فناوری که از مرگ ناگهانی بیمار حین عمل جراحی پیشگیری میکند
باشگاه خبرنگاران/ کارشناسان در حال طراحي و توسعه سيستمي بر پايه فناوري هوش مصنوعي هستند که قابليت پيش بيني وضعيت بيمار درحين عمل جراحي را در اختيار پزشکان قرار ميدهد و حتي ميتواند افت ميزان اکسيژن خون بيمار را شناسايي و به سرعت به کادر جراحي اطلاع رساني انجام دهد. اين برنامه اطلاعاتي درباره سن، وزن بيمار و بازه زماني تقريبي عمل جراحي دريافت ميکند و با استفاده از اطلاعات به پيش بيني وضعيت بيمار و اينکه دچار هيپوکسمي (کاهش سطح اکسيژن خون شده است)، پيش، درحين عمل و پس از آن ميپردازد. بدون استفاده از هوش مصنوعي، متخصصان بيهوشي ميتوانند احتمال بروز هيپوکسمي پيش و پس از عمل جراحي را به ميزان ۸۰ درصد پيش بيني کنند. اين فناوري برياپه سيستم يادگيري ماشين است و ميتواند وضعيت غيرعادي و خطرناک خون در طي عمل جراحي را پيش بيني کند. نام برنامه، (Prescience) است و ميتواند هيپوکسمي، کاهش سطح اکسيژن درخون وبافتهاي بدن را شناسايي کند. عارضه هيپوکسمي ميتواند سبب آسيب به بافت و ارگانهاي بدن و دربرخي موارد مرگ فرد شود. برنامه زبان ماشين، Prescience به وسيله محققان دانشگاه واشنگتن در سياتل آمريکا توسعه داده شده است و نه تنها کاهش اکسيژن را شناسايي و پيام هشدار ارسال ميکند بلکه ميتواند حتي وقوع آن را پيش بيني کند. استفاده از اين سيستم به ويژه کمک فوق العادهاي به متخصصان بيهوشي است که بايد وضعيت بيمار را در طول جراحي مدام بررسي و در حالت تثبيت نگه داري کنند. کارشناسان براي ابداع اين سيستم اطلاعات ۵۰ هزار جراحي مختلف که در مراکز درماني وابسته به دانشگاه واشنگتن (University of Washington) و مرکز درماني هاربورويو (Harborview) انجام شده است را استخراج کردهاند که شامل، سن، وزن بيمار، ضربان قلب، سطح اکسيژن خون و مواردي ازاين دست بوده است. کارشناسان از سيستم هوش مصنوعي انتظار دارند بتواند با استفاده از اطلاعات وضعيت بيمار را پيش، در حين و پس از جراحي شناسايي کند. يک مطالعه در سال ۲۰۱۱ ميلادي در بيمارستان عمومي ماساچوست نشان داده است حدود ۷ درصد از بيماراني که مورد جراحي قرار گرفته اند دچار علامت هيپوکسمي شده است و براي حدود ۳.۵ درصد بيماران هيپوکسمي شديد درحدود دو دقيقه يا حتي بيشتر رخ داده است. اين برنامه هنوز در وضعيت آزمايشي قرار دارد و براي استفاده در اتاقهاي عمل جراحي در سراسر دنيا آماده نيست، اما دانشمندان اميدوار هستند با توسعه و پيشرفت آن در سالهاي آينده بتوانند به پزشکان کمک کنند تصميمهاي درماني بهتري درحين جراحي بگيرند و به اين ترتيب خطاي پزشکي و بروز وضعيتهاي اورژانسي درحين جراحي و پس از آن کاهش يابد.