ايسنا/ سرطان پستان، يکي از انواع سرطان است که زنان زيادي را در سرتاسر جهان درگير خود ميکند. يکي از روشهاي مقابله با اين بيماري، جراحي است. اما اين روش، گهگاه و به دليل آسيب به ظاهر بدن، موجبات ناراحتيهاي روحي رواني را براي بيماران به همراه ميآورد و بايستي براي آن فکري کرد.
زنان مبتلابه سرطان پستان تغييرات ظاهري مختلفي را در طول درمان تجربه ميکنند ازجمله: برداشت پستان يا بدشکلي آن، تغيير رنگ پوست، ريزش مو، کاهش يا افزايش وزن، ورم اندام فوقاني. اگرچه بيماران، اين تغييرات را به اميد درمان بيماري ميپذيرند، اما هميشه نگران از دست دادن جاذبه زنانه خود هستند که منجر به افسردگي، کاهش اعتمادبهنفس و اختلال تصوير بدني ميشود. درواقع، تغيير در ظاهر بهعنوان يک تروماي روحي رواني ميتواند زندگي روزمره، فعاليتهاي اجتماعي، ارتباطات و بالاخره کيفيت زندگي فرد را تحت تأثير قرار دهد.
دو روش شناختهشده و عمده جراحي سرطان پستان بنابر نظر متخصصان عبارتاند از "ماستکتومي" (MRM) و "جراحي حفظ پستان" (BCS) به همراه راديوتراپي. پژوهشها نشان ميدهند که بقاي بيماران بعد از ماستکتومي يا جراحي حفظ پستان و راديوتراپي پسازآن يکسان است، بااينحال، جراحي حفظ پستان، درمان استاندارد سرطان پستان بهجز در موارد خاص شناخته ميشود.
در جراحي حفظ پستان، شکل ظاهري تقريباً دستنخورده باقي ميماند، اما در اکثر موارد اضطراب نسبت به عود بيماري را براي بيمار به همراه دارد. درحاليکه ماستکتومي بااينکه باعث به هم خوردن تصوير بدني ميشود ولي اضطراب احتمال عود را کاهش ميدهد.
در اين رابطه، گروهي از محققين مرکز تحقيقات سرطان پستان پژوهشکده معتمد جهاد دانشگاهي به انجام مطالعهاي پرداختهاند که هدف از آن، مقايسه دو گروه بيماران بعد از جراحي حفظ پستان و بازسازي با پروتز بعد از ماستکتومي ازنظر رضايتمندي از عمل جراحي و تصوير بدني بوده است.
در اين مطالعه، بيماران مبتلابه سرطان پستان مرحله صفر، يک و دو که حداقل سه ماه از پايان درمان آنها گذشته بود و براي آنها جراحي حفظ پستان يا بازسازي با پروتز پس از ماستکتومي انجام شده بود مورد بررسي قرار گرفتند.
بر اساس نتايج بهدستآمده از اين تحقيق، جراحي حفظ پستان و بازسازي با پروتز بعد از ماستکتومي، ازنظر تصوير بدني اختلاف معنيداري ندارند، اما ميزان رضايتمندي بيماران بازسازي از نتيجه جراحي خود کمتر از حفظ پستان است.
بر اين اساس، طبق نظر محققان، روش ارجح جراحي سرطان پستان، در صورت عدم وجود عوارض جانبي، جراحي حفظ پستان است. ولي در مواردي که ماستکتومي ناگزير است، پيشنهاد بازسازي به بيماران براي بهبود تصوير بدني و کيفيت زندگي ضروري است.
در اين خصوص، آسيه الفتبخش، پژوهشگر مرکز تحقيقات سرطان پستان پژوهشکده معتمد جهاد دانشگاهي و همکارانش در اين تحقيق ميگويند: «درمجموع ۷۰ بيمار مبتلابه سرطان پستان با سابقه جراحي حفظ پستان به روش انکوپلاستي و ۴۳ بيمار با سابقه بازسازي با پروتز بعد از ماستکتومي وارد مطالعه شدند. ميانگين زمان سپريشده از جراحي، ۴۳.۵ و ميانگين سني بيماران حدود ۴۴ سال بود. دو گروه ازنظر سني تفاوت معنيدار نداشتند. همچنين تفاوت معنيداري ازنظر شغل، ميزان تحصيلات، وضعيت تأهل به دست نيامد. اما ازنظر وضعيت اقتصادي تفاوت معنيدار بين گروههاي تحت مطالعه وجود داشت. همچنين ميزان رضايتمندي با سن ارتباط معنيداري داشت».
آنها ميافزايند: «نتايج اين مطالعه مقطعي نشان داد که رضايتمندي از عمل جراحي در گروه جراحي حفظ پستان بيشتر از بازسازي با پروتز است. لذا بهترين گزينه براي جراحي سرطان پستان بهجز در مواردي که عوارض جانبي وجود داشته باشد، حفظ پستان است زيرا در مقايسه با بازسازي تصوير بدني يکسان اما رضايتمندي بيشتري ايجاد ميکند».
محققين فوق که نتايج علمي و فني پژوهش خود را در فصلنامه بيماريهاي پستان ايران منتشر کردهاند اعتقاد دارند: «بهمنظور بالا بردن رضايتمندي بيماران بازسازي از نتيجه عمل، بايد حتماً بيماران قبل از عمل مشاوره شده و توسط پزشک يا پرستار پيگيري عوارض و نتايج تقريبي بعد از عمل براي آنها توضيح داده شود».
فصلنامه بيماريهاي پستان ايران نشريهاي علمي پژوهشي است که توسط مرکز تحقيقات سرطان پستان پژوهشکده معتمد جهاد دانشگاهي انتشار مييابد.
بازار