باشکوهترین تصویر ۱۲ هزار کهکشان در یک قاب
ايسنا/ تلسکوپ فضايي هابل اخيرا موفق به ثبت تصوير "پانوراميک " (panoramic) باشکوهي شده است. ناسا اين تصوير خيره کننده که توسط تلسکوپ فضايي هابل ثبت شده و در آن ۱۲ هزار کهکشان درخشان و شکوهمند نمايان هستند را به اشتراک گذاشت. در اين تصوير پانوراميک ۱۲ هزار کهکشان در "صورت فلکي فورناکس"(Fornax) که با نام منطقه "GOODS-South field" نيز شناخته ميشود، قرار دارند. اين مجموعه شامل حدود ۱۸ کهکشان مارپيچي و بيضوي نزديک به هم است که قدر آنها از ۱۰ تا ۱۳ متغير ميباشد. به هرگونه دورنماي وسيع سراسري از يک فضا، سراسرنما يا پانوراما گفته ميشود. اين تصوير قطعا عاليترين تصاويري هستند که هابل ثبت کرده است. به گفته ناسا اين تصوير باشکوهترين تصوير خشم و هياهوي تولد ستارهها در جهان است. تلسکوپ فضايي هابل از نور فرابنفش براي ثبت اين تصوير بينظير استفاده نموده است. به گفته ناسا اين تصوير فرابنفش چشم انداز تولد ستارگان را در شلوغ ترين منطقه کهکشان طي ۱۱ ميليارد سال گذشته که حدود سه ميليارد سال پس از "مه بانگ" اتفاق افتاده است نشان ميدهد. نظريه مه بانگ يا بيگبنگ مدل کيهانشناسي پذيرفته شده جهان، از کهنترين دوران شناختهشده و تکامل آن در مقياس بزرگ است. اين نظريه بيان ميکند که گيتي از يک وضعيت بسيار چگال (متراکم) نخستين آغاز شده و در گذر زمان انبساط يافته است. اين نظريه طيف گستردهاي از پديدههاي مشاهده شده را به خوبي توضيح ميدهد. از جمله اين پديدهها ميتوان به فراواني عناصر سبک اوليه، تابش زمينه کيهاني، ساختار بزرگ مقياس و قانون هابل اشاره نمود. اگر در زمان به عقب برگرديم، به نقطهاي در گذشته ميرسيم که در آن قوانين فيزيکي شناختهشده کارايي خود را از دست ميدهند و نقطه تکينگي نام دارد. اين نقطه، نقطه پيدايش گيتي است و بر اساس اندازهگيريهاي جديد، اين لحظه تقريباً ۱۳٫۸ ميليارد سال پيش رخ داده است و از اين رو سن گيتي ۱۳٫۸ ميليارد سال تخمين زده ميشود. پس از انبساط اوليه گيتي به اندازه کافي سرد شد که امکان پيدايش ذرات زيراتمي و بعدها اتمهاي ساده، پديد آيد. به هم پيوستن ابرهاي غولپيکر از عناصر اوليه بر اثر نيروي گرانش، باعث پيدايش ستارگان و کهکشانها شد. اخترشناسان با ترکيب دادهها نور مادون قرمز و نور مرئي تلسکوپ فضايي هابل و ديگر" تلسکوپ هاي مبتني بر زمين" (ground-based telescopes) موفق به ايجاد جامع ترين تصويري را که تاکنون از تاريخ تکامل جهان ساخته شده است، شدند. در اين تصوير شکاف بين کهکشانهاي بسيار دور که تنها ميتوان آنها را در نور مادون قرمز و کهکشانهاي نزديک ديد، کاملا قابل مشاهده است. تصوير مادون قرمز باکمک ابزار" HDUV "هابل و تصوير فرا بنفش توسط دوربين Wide Field Camera ۳ هابل ثبت شده است. تلسکوپ هابل تلسکوپ فضايي هابل(Hubble Space Telescope) به اختصار HST تلسکوپي است که در سال ۱۹۹۰ توسط شاتل ديسکاوري در مدار گردش قرار گرفت. نام اين تلسکوپ از نام کيهانشناسي به نام "ادوين هابل" گرفته شد. اگر چه هابل اولين تلسکوپ فضايي نبود ولي يکي از بزرگترين و پرکاربرد ترينها بهشمار ميآيد. HST يک برنامه مشترک بين ناسا و سازمان فضايي اروپا ميباشد. گرفتن عکسهاي رنگي با تلسکوپ فضايي هابل بسيار پيچيدهتر از گرفتن اين عکسها با دوربين معمولي است. در اولين تفاوت آن است که هابل هرگز از فيلم رنگي استفاده نميکند بلکه با استفاده از آشکارسازهاي الکترونيکي خود نور را از فضا جمعآوري و ثبت ميکند. اين آشکارسازها عکسهاي کيهاني را به صورت رنگي توليد نميکنند و عکسها در مرحله اول سياه و سفيداند. عکسهاي نهايي از ترکيب چند عکس سياه و سفيد که رنگ آنها در زمان پردازش به آنها اضافه شدهاست، به وجود ميآيند.