سرایت تنبلی اجتماعی به دانشگاهها!
ايسنا/ نتايج يک پژوهش دانشگاهي که توسط محققان کشورمان انجام شده است، نشان از آن دارد که بروز پديده تنبلي در دانشگاهها، بهطور ويژهاي با تنبلي موجود در ساير ابعاد جامعه ارتباط دارد. کارشناسان اعتقاد دارند که «تنبلي اجتماعي» که در بسياري از منابع بهعنوان يکي از صفات اخلاقي ايرانيان از آن ياد شده است، به شکل جدي به مباحث فرهنگي، روانشناسي و جامعهشناسي نيز وارد شده است. اين معضل اجتماعي، آسيبهاي متعدد و پيامدهاي منفي را براي فرد و اجتماع در کوتاهمدت و درازمدت به وجود ميآورد. تنبلي به معناي تنپروري، بيکاري، کاهلي، اهمال و سستي تعريف ميشود. در تنبلي اجتماعي، با موقعيتي روبهرو هستيم که گروه، باعث تضعيف رفتار شخص ميشود. بهعبارتديگر، فرد در گروه، تلاش کمتري از خود نشان ميدهد، درحاليکه همان فرد در موقعيتهاي انفرادي اين بيتحرکي را از خود نشان نميدهد. صاحبنظران ميگويند در جامعهاي که تنبلي در آن رخنه کند، افراد براي انجام امور کوچک و بزرگ در زندگي شخصي و مناسبات اجتماعي و عمومي، هميشه کار امروز را به فردا مياندازند، تصميمسازي و تصميمگيري را به ديگران واگذار ميکنند، تغيير و تحولي را که آرزو ميکنند، بدون کوچکترين اقدامي از ديگران انتظار ميکشند و براي هر انتخابي تعلل ميورزند. اين وضع، هنگامي فاجعهبارتر ميشود که جامعه دانشگاهي نيز بدان مبتلا شود. درواقع، تنبلي دانشگاهي به وضعيتي اشاره دارد که در آن دانشجو يا استاد در رابطه با وظايف تحصيلي و آموزشي خود بهصورت فردي و در رابطه با ديگران سستي کرده و رغبتي از خود نشان نميدهند. در اين خصوص، محققاني از دانشگاه مازندران در مطالعهاي پژوهشي، درصدد برآمدهاند که پاسخ اين سؤالات را بيابند که ميزان تنبلي دانشگاهي دانشجويان بهعنوان مصداقي از تنبلي اجتماعي چقدر است و چه عوامل درون و برون دانشگاهي بر تنبلي دانشگاهي در ميان دانشجويان تأثير دارند؟ در اين پژوهش پيمايشي، محققان از ابزار پرسشنامه براي سنجش استفاده کردهاند و 390 نفر از دانشجويان دانشگاه مازندران در آن مشارکت داشتهاند. طبق نتايج حاصل از پژوهش فوق، بين نابساماني بروندانشگاهي که سه بعد «نبود آينده شغلي»، «پايين بودن هزينههاي تنبلي» و «فرهنگ تنبلي در جامعه» را شامل ميشود، با تنبلي دانشگاهي و ابعاد آن رابطه معناداري وجود دارد. همچنين بين نابساماني دروندانشگاهي که چهار بعد «نبود نظارت و کنترل در دانشگاه»، «ضعف برنامهريزي در دانشگاه»، «طفرهروي آموزشي سيستمي» و «نبود امکانات و تجهيزات در دانشگاه» را شامل ميشود با تنبلي دانشگاهي و ابعاد آن رابطهاي معنادار حاکم است. دکتر علياصغر فيروزجائيان، استاديار گروه علوم اجتماعي دانشگاه مازندران و همکارش در اين رابطه ميگويند: «متغيرهاي بروندانشگاهي بيشترين تأثير را بر سطح نظام دانشگاهي داشتهاند و طفرهروي آموزشي، فرهنگ تنبلي در جامعه و ضعف برنامهريزي در دانشگاه بيشترين تأثير را بر تنبلي دانشگاهي داشتهاند». اين محققان اعتقاد دارند: «براي کاهش تنبلي دانشگاهي، بايد به دو سطح درون و بروندانشگاهي توجه داشت. راهکارهاي بروندانشگاهي، با بحث بهبود وضعيت اشتغال و آينده شغلي فارغالتحصيلها در جامعه مرتبط است. همچنين در همين راستا فرهنگسازي در حوزه کار مفيد و جديت در جامعه و درنهايت بالا بردن هزينههاي تنبلي براي کاهش تنبلي راهگشا است». آنها ميافزايند: «در سطح دروندانشگاهي نيز افزايش نظارت و کنترل آموزشي و همچنين ثبات و دقت برنامهريزي آموزشي در کاهش تنبلي راهگشا است. افزايش و بهبود امکانات آموزشي در دانشگاه و جديت آموزشي اساتيد با توجه به نتايج پژوهش، ميتواند کاهش تنبلي در بين دانشجويان و درنهايت جامعه دانشگاهي را سبب شود». اين يافتههاي ارزشمند که ميتوانند با افزايش تحرک و مشارکت، به رفع تنبلي دانشگاهي در بين دانشجويان و دانشگاهيان با تمرکز بر عوامل به وجود آورنده آنها کمک کنند، در مجله «جامعهشناسي کاربردي» وابسته به دانشگاه اصفهان و بهصورت مقالهاي علمي پژوهشي به چاپ رسيدهاند. همراهان عزيز، آخرين خبر را بر روي بسترهاي زير دنبال کنيد: آخرين خبر در سروش http://sapp.ir/akharinkhabar آخرين خبر در ايتا https://eitaa.com/joinchat/88211456C878f9966e5 آخرين خبر در آي گپ https://igap.net/akharinkhabar آخرين خبر در ويسپي http://wispi.me/channel/akharinkhabar آخرين خبر در بله https://bale.ai/invite/#/join/MTIwZmMyZT آخرين خبر در گپ https://gap.im/akharinkhabar