بررسی سمت پنهان ماه با یک تلسکوپ
ايسنا/ براي اولين بار در تاريخ نجوم، يک تلسکوپ مستقر در فضا(در مکاني به دور از دخالت زمين) دادههايي را از سمت پنهان ماه جمع آوري ميکند. اخيرا دو کشور چين و هلند با همکاري يکديگر موفق به توسعه ابزاري شدهاند که توسط آن ميتوانند اطلاعات بسياري درباره جهان پس از بيگ بنگ به دست آورند. اين همکاري بين چين و هلند ميتواند بينش تازهاي در مورد شرايط جهان اوليه ايجاد کند.اين ابزار "کاوشگر فرکانس پايين هلند و چين"(NCLE) نام دارد و بر روي ماهواره ارتباطي چيني"Queqiao" نصب شده است. NCLE توسط پژوهشگران "دانشگاه رادبود نيمخن" هلند، "موسسه فضايي آسترون" هلند و "سازمان فضايي ISISpace" هلند توسعه داده شده است. ماهواره Queqiao در حال حاضر در حدود ۴۵۰ هزار کيلومتري(۲۸۰هزار مايلي) از زمين واقع شده است و در "مدار هالو"(Halo orbit) قرار دارد که ماهواره را در نقطه زمين- ماه لاگرانژي ۲ نگه ميدارد. دستگاه NCLE قرار بود چند ماه پيش نصب شود اما به دليل چالشهاي پيش آمده براي ماموريت "چانگاي ۴" نصب آن به تاخير افتاد. NCLE بايد بتواند سيگنالهاي راديويي فوقالعاده ضعيف را شناسايي کند که اين کار را با سه آنتن پنج متري خود که در محدوده فرکانس راديويي ۸۰ کيلوهرتز تا ۸۰ مگاهرتز کار ميکنند، انجام خواهد داد. دانشمندان اميدوارند اين تلسکوپ بتواند سيگنالهاي راديويي مرتبط با عصر تاريک جهان - دوره پس از بيگ بنگ، قبل از تولد ستارهها را ثبت کند. به گفته ISISpace، سيگنالهاي راديويي اين دوران "جام مقدس کيهان شناسي"(holy grail of cosmology) محسوب ميشوند. سال گذشته چين موفق به پرتاب ماهواره "Queqiao" از "مرکز پرتاب ماهواره شيچانگ چين"(China's Xichang Satellite Launch Center) به منظور بررسي سمت پنهان ماه شد. اين ماهواره توسط راکت March-۴C و از "مرکز پرتاب ماهواره شيچانگ چين"(China's Xichang Satellite Launch Center)، پرتاب گرديد. ماهواره Queqiao داراي دو ميکروماهواره به نامهاي"Longjiang-۱" و "Longjiang-۲" است. اين ميکرو ماهوارهها به منظور کمک به اخترشناسان در فهم "سپيده کيهاني"(cosmic dawn) يا آن نقطه پس از انفجار بزرگ که اولين ستارگان و کهکشانها متولد شدهاند، قرار داده شدهاند. سمت پنهان ماه "سمت پنهان ماه"(far side of the Moon) نيمکرهاي از کره ماه است که به طور دائمي از کره زمين رويگردان است. سمت رو به زمين از کره ماه را سمت پيداي ماه مينامند. سمت پنهان ماه داراي دهانههاي برخوردي فراواني است ولي درياوارهاي(گروهي از پهنههايي تيرهرنگ سطح کره ماه) کمي دارد. در اين سمت از ماه کمتر حوضهاي يافت ميشود که عمق آن به اندازهاي باشد که اجازه فورانهاي آتشفشاني و تشکيل درياوارها را بدهد. به اين خاطر، با وجود اينکه دهانههاي برخوردي زيادي در هر دو سمت ماه ديده ميشود اما تفاوت عمقها باعث شده که درياوارهاي بزرگ بيشتر در سمت پيداي ماه تشکيل شوند. سمت پنهان ماه و سمت تاريک ماه فقط و فقط به هنگامي که ماه کامل است بر هم منطبق ميشوند. هنگامي که ماه نو است، سمت پيداي ماه بر سمت تاريک ماه منطبق ميشود. هر دو سمت پيدا و پنهان ماه تقريبا به اندازه مساوي نور خورشيد را دريافت ميکنند.