دانشمندان به مکانیزم مخفی شدن سلولهای سرطان سینه پی بردند
ايسنا/ دانشمندان در مطالعه اخيرشان مکانيزمي را شناسايي کردهاند که اجازه ميدهد سلولهاي سرطان پستان در ديگر قسمتهاي بدن مخفي و سپس بعد از چند سال دوباره فعال شوند. نتايج آزمايشات دانشمندان بر روي سلولهاي انساني و موشهاي زنده، نشان دادند که مکانيسم غيرفعال کردن داروها يا دستکاري ژن، سلولهاي سرطاني را کنترل ميکند و مانع از گسترش آنها ميشود. حدود 90 درصد علت مرگ و مير در بيماران مبتلا به سرطان پستان توسط "متاستاز"(metastasis) رخ ميدهد. متاستاز به گسترش و مهاجرت سلولهاي سرطاني از يک بافت به بافتهاي ديگر، گفته ميشود. دانشمندان تلاش کردهاند تا متوجه شوند که چگونه سلولهاي سرطاني ميتوانند دهها سال پنهان باقي بمانند و چه چيزي موجب فعال شدن دوباره آنها ميشود. "کنت هانتر"(Kent Hunter)، يکي از پژوهشگران "موسسه ملي سرطان"(NCI) در بتزدا گفت: نتايج ما نشان ميدهد که سلولهاي سرطان سينه ميتوانند در طولاني مدت با استفاده از پروتئين سلولي شناخته شده به نام "اتوفاژي" در بدن بيماران زنده و غير قابل شناسايي باقي بمانند. اتوفاژي زماني رخ ميدهد که هر نوع سلول سالم يا سرطاني، اجزاي داخلي را مجبور به زنده ماندن در محيط استرس زا و مغذي ميکند. اتوفاژي بدين معني است که سلول اجزاي خود را در غشايي بستهبندي کرده، بعد اين مجموعه با اندامکهاي بازيافت سلول درميآميزد تا آنزيمهاي لايزوزوم، مواد مورد نظر را تخريب کنند. بدين ترتيب در اتوفاژي بخشهاي بلا استفاده تخريب ميشوند تا انرژي کافي براي توليد بخشهاي جديد حاصل گردد. در اين تحقيق محققان توضيح ميدهند که چرا درمانهاي فعلي مانند جراحي و شيمي درماني نميتوانند منجر به ريشه کن شدن سلولهاي سرطان سينه شوند. هانتر گفت: بسياري از داروهاي سنتي ضد سرطان براي هدف قرار دادن سلولهاي جدا شده، طراحي شدهاند. با اين حال، سلولهاي مخفي، غالبا جدا نميشوند و نسبت به اين نوع داروها مقاوم هستند. اين واقعيت که آنها در جاي ديگري در بدن پنهان ميشوند، به سلولها نيز کمک ميکند تا زير بار درمانهاي موضعي نروند. طي يک آزمايش، محققان سلولهاي سرطاني مخفي را به موشها تزريق کردند. نيمي از موشها يک داروي مهارکننده که مانع از اتوفاژي ميشد را مصرف کردند، در حالي که ديگر موشها داروهاي مصنوعي مصرف کردند. در آزمايش دوم، آنها يک ژن را اصلاح کردند که اتوفاژي را کنترل کند. نتايج اين مطالعه نشان داد که هر دو روش بطور قابل توجهي ميزان بقاي سلولهاي سرطاني را کاهش داده و مانع از گسترش آنها ميشوند. بدون استفاده از اتوفاژي، سلولهاي سرطاني ماده سمي را به وجود ميآورند و به ميتوکندريها که واحدهاي توليد انرژي در سلولها هستند، آسيب ميرسانند. هانتر گفت: براي تعيين اينکه آيا درمان در انسانها نيز موثر خواهد بود يا خير، بايد يک آزمايش باليني انجام شود. اين مطالعه در مجله " Nature Communications " منتشر شد. همراهان عزيز، آخرين خبر را بر روي بسترهاي زير دنبال کنيد: آخرين خبر در سروش http://sapp.ir/akharinkhabar آخرين خبر در ايتا https://eitaa.com/joinchat/88211456C878f9966e5 آخرين خبر در آي گپ https://igap.net/akharinkhabar آخرين خبر در ويسپي http://wispi.me/channel/akharinkhabar آخرين خبر در بله https://bale.ai/invite/#/join/MTIwZmMyZT آخرين خبر در گپ https://gap.im/akharinkhabar