چرا نوزادان اشک ندارند؟
ايسنا/ هنگامي که به يک نوزاد در حال گريه کردن نگاه ميکنيد اشکي در چشمان وي جاري نميشود. اما علت اين قضيه چيست؟ وقتي که يک نوزاد به دنيا ميآيد صداي گريه او نشان دهنده سلامت اوست. گرچه گريه نوزادان براي برخي ناخوشايند است اما والدين هر نوزاد مدت کمي پس از تولد به اين صدا عادت ميکنند اما يک نکته وجود دارد و آن اين است که گريه نوزادان با گريه کودکان کمي متفاوت است و آن اين است که نوزادان هنگام گريه اشک نميريزند. به گفته پژوهشگران اشک براي محافظت از چشم و مرطوب نگه داشتن چشمها لازم است اما اين نکته به دلايلي که ذکر خواهد شد در نوزادان رخ نميدهد. "سيج تيمبرلين"(Sage Timberline) متخصص کودکان در دانشگاه کاليفرنيا گفت: وقتي با احساسات شديد مانند غم، عصبانيت يا حتي خوشبختي مواجه ميشويم، گريه ميکنيم. اين استرس موقتي باعث ايجاد "پاسخ جنگ يا گريز" و باعث محافظت بيشتر از چشم ميشود. اين اشکها همچنين ميتوانند به ترشح هورمونهاي محرک استرس که ممکن است در زمانهاي سخت ايجاد شده باشند، کمک کنند. پاسخ جنگ و گريز(Fight-or-Flight Response) يک واکنش فيزيولوژيک است که جانوران در پاسخ به ادراکاتشان نسبت به موقعيتهاي خطرناک، حمله و يا در اقدام براي نجات خود نشان ميدهند. اين واکنش اولين بار توسط والتر برادفورد کانن توصيف شد. در نظريه او، جانداران نسبت به تهديدات، با مجموعهاي از ترشحات در کل دستگاه عصبي سمپاتيک پاسخ ميدهند که اين واکنش دليل اصلي جنگ يا گريزشان ميشود. تيمبرلين در گفتگو با لايوساينس گفت: يکي از مزاياي گريه اين است که انسان پس از آن احساس آرامش ميکند. در حالي که نوزاد با مجاري اشک متولد ميشود اما اين مجاري به اندازه کافي رشد نکردهاند که اشک از آنها جاري شود. اين مجاري به اندازه کافي اشک براي پوشاندن چشم و مرطوب نگه داشتن آن توليد ميکنند، اما براي تشکيل قطرههايي که باعث ريزش بر گونه ميشوند کافي نيستند. وي در ادامه افزود: پس از سه يا چهار هفته از تولد، مجاري اشک آور نوزادان به اندازه کافي رشد ميکنند تا پس از گريههاي طولاني اشک از چشمانشان بيايد. چشمان و پوست يک نوزاد تمايل به خشکي دارد بنابراين مهم نيست که هوا چه ميزان گرم باشد زيرا در هر صورت نوزاد در هفته اول و دوم زندگي خود عرق نميکند و علت اين موضوع آن است که غدد عرقي آن نيز رشد نکردهاند. انسانها داراي دو نوع غدد عرق به نامهاي غده "اکرين"(eccrine) و غده "آپوکرين"(apocrine ) هستند که هر دو در نوزادان حتي اگر هنوز توليد عرق نکرده باشند، ايجاد ميشوند. غدد آپوکرين عرق را از طريق فوليکولهاي مو ترشح ميکنند، اما تا زماني که تغييرات هورموني در دوران بلوغ رخ ندهد، فعال نميشوند. در حالي که عرق آپوکرين در ابتدا بيبو است، اما ميتواند بودار شود. اين عرق پر از آب و الکتروليت و همچنين استروئيدها، ليپيدها و پروتئينها است و باکتريها ميتوانند از آن براي توليد بو استفاده کنند. غدد اکرين نوزاد در ماه چهارم بارداري شکل ميگيرند و ابتدا روي کف دست جنين و کف پا قرار ميگيرند. تا ماه پنجم، غدد اکرين تقريباً کل بدن را تحت پوشش خود قرار ميدهد به گفته تيمبرلين بعد از به دنيا آمدن نوزاد، فعالترين غدد اکرين، غدد روي پيشاني است و پس از ان غدد عرق روي بالا تنه و اندام حرکتي فعال ميشوند. از آنجا که نوزادان نميتوانند عرق کنند به پرستاران يا والدين خود تکيه ميکنند تا خنک شوند. وي در انتها افزود: از آنجا که نوزادان عرق نميکنند والدين بايد بسيار مراقب آنها بوده و بر علائمي مانند پوسته پوسته شده پوست، تنفس سريع، بهانهگيري و کمتر تکان دادن دست و پا آنها نظارت کنند زيرا آنها ميتوانند نشانهاي از گرمازدگي کودکان و نگه داشتن آنها در محيط گرم باشد. در اين مواقع لازم است والدين سريعا آنها را به محيطي خنک برده و تعداد لباسهاي کودک را کم کنند.