سیارک معکوس گرد مشتری
سيناپرس/ سيارکي با مداري خلاف ساير سيارک ها که در سال 2015 کشف شده بود احتمال دارد ميهماني از منظومهاي ديگر باشد، اگرچه همه دانشمندان بر ميهمان بودن آن اتفاق نظر ندارند در سال 2015 گروهي از ستارهشناسان موفق به کشف سيارکي شدند که در مداري نزديک و شبيه به مدار مشتري اما در جهت خلاف حرکت مداري اجرام منظومه شمسي خورشيد را دور ميزند. مدار شگفتانگيز اين سيارک ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده بود و حالا گروهي از محققان فکر ميکنند دليل اين رفتار غير عادي را يافتهاند؛ اين سيارک ممکن است ميهماني از منظومه خورشيدي ديگري باشد. عمده سيارکها در مسير و جهتي مشابه سياره هاي منظومه شمسي به دور خورشيد در حال گردش هستند. اين ويژگي ميراثي است که اين اجرام از دوران شکلگيري منظومه شمسي به يادگار دارند. در ابتداي شکلگيري منظومهشمسي ابري بزرگ از غبار و در حال دوران وجود داشت که از آن خورشيد و سياره ها و ساير اجرام منظومه – از جمله سيارکها – شکل گرفته اند و جهت چرخش مداري خود به دور خورشيد را از جهت دوران اين ابر اوليه به ارث بردهاند. سيارک معروف به 2015 BZ509 از اين قانون پيروي نميکند. اين سيارک به طور خلاصه BZ ناميده ميشود در مسيري خلاف اين جهت عمومي در حال گردش به دور خورشيد است. مدار اين سيارک در همان فضاي مداري قرار دارد که شمتري به دور خورشيد در حال گردش است. ستاره شناسان اجرامي که در چنين فضايي به دور خورشيد مي چرخند و مدارشان در فضاي نزديک به مدار جرم ديگر قرار دارد را هم مدار آن جرم مي نامند. در اين مورد BZ هممدار (Co-orbital) مشتري است. اين سيارک در هر دور مداري خود به دور خورشيد دو بار به نزديکي مشتري و مجموعه سيارک هاي تراوايي اطراف مشتري نزديک ميشود. سيارکهاي تراوايي ابري از سيارکها هستند که در اطراف نقاط لاگرانژي مدار مشتري به دور خورشيد در جلو و پشت مشتري به همراه اين سياره خورشيد را دور ميزنند. با وجود اين نزديکي، اين سيارک از برخورد با مشتري يا اين سيارک هاي تراوايي در امان مانده است و دليل آن هم به اين برميگردد که مدار اين سيارک کمي با صفحه مدار مشتري به دور خورشيد زاويه دارد و مرکز آن هم کمي متفاوت است. هربار که اين سيارک به مشتري نزديک ميشود اندک ضربه گرانشي از سوي مشتري دريافت کرده که باعث ميشود بتواند اين مدار غير عادي را حفظ کند. حالا دو ستاره شناس (فتحي ناموني و هلنا مورياس) اين فرض را مطرح کردهاند که منشا فراخورشيدي اين سيارک مي تواند توضيح دهنده رفتار غير عادي آن باشد. اين دو محقق گمان مي کنند اين سيارک نيز همانند سيارک اوموآموا (همان سيارک با ظاهر غريب و سيگار برگ مانند- (Oumuamua که در سال 2017 از ميان منظومه شمسي گذشت و از منظومه خورشيدي ديگري به ديدار ما آمده بود، از منظومه ديگري به ديدار خورشيد و خانواده خورشيدي آمده است اما عبور از کنار ميدان گرانشي مشتري سرنوشت ديگري براي او رقم زده است و آن را به دام اين سياره غول پيکر – البته در مسيري خلاف جهت بقيه همراهان مشتري – انداخته است. شبيه سازي هاي رايانه اي اين محققان نشان مي دهد اگر اين فرضيه درست باشد، اين رويداد مي تواند زماني در حدود چهار و نيم ميليارد سال قبل و به عبارت ديگر در دوران نوزادي منظومه شمسي رخ داده باشد. يکي از دشواريهاي اين گروه در شبيه سازي دقيق اين سيارک به نبود داده کافي در باره مدار آن باز مي گردد. مسير اين سيارک تنها در بازه اي 300 روزه و توسط دوربين دوچشمي غول آساي آريزونا (LBT) رصد و محاسبه شده است. اين نظريه اما نتوانسته است جامعه علمي را راضي کند. يکي از بنيانهاي نتيجه گيري اين گروه بر مبناي اين فرض بنا شده است که اين سيارک مدت طولاني است در اين مدار قرار دارد و مدارش پايدار است. برهمين اساس زماني که اين گروه حدود يک ميليون سناريو براي اين جرم را شبيه سازي کرده اند تنها 27 مورد آنها پايدار شده و در چنين مداري قرار گرفته اند که زمان پايداري آن ها داراي قدمت مورد اشاره است. با اين وجود در همين شبيه سازي ها عمر پايداري تعداد قابل توجهي از نمونه ها بيش از هفت ميليون سال است. به اين معني که مدار اين سيارک ممکن است در مدتي کوتاه – در مقياس منظومه شمسي – پايدار بوده باشد. به عبارت ديگر با حذف فرض ضرورت پايداري طولاني مدار اين سيارک بخص اصلي استدلال مبتني بر فراخورشيدي و قديمي بودن اين سيارک زير سوال مي رود. از سوي ديگر به دليل سرعت بالايي که سيارک هاي ميهمان دارند به دام انداختن آن ها توسط سياره ها کار دشواري به شمار مي رود. تحقيقات بعدي در اين زمينه مي تواند نور روشن تري نسبت به اين جرم و نظريه فراخورشيدي بودن آن بيندازد. اگر اين جرم واقعا فراخورشيدي و داراي چنان قدمتي باشد که اين گروه ادعا مي کند با جستجوي بيشتر بايد بتوان نمونه هاي بيشتري از آن ها را پيدا کرد. از سوي ديگر بررسي مدار اين سيارک در آينده و همچنين بررسي هاي طيفي به کمک نسل بعدي تلسکوپ هاي فضايي مي تواند ديد دقيق تري از ماهيت اين عضو ناهنجار منظومه شمسي در اختيار دانشمندان بگذارد. همراهان عزيز، آخرين خبر را بر روي بسترهاي زير دنبال کنيد: آخرين خبر در سروش http://sapp.ir/akharinkhabar آخرين خبر در ايتا https://eitaa.com/joinchat/88211456C878f9966e5 آخرين خبر در آي گپ https://igap.net/akharinkhabar آخرين خبر در ويسپي http://wispi.me/channel/akharinkhabar آخرين خبر در بله https://bale.ai/invite/#/join/MTIwZmMyZT آخرين خبر در گپ https://gap.im/akharinkhabar