داستان پرفراز و نشیب سه زن کیهان نورد

ايسنا/ روز 17 سپتامبر 1985 ناو کيهاني سايوزتي-14 در حالي به فضا پرتاب شد که ولاديمير واسيوتين، گئورگي گرچکو و الکساندر ولکف بر عرشه آن حضور داشتند. يک روز بعد ناو کيهاني توانست به شکل خودکار به ساليوت-7 متصل شود. در اين زمان ولاديمير ژانيبکف و ويکتور ساوينيخ در ساليوت-7 حضور داشتند اما قرار بود گرچکو و ژانيبکف به زودي بازگردند و واسيوتين و ولکف ايستگاه را براي برنامه اي جنجالي آماده کنند. در 25 سپتامبر سايوزتي-13 به همراه ژانيبکف و گرچکو از ايستگاه جدا شد و طبق جدول تنظيمي روز بعد با موفقيت به زمين بازگشت. اينک چه در مدار و چه در زمين، کيهان نوردان آماده مي‌شدند کاري را صورت دهند که تا آن زمان در تاريخ پروازهاي فضايي سابقه نداشت, کاري جنجالي و پر سرو صدا تا چند ماه بعد بايد صورت مي‌گرفت: پرواز يک ناو سايوز با حضور سه کيهان نورد زن! به همين منظور گروهي از زنان فضانورد شامل اسوتلانا ساويتسکايا، يکاترينا ايوانوا و يلنا دابروکواشنيا مشغول تمرين بودند. پيش‌بيني شده بود که در آغاز مارس سال 1986 پرتاب گروه زنان صورت گيرد. زنان کيهان نورد شوروي بايد هشتم مارس(روز جهاني زن) را در عرشه ايستگاه مداري ساليوت-7 جشن بگيرند و از آنجا اين روز را به تمام زنان دنيا تبريک بگويند. در 27 سپتامبر سال 1985 ناو کيهاني کاسموس-1686 به مدار پرتاب و در دوم اکتبر به ساليوت-7 متصل شد. 3 روز بعد کيهان نوردان دريچه ورودي کاسموس-1686 را براي تخليه تجهيزات ارسالي و کنترل دستگاه‌هاي باز کردند. در اکتبر به وسيله دستگاه‌هاي اين ناو عظيم(که به لحاظ ابعاد و وزن تقريبا مشابه ساليوت بود) يک سري پژوهش‌هاي نظامي-علمي ژئوفيزيک انجام شد. طبق برنامه، در آخر ماه اکتبر واسيوتين و ساوينيخ بايد براي راهپيمايي و انجام آزمايشي به اسم ماياک به فضاي باز قدم مي‌گذاشتند اما ناگهان واسيوتين بيمار شد. بيماري روز به روز شدت بيشتر پيدا کرد. حرارت بدنش بالا رفت و دردهايي طاقت فرسا بدنش را فرا گرفت. طبق تجويز پزشکان از داروهاي آنتي بيوتيک‌ها و آرام‌بخش موجود در عرشه ايستگاه به او داده شد اما تاثير چنداني نداشت. سرانجام در 17 نوامبر کميسيون دولتي تصميم گرفت در 21 نوامبر کيهان نوردان به زمين بازگردند. با بازگشت اين گروه، پرواز به ساليوت-7 نيز تعطيل گرديد زيرا مسئولان تصميم نداشتند قبل از گروه زنان، افرادي را به ايستگاه بفرستند. اين کار مستلزم ديدن آمادگي طولاني مدت براي پرواز بود و باعث مي‌شد پرتاب ايستگاه فضايي مجهز و پيشرفته بعدي يعني "مير" به تاخير بيفتد. آنها به سه زن که چند سال تمرين‌هاي بسيار دشوار را انجام داده بودند قول دادند در ايستگاه فضايي مير اين برنامه اجرا شود اما چند ماه بعد مشخص شد که ساويتسکايا حامله است و امکان پرواز به فضا را ندارد. در اواخر سال 1986 فرزندش به دنيا آمد. طبيعي بود که به اين زودي‌ها نخواهد توانست راهي فضا شود. برنامه سفر زنانه چند بار ديگر و به دلايل کوچک و بزرگ ديگر به تعويق افتاد. با فروپاشي شوروي مي‌توان گفت که تقريبا اميد زنان فضانورد براي سفر به مجتمع مداري مير از بين رفت تا بالاخره در مارس 1993 مسئولان سازمان فضايي روسيه گروه زنان فضانورد را منحل اعلام کردند و به اين ترتيب برنامه جنجالي پرواز گروه زنان نيز به کلي لغو شد و اعضاي اين گروه که سالها مشکلات آموزش و تمرين را پشت سر گذاشته بودند به کارهاي قبلي خود بازگشتند. همراهان عزيز، آخرين خبر را بر روي بسترهاي زير دنبال کنيد: آخرين خبر در سروش http://sapp.ir/akharinkhabar آخرين خبر در ايتا https://eitaa.com/joinchat/88211456C878f9966e5 آخرين خبر در بله https://bale.ai/invite/#/join/MTIwZmMyZT آخرين خبر در گپ https://gap.im/akharinkhabar