محققان تغییرات میدان مغناطیسی زمین را شبیهسازی کردند
ايرنا/ محققان آمريکايي با استفاده از ابر رايانه ها موفق شدند تغييرات ميدان مغناطيسي زمين را شبيه سازي کنند، اين موضوع مي تواند علت حرکت سريع قطب شمال زمين را توضيح دهد. حرکت سريع قطب شمال مغناطيسي زمين (که همانند شمال جغرافيايي نيست) مدت هاست توجه دانشمندان را به خود جلب کرده است. اين قطب هر سال بطور متوسط حدود 48 کيلومتر (30 مايل) به سمت شمال حرکت مي کند. اين حرکت باعث شده که مدل مغناطيسي جهان (World Magnetic Model) - که ميدان مغناطيسي زمين را رديابي کرده و به سيستم جي.پي.اس تلفن هاي هوشمند و سيستم هاي ناوبري هواپيماها و کشتي ها اطلاع رساني مي کند- دقيق نباشد. اکنون محققان دانشگاه مينه سوتا در آمريکا در يک مطالعه جديد موفق شدند تغييرات فيزيکي هسته زمين را با استفاده از ابررايانه ها شبيه سازي کنند که اين موضوع مي تواند به ارائه يک تئوري جديد در مورد علت حرکت سريع قطب شمال مغناطيسي منجر شود. ميدان مغناطيسي زمين به لطف وجود نيکل و آهن مايع در هسته خارجي اين سياره، در حدود دو هزار و 900 کيلومتر (هزار و 800 مايل) زير سطح زمين قرار دارد. اين ميدان در امتداد قطب هاي شمال و جنوب مي چرخد و قدرت آن بر اساس اتفاقاتي که در هسته زمين مي افتد، کم و زياد مي شود. تغييرات دوره اي و گاهي اوقات تصادفي در توزيع اين فلز مايع متلاطم، موجب بروز اختلالاتي در ميدان مغناطيسي زمين مي شود. اگر ميدان مغناطيسي را به صورت يک سري نوارهاي لاستيکي که از قطب هاي مغناطيسي و هسته زمين جريان مي يابند، تصور کنيد؛ در آن صورت تغييرات در هسته زمين اساسا در نوار هاي مختلف و در مکان هاي متفاوت کشيده مي شود. تا کنون پيش بيني تغييرات ميدان مغناطيسي زمين يک چالش بوده است. به تازگي محققان دانشگاه مينه سوتا در آمريکا در اين مطالعه جديد تلاش کردند تا وضعيت هاي فيزيکي هسته زمين را با استفاده از ابررايانه ها شبيه سازي کنند. محققان مي دانستند که حرکت گرما از داخل زمين به طرف خارج مي تواند بر ميدان مغناطيسي اين سياره تاثير بگذارد. به طور کلي اين حرکت در حدود 9 کيلومتر (6 مايل) در سال صورت مي گيرد. اما آنها متوجه شدند که برخي اوقات در هسته زمين بسته هايي از آهن مايع وجود دارد که گرم تر و سبک تر از مايع اطراف هستند. اگر اختلاف ميان اين بيت هاي مايع داغ و کم تراکم و همتاهاي سردتر و چگالتر به اندازه کافي زياد باشد اين مايع گرم مي تواند با سرعت خيلي زياد بالا رود. سپس اين حرکت سريع باعث بروز امواج مغناطيسي مي شود که به سمت سطح هسته زمين منحرف شده و جهش هاي ژئومغناطيسي را ايجاد مي کند. اين جهش هاي ژئومغناطيس بر حرکت قطب شمال مغناطيسي زمين تاثير مي گذارد و حتي مي تواند باعث انحراف شديد اين قطب از موقعيت خود شود. 'جاستين ريونو' متخصص زمين شناسي از دانشگاه 'مينه سوتا' در آمريکا مي گويد: حقيقت اين است که ميدان مغناطيسي زمين از اين سياره در برابر پرتوهاي کشنده و مخرب خورشيدي محافظت مي کند. بدون وجود ميدان مغناطيسي زمين، بادهاي خورشيدي مي توانند زمين را از اقيانوس ها و اتمسفر آن خالي کنند. اما ميدان مغناطيسي زمين ثابت نيست.