بازیابی ژنتیک بینایی برای اولین بار در جهان
ايرنا/ محققان دانشگاه برکلي با وارد کردن يک ژن گيرنده نور سبز در چشم موشهاي کور، بينايي آنان را بازيابي کردند. يک ماه پس از وارد کردن ژن در چشم موشها، آنان به راحتي قادر به حرکت از روي موانع، مشاهده اشياي متحرک، تغييرات روشنايي و تفاوت جزئيات حروف مشاهده شده روي iPad بودند. با توجه به نتايج اين مطالعه حيواني، محققان معتقدند که در عرض سه سال ميتوان با استفاده از ژن درماني، بيماران مبتلا به انحطاط شبکيه را کاملا درمان کرد، به طوري که به راحتي قادر به مطالعه و تماشاي تلويزيون باشند. در واقع در اين روش ژن از طريق يک ويروس غير فعال وارد چشم ميشود و به روشي کاملا غير تهاجمي، ديد بيمار را بازيابي مي کند. مهمترين جامعه هدف اين پژوهش، بيماران مبتلا به انحطاط ماکولا هستند. دژنراسيون ماکولا يا انحطاط ماکولا (بخشي از شبکيه)، يکي از شايعترين بيماريهاي چشمي است که باعث ميشود فرد با افزايش سن، ديد متمرکز خود را از دست بدهد و انجام فعاليت هايي مانند مطالعه و رانندگي غير ممکن شود. ماکولا يک ناحيه کوچک در شبکيه است که مسئول بينايي مرکزي محسوب ميشود و باعث ميشود چشم قادر به ديدن جزييات باشد. تاري تصاوير، مشاهده مناطق تيره و اعوجاج در ديد مرکزي مهمترين علايم انحطاط ماکولاي مرتبط يا افزايش سن (AMD) محسوب ميشوند. تصحيح نقص ژنتيکي عامل انحطاط شبکيه ساده نيست، زيرا بيش از 250 جهش ژنتيکي عامل اين عارضه است. اين ژنها سلول هاي گيرنده نور شبکيه را از بين ميبرند. اين سلولهاي مخروطي حتي به نور کم نيز حساس هستند. ولي در انحطاط ماکولا، لايهاي ديگر از سلولها آسيب ميبينند. حتي با وجود نابينايي بيمار، اين سلولها گرچه به نور حساس نيستند، ولي سالم باقي ميمانند و محققان نيز از همين خاصيت براي بازيابي بينايي استفاده کردهاند. اکنون بيش از 170 ميليون نفر در سراسر جهان به انحطاط ماکولاي وابسته به سن مبتلا هستند؛ يعني از هر 10 فرد بالاي 55 سال، يک نفر به اين عارضه مبتلاست که يکي از شايعترين علل نابينايي محسوب ميشود. نتايج اين مطالعه در نشريه Nature Communications منتشر شده است.