به اين توده هوا به تشکيل مه کمک خواهد کرد. همچنين وجود ناخالصي هاي جاذب رطوبت در اين توده هوا و در تمام انواع مه ها به تشکيل مه کمک قابل توجهي خواهد کرد. در اين نوع مه شما نبايد وزش باد داشته باشيد چرا که اين توده هوا بايد مدتي را در مجاورت اين بستر سرد به سر ببرد تا دماي آن کاهش يافته و به دماي اشباع برسد و وزش باد مانع اين کار خواهد شد. مجموع اين عوامل بيشتر در شبهاي سرد و آرام زمستاني فراهم مي شود. درشبهاي صاف و سرد زمستاني گرماي سطح زمين به صورت تابشي از دست رفته و سطح زمين سرد مي شود و وجود يک توده هواي مرطوب در مجاورت سطح زمين باعث تشکيل شدن مه مي شود به همين دليل به آن مه تابشي مي گويند. 2- مه وزشي يا انتقالي: در اين نوع از مه شما يک توده هواي سرد داريد که از يک سطح مرطوب عبور مي کند و رطوبت را به خود جذب کرده و اشباع مي شود. اين نوع از مه بيشتر روي درياچه ها و درياها و مناطق مجاور آنها تشکيل مي شود. وقتي يک توده هواي سرد به کمک وزش باد از روي يک سطح مرطوب عبور مي کند بخار آب حاصل از اين بستر مرطوب جذب توده هوا مي شود و از آنجايي که هواي سرد پذيرش رطوبت پاييني دارد به سرعت اشباع شده و مه ايجاد مي شود. در اين نوع از مه وزش باد ملايم يک عامل اساسي به شمار مي آيد و به همين دليل آنرا مه وزشي ناميده اند. وزش باد شديد باعث اختلاط هواي اشباع و غير اشباع شده و مانع از تشکيل مه خواهد شد. 3- مه کوهستاني: زماني که يک توده هواي مرطوب به کمک باد و جريانات بالا سو در دامنه ارتفاعات به بالا رانده مي شود به تدريج دماي آن کاهش يافته و به حالت اشباع مي رسد و مه تشکيل مي شود که اين مه در ارتفاعات پايين تر به صورت ابرهايي که دامنه و قله کوه را پوشانده اند ديده مي شود. به طور کلي زماني که سه شرط اصلي رطوبت، سرما و هسته هاي جاذب رطوبت در مجاورت سطح زمين فراهم شود زمينه براي ايجاد مه فراهم است. اگرچه تابش آفتاب و گرم شدن هوا در طول روز مانع از تشکيل مه مي شود و مه شبانگاهي را نيز پراکنده مي کند اما وجود وارونگي دما در سطح زمين و يا آلودگي هاي ناشي از کارخانجات و فعاليتهاي انساني ممکن است باعث پايداري مه در طول روز نيز بشود. البته در سطح درياها و درياچه هاي بزرگ ذرات جاذب رطوبت و ناخالصي هاي هوا بسيار کم است اما به دليل وجود منبع بزرگ رطوبت شرايط براي تشکيل مه مهيا تراست. البته وزش بادهاي خشکي به دريا که ذرات معلق را به سمت دريا ببرد مي تواند به تشکيل مه کمک نمايد. در دماهاي بسيار سرد و زير نقطه انجماد ممکن است شما مه يخي داشته باشيد که از بلورهاي ريز يخ تشکيل شده باشد. درخشش تند و خيره کننده بلورهاي ريز يخ در برابر نور ( مانند چراغهاي خودرو) مي تواند به شما در تشخيص اين نوع از مه کمک کند. با کانال تلگرامي «آخرين خبر» همراه شويد