دوستان نزدیک ژنتیک مشابهی دارند
روزياتو/ ما احتمالا بيشتر از آنچه تصور مي کنيم به دوستان مان شباهت داريم. در حقيقت، ممکن است ژن هاي مشابه نيز داشته باشيم. اين موضوع پژوهشي است که در نشريه ي PNAS منتشر شده است. تحقيقات گذشته بيان مي کرد افراد تا حدودي به همسران و دوستان دوران بزرگسالي خود شباهت ژنتيکي دارند که احتمالا دليل آن گرايش طبيعي افراد به کساني است که با آن ها اشتراکاتي دارند. اما اين انتخاب هاي غيرآگاهانه چطور رخ مي دهد؟ محققان استنفورد، دوک و دانشگاه ويسکانسين-مديسون، ۵۰۰۰ گروه دو نفره از دوستان نوجوان را مورد بررسي قرار دادند. اين کار با استفاده از اطلاعات پژوهشي انجام شد که در طي سال هاي ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۵ و بر روي افرادي در مقاطع هفتم تا دوازدهم مدرسه صورت گرفته بود. محققان مقايسه هاي ژنتيکي زيادي انجام دادند تا اطلاعات بيشتري درباره ي گروه هاي دو نفره ي دوستان و همکلاسي ها به دست آورند. پژوهشگران در مجموع به اين نتيجه رسيدند که دوستان در مقايسه با گروه هاي دو نفره اي از افراد که به طور تصادفي انتخاب شده بودند، از شباهت ژنتيکي بيشتري به يکديگر برخوردار هستند. علاوه بر اين، همان ميزان شباهتي که به طور متوسط در زوج هاي متأهل وجود دارد، در حدود دو سوم از دوستان نيز ديده مي شود. بنجامين دامينگ، از محققان اين پژوهش، مي گويد اين شباهت ژنتيکي آن قدر پررنگ هست که قابل مشاهده باشد، اما نه به اندازه ي شباهتي که به عنوان مثال، در خواهران و برادران وجود اين مسأله احتمالا به اين موضوع بر مي گردد که افراد روابط خود را بر اساس ويژگي هاي مشترکي بنا مي کنند که بسياري از آن ها به ژنتيک بر مي گردد. اما طبق اين پژوهش، مسأله ي ديگري هم احتمالا وجود دارد که آن ساخت اجتماعي يا به بياني ديگر، جذب افراد به کساني در محيط اجتماعي خود است و اين موضوع خود ممکن است تا حدودي بر اثر ژنتيک باشد. بر اساس پژوهش انجام شده، به عنوان مثال، در مورد ويژگي هايي همچون پيشرفت تحصيلي و شاخص توده ي بدني، در ميان دوستان شباهت وجود دارد، اما در مورد ويژگي هايي مانند قد، که ابعاد ميان فردي پررنگي ندارند، شباهت کمتري ديده مي شود. اين موضوع زماني جالب تر شد که محققان ژنوم هاي همکلاسي ها را با يکديگر مقايسه کردند. دامينگ مي گويد شباهت ژنتيکي همکلاسي ها حدوداً به ميزان نصف شباهت ژنتيکي ميان دوستان بود و همکلاسي ها به طور قابل توجهي شبيه تر از افراد نامربوط به يکديگر بود. اين مسأله نشان دهنده ي آن بود که محيط اجتماعي و پيشينه ي مشترک مي تواند شباهت هاي ژنتيکي مشاهده شده در ميان دوستان را توضيح دهد و نيز تأکيدي بر پيوند نزديک ژنتيک و شرايط اجتماعي است. دامينگ مي گويد: «آيا افراد به طور آگاهانه انتخاب مي کنند با کساني شبيه به خود ارتباط داشته باشند يا اين مسأله در نتيجه ي عوامل غير شخصي است؟ شواهد به دست آمده در مورد دوستان نشان مي دهد اين مسأله تا حد زيادي بر اثر ساخت هاي اجتماعي است.» پروفسور کتلين مولان هريس، ديگر محقق اين پژوهش، بيان مي کند ژن ها و محيط هاي اجتماعي از وجوه مختلفي به يکديگر پيوند خورده اند. شباهت ژنتيکي همکلاسي ها مي تواند مربوط به هر مسأله اي، از محل مدرسه گرفته تا والديني که تصميم گرفتند فرزندشان را به اين مدرسه بفرستند، باشد. مولان خاطر نشان مي کند اين موضوع بسيار پيچيده است و محققاني که تصميم دارند به اين موضوع بپردازند، مي بايست هميشه اين مسأله را در نظر داشته باشند. او مي گويد: «متخصصان ژنتيک زماني که تأثيرات ژنتيک بر ويژگي هايي مانند پيشرفت تحصيلي را ارزيابي مي کنند، بايد به مسأله ي زمينه ي اجتماعي افراد توجه داشته باشند. توجه به اين اثرات ژنتيکي مشترک که تصور مي شود مربوط به ساخت اجتماعي هستند اهميت زيادي دارد.» همراهان عزيز، آخرين خبر را بر روي بسترهاي زير دنبال کنيد: آخرين خبر در تلگرام https://t.me/akharinkhabar آخرين خبر در ويسپي http://wispi.me/channel/akharinkhabar آخرين خبر در سروش http://sapp.ir/akharinkhabar آخرين خبر در گپ https://gap.im/akharinkhabar