عامل تعامل میان حس بویایی و چشایی زبان است نه مغز
ايسنا/ پژوهشگران آمريکايي در بررسي جديدي نشان دادند که نقطه آغاز تعامل ميان حس بويايي و چشايي، زبان است. پژوهشگران مرکز امراض شيميايي "مونل"(Monell) آمريکا باور دارند گيرندههاي بويايي که در بيني وجود دارند، در سلولهاي چشايي انسان که در زبان وجود دارند هم به چشم ميخورند. يافتههاي اين پژوهش نشان ميدهند که ممکن است تعامل ميان حس بويايي و چشايي، از زبان آغاز شود نه از مغز. "محمت هاکان اوزدنر"(Mehmet Hakan Ozdener)، زيستشناس سلولي مؤسسه مونل و از نويسندگان اين پژوهش گفت: شايد پژوهش ما بتواند نشان دهد که چگونه مولکولهاي بو، درک ما را از مزه تنظيم ميکنند. ممکن است اين پژوهش بتواند به ابداع طعمدهندههايي مبتني بر بو منجر شود که بتوان از آنها براي تشخيص نمک، شکر و چربي اضافي عامل بيماريهايي مانند اضافهوزن و ديابت استفاده کرد. اگرچه بيشتر افراد، تأثير عطر و طعم را با هم يکسان ميدانند اما طعم بيشتر غذاها و نوشيدنيها، بيشتر ناشي از بوي آنهاست. بو ميتواند اطلاعات جامعي در مورد کيفيت طعم غذا ارائه دهد. مغز، وروديهاي مربوط به طعم، بو و موارد ديگر را ترکيب ميکند تا احساسي در مورد طعم به وجود آورد. تاکنون تصور ميشد که حس چشايي و بويايي، دو سيستم حسي مستقل هستند که اطلاعات آنها پيش از رسيدن به مغز با يکديگر تعاملي ندارند اما اوزدنر و گروهش با پژوهش خود، اين طرز فکر را به چالش کشيدند. اين گروه پژوهشي، براي دستيابي به سلولهاي زنده انسان که در آزمايشگاه کشت شدهاند، از روشهاي ابداع شده در مؤسسه مونل استفاده کردند. آنها با استفاده از روشهاي ژنتيکي و زيستپزشکي، سلولهاي چشايي را بررسي کردند و دريافتند سلولهاي چشايي انسان، مولکولهاي مهمي را در بر دارند که در گيرندههاي بويايي هم به چشم ميخورند. پژوهشگران براي نشان دادن واکنش سلولهاي چشايي به مولکولهاي بو، از روشي موسوم به "تصوير برداري کلسيمي" (calcium imaging) استفاده کردند. يافتههاي اين پژوهش براي نخستين بار، عملکرد گيرندههاي بويايي را در سلولهاي چشايي انسان و نقش مهم آنها را در سيستم چشايي نشان ميدهند. براساس اين پژوهش، گيرندههاي بويايي از طريق تعامل با گيرندههاي چشايي زبان، نقش مهمي در سيستم چشايي ايفا ميکنند اوزدنر افزود: وجود گيرندههاي بويايي و چشايي در سلول يکسان، فرصتهاي خوبي براي بررسي تعامل ميان بو و مزه در زبان ارائه ميدهد. اين پژوهش، در مجله "Chemical Senses" به چاپ رسيد.