مغز ما چطور خاطره میسازد؟
خراسان/ چطور فکر ميکنيم؟ چطور گرسنه ميشويم و چطور درد ميکشيم؟ مگر ميشود يک عضو بدن مسئول تمام اين اتفاقات در طول عمر ما باشد؟ مغز شايد عجيب و غريبترين عضو بدن همه ماست که بهخاطر کارکرد عجيب آن همه متخصصان مغز و اعصاب را انگشت به دهان گذاشتهاست. هنوز رازهاي زيادي درباره فعاليت مغز وجود دارد که پاسخ درستي به آنها داده نشدهاست. مثل اينکه دقيقا چطور خواب ميبينيم؟ اما بعد از سالها کلنجار رفتن با مغز افرادي که مردهاند و آزمايش و تحقيق، حالا دانشمندان بخشهايي از آن را دقيق ميشناسند. مثلا ميدانند چطور اطلاعاتي که ميبينيم، ميشنويم يا ميخوانيم در مغز ثبت ميشوند. اصلا مغز اينها را چطور نگهداري ميکند تا بعد از مدتي يادآوريشان کند. سلولهاي مغز، قابليت خاصي دارند و مي توانند اطلاعات محيط را جمع و به دادههاي الکتروشيميايي تبديل کنند؛ درست مانند سيمهاي ورودي و خروجي يک رايانه. نورونها، سلولهايي هستند که اطلاعات را درون بدن جابهجا ميکنند. گاهي اين سلولها چندصد سانتيمتر طول دارند و در بخشهاي مختلف بدن پخش شدهاند. وقتي با کسي صحبت ميکنيد و همزمان غذا ميخوريد، تمام اطلاعات شامل حرفهايي که ميشنويد و طعم غذا و شرايط محيط در قسمتهاي مختلف مغز به شکل کد شيميايي ذخيره ميشود. وقتي چيزي را ميآموزيد يا درک مي کنيد، شبکههاي عصبي پر از نورون، با يکديگر ارتباط برقرار ميکنند، تقويت ميشوند و پروتئيني توليد ميکنند که مدارهاي عصبي را محکمتر مي کند. يادگيري بيشتر و سپردن اطلاعات به حافظه، کارايي اين شبکه ها را افزايش ميدهد و درنهايت منظرهها ، بوها يا صدا و تصوير ممکن است دوباره آن خاطرات و اطلاعات را در مغزتان زنده کنند.