تغییر اقلیم، تهدید حیات
سيناپرس/ تغييرات اقليمى بيشتر از ٧٠٠ گونه در معرض خطر انقراض را به شدت تهديد ميکند و سياست گذاران بايد به سرعت براي کاهش آسيب ناشي از تغيير اقليم اقدام کنند. تاثير تغيير اقليم روي گونههاي در معرض خطر و تهديد شده به طور چشمگيري ناديده گرفته شده است و محققان از سياستگذاران خواستهاند قبل از نابودي کل اين گونهها اقدام کنند. اين ارزيابي جديد نشان داده تقريبا نيمي از پستانداران و يک چهارم پرندگان که در ليست اتحاديه جهاني حفاظت از طبيعت يا IUCN قرار دارند به شدت در معرض طبعات ناشي از تغيير اقليم هستند. ارزيابي قبلي تنها ۷ درصد پستانداران و ۴ درصد پرندگان را در معرض تاثير ناشي از تغيير اقليم نشان ميداد. مطالعه جديد با ارزيابي ۱۳۰ مطالعه قبلي منتشر شده از سال ۱۹۹۰ به اين نتيجهگيري رسيده است. بيشتر محققان تمايل دارند تاثير تغيير اقليم را روي يک يا دو گونه يا يک اکوسيستم بررسي کنند. نکته ديگر هم بررسي تاثير ۵۰ تا ۱۰۰ سال آينده در تحقيقات است در حاليکه آبوهوا همين حالا تغيير کرده است. «جيمز واتسون» از دانشگاه کويينزلند در حفاظت و حيات وحش ميگويد: « اين نکته بسيار مهمي است که جامعه علمي چطور بدون در نظر گرفتن اين نکته عمل کرده است و باعث شده تغيير اقليم به عنوان يک تهديد آينده شناخته شود». او ادامه ميدهد:« با انباشتن نتايج تحقيقات منفرد روي گونهها ما به اين نتيجه رسيديم همين حالا تاثير چشمگيري رخ داده است». فيل جزء حيوانات به شدت آسيب پذير در مقابل گرمايش جهاني است اين مطالعه نشان مىدهد، برخى گونهها مثل نخستىسانان و فيلها به دليل نرخ پايين زاد و ولد از ديگر گونهها مثل جوندگان آسيبپذيرتر هستند. همين طور پستاندارانى که رژيم غذايى خاصى دارند از ديگر گونهها آسيب پذيرترند و سريعتر از بقيه تحت تاثر قرار ميگيرند. مثلاگربه سانان رژيم غذايي گستردهاي ندارند و از بين رفتن يا تغيير در محل زندگي گونههايي که مهمترين منبع غذايي اين گروه هستند، باعث آسيب جدي به اين حيوانات ميشود. اتفاقي که همين حالا رخ داده است و محل زندگي و فصل زاد و ولد بسياري از گونهها دچار تغيير شده است. نويسندگان هشدار ميدهند در صورتى که اقدام عاجلى صورت نگيرد از دست دادن گونهها مىتواند باعث از بين رفتن تنوع زيستى و به خطر افتادن اکوسيستمهايى شود که منابع مورد نياز بسيارى از جوامع انسانى را فراهم مىکنند. اين موضوع به اين دليل است که ما هنوز به درستي نقش تعيين کننده بسياري از گونهها را در فرآيند و نحوه عمل اکوسيستمها را نميدانيم. جوندگان به دليل نرخ بالاي زاد و ولد در مقابل تغيير اقليم مقاوم هستند اما مي دانيم حتي اگر هيچ يک از اعضاي يک اکوسيستم نقش کليدي بر عهده نداشته باشند، اکوسيستم تا جايي از دست دادن اعضايش را تحمل کرده و سپس فرو ميپاشد. به اين ترتيب ممکن است در چرخه توليد و بهرهبرداري منابع تجديدپذير اخلال ايجاد شده و سيستم تامين و توزيع کالا و خدمات به خطر خواهد افتاد. اين اخلال نخستيم فاز از فروپاشي اجتماعي وتمدن انساني به شکلي است که ما امروز ميشناسيم. براي جلوگيري از بروز چنين پديدهاي ما مجبور به پرداخت هزينههايي براي حفظ و بقاء گونهها هستيم، چون پايداري اکوسيستمها به بقاي همه گونهها بستگي دارد.