پایان رنج بیماران قطع نخاعی و درمان زخم بستر
ايسنا/ دانشمند ايراني دانشگاه بريتيش کلمبيا و همکارانش که با کمک تکنولوژيهاي پيشرفته موفق به توليد پوست مايع براي درمان زخمهاي فشاري شدهاند، ضمن تبيين اين روش درماني گفت: آماده انتقال اين تکنولوژي به ايران هستم. پروفسور عزيز قهاري، فارغالتحصيل دانشگاه بريتيش کلمبيا در ونکوور کانادا و داراي تخصص سوختگي و زخمهاي مزمن و بيولوژي پوست است؛ وي حدود ۳۰ سال در زمينه سوختگي تخصص دارد و اخيرا براي درمان بيماري زخمهاي فشاري، تکنولوژي جديدي در دست دارد که با استفاده از آن اين نوع از زخمها را درمان ميکند؛ زخمهاي فشاري بيشتر در ميان افراد قطع نخاع و کساني که در بستر هستند، شايع است. پروفسور عزيز قهاري در گفتوگو با ايسنا، درباره مهمترين زخمهاي مزمن که مردم جهان به آن مبتلا ميشوند و همچنين علت آن، اظهار کرد: بيشترين زخمهايي که مردم جهان به آنها مبتلا هستند و هزينه بسياري دارد، زخمهاي مزمن بيماري قندي است؛ به اين دليل که زمينه اين زخمها بهبود نمييابند و در بسياري از مواقع درمانهايي که زخم را تسريع ميکند، جواب نميدهد؛ چرا که اين داروها خيلي پايدار نيستند. زخمي شايع در دنيا وي ادامه داد: هرچه نوع دوم بيماري قندي زياد ميشود، به همان نسبت هم زخمهاي قندي افزايش مييابد و متأسفانه هزينه بسياري دارد؛ چرا که ۱۵ درصد افرادي که زخم قندي دارند، ممکن است پاي آنها قطع شود که قطع اين عضو بسيار مشکلزاست. وي با بيان اينکه در حال حاضر مردم همه کشورها با مشکل شيوع زخمهاي قندي مواجه هستند، گفت: مردم اکثر کشورهاي جهان رو به چاقي ميروند، عروق و عصب اين افراد به خوبي کار نميکند؛ لذا بيماري و زخمهاي قندي را بسيار شاهد هستيم و متأسفانه خود اين بيماران متوجه اين مساله نيستند و به خاطر غذاهاي نامناسب بيماري آنان تشديد ميشود. پروفسور قهاري، نوع دوم بيماري قند را در کشورهاي غربي و عربي شايعتر دانست و تصريح کرد: در کشورهاي عربي بيماري قندي نوع دوم بسيار شايع است و به همان نسبت هم زخمهاي قندي به خصوص در قسمت کف پا بسيار هستند. زخمهاي فشاري چه نوع زخمهايي هستند؟ وي افزود: پس از زخمهاي مزمن ناشي از بيماري قند، زخمهاي فشاري بسيار شايع هستند. زخمهاي فشاري در ميان افراد قطع نخاع و همچنين کساني که مدت زيادي در بستر هستند، شيوع دارد و علت اصلي آن به دليل شرايط زندگي و بيماري و گرفتاريهاي مغزي است که در حال حاضر بسيار شايع شده و بهتدريج در حال افزايش است. وي با اشاره به اينکه درمان زخمهاي فشاري بسيار مشکل است، گفت: بسياري از زخمهاي فشاري، تونل مانند هستند و زيرا اين زخمها، زخمهايي هستند که نميتوان آنها را مسدود کرد يا پوستي که سلول نداشته باشد را در اين قسمت قرار داد. اين متخصص و پژوهشگر اظهار کرد: زخمهاي فشاري از جمله زخمهاي مهم و هزينهبردار است؛ به عنوان مثال درمان يکي از زخمها حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار دلار هزينه دارد و ممکن است دوره درمان کامل ۵ تا ۶ سال به طول انجامد. وي تاکيد کرد: برخي از زخمهاي فشاري درجه يک يا دو هستند و اگر به موقع به آنها رسيدگي شود به درجه سوم و چهارم نميرسد و درمان راحتتر و هزينه آن کمتر خواهد بود. وي در ادامه درباره تکنولوژي و راه درمان زخمهاي فشاري که مبدع آن است، گفت: ما متوجه شديم برخي افراد مبتلا به زخمهاي فشاري براي درمان جراحي ميکنند و معمولا قسمتي از پوست يا عضله خود را در قسمت زخم، قرار ميدهند، ولي متأسفانه بهبود نمييابند و زخم ديگري به نام "زخم جراحي" ايجاد ميشود که عمق آنها بسيار زياد است و حتي تونل دارد. تکنولوژي جديد براي درمان زخمهاي فشاري وي ادامه داد: ما راهي براي درمان زخمهاي فشاري يافتيم و با توجه به اينکه نميتوان پوست بيولوژيکي در تونل زخمها تزريق کرد، تصميم گرفتيم پوست مايع بسازيم که با تکنولوژيهاي پيشرفته موفق به ساخت پوست مايع شديم؛ به نوعي که در درجه حرارت پايين به صورت مايع است، ولي به محض اينکه در زخم تزريق ميکنيم، زخم از انتها آرام آرام بسته ميشود و اين بيمار وقتي بعد از يک هفته مراجعه ميکند، اين مايع جذب شده که دوباره اين زخم را با مايع پر ميکنيم. ۶ تا ۷ بار که مراجعه کند و مايع را هر بار تزريق کنيم، سلولهاي پوستي اين زخم را پر ميکنند و زخم بسته ميشود. بيماران قطع نخاعي به زندگي باز ميگردند پروفسور قهاري در پاسخ به اينکه تاکنون اين تکنولوژي زخمهاي فشاري بيماران را درمان کرده است؟ گفت: از اين تکنولوژي براي درمان زخمهاي فشاري تعدادي از بيماران، مخصوصاً کساني که قطع نخاع هستند، استفاده کرديم؛ درصد بالايي از اين افراد در طول عمرشان يک تا دو مرتبه مبتلا به اين زخم هاي فشاري ميشوند که براي بيمار بسيار دردسر ساز است؛ چرا که اين بيمار نميتواند در جامعه حضور فعال داشته باشد و به شغلي بپردازد و مجبور است به پرستاران و پزشکان وابسته باشد تا به طور مرتب پانسمان اين بيمار تعويض شود؛ اين مراقبتها هزينههاي بسياري را به بيمار تحميل ميکند که اين هزينه بالغ بر ۱۰۰ هزار دلار در سال است. وي افزود: با تکنولوژياي که ما ابداع کرديم، بيماري زخمهاي فشاري کنترل ميشود و وضعيت بيمار وخيمتر نميشود؛ لذا حدود ۱۲۰ هزار دلار در هزينه درمانها صرفهجويي ميشود. مضاف بر اينکه بيمار به زندگي و خانواده بر ميگردد و ميتواند کارآيي داشته باشد. وي گفت: تا سال ۲۰۳۵ يعني ۱۵ سال ديگر امتياز اين تکنولوژي در اختيار ماست و ميتوانيم آن را توليد کنيم و به کشورهاي ديگر نيز انتقال دهيم. دانشگاه بريتيش کلمبيا ۵۰ درصد و مخترعين نيز ۵۰ درصد امتياز را در اختيار دارند. حاضرم اين تکنولوژي را به ايران منتقل کنم وي در مورد اينکه آيا برنامهاي براي انتقال اين تکنولوژي به ايران دارد، اظهار کرد: من به دنبال اين هستم که مرکزي را پيدا کنم که اين کار را انجام دهد. براي انتقال اين تکنولوژي به ايران نياز به افراد متخصص است. به لحاظ اخلاقي حتماً بايد از دانشگاه، مرکز مربوطه و حتي وزارت بهداشت اجازه بگيريم و در صورت تأييد اين اقدام را انجام دهيم. ميتوان مواد لازم براي درمان زخمهاي فشاري را به صورت پودر به ايران آورد و با آب مقطر به مايع تبديل کرد و به زخم تزريق کرد. وي پيشگيري براي مبتلا نشدن به زخمهاي مزمن را ضروري دانست و تصريح کرد: در کشورهاي مختلف مانند اروپا و کانادا، پرستاران دو تا سه روز يک بار، بدن افرادي که سن بالايي دارند و به خصوص کساني که به بيماري قندي مبتلا هستند را چک ميکنند و اگر زخم کوچکي بود، بلافاصله در جهت درمان آن اقدام ميکنند، ولي اگر براي درمان اين زخمها اقدام نکنند به زخم بزرگتر تبديل و زخم سختتر ميشود. لزوم توجه ويژه به سالمندان و مراقبت از آنها وي گفت: من متوجه شدم که در ايران خانه سالمندان زياد است که يکي از کارهاي آن بايد چک کردن بيماران به صورت مرتب باشد؛ افرادي که بيماري قندي دارند يا کساني که زمينه و سابقه بيماري قندي و زخم در خانواده دارند، شناسايي شوند و در گروه به خصوصي تحت مراقبت قرار گيرند. صدا و سيما بايد در اين زمينهها بسيار فعال باشد و با افرادي که چنين مشکلاتي دارند، گفتوگويي داشته باشند. ما هر وقت برنامهاي داريم، بيماراني که قطع نخاع هستند، از مشکلات خود ميگويند. بيماران قندي که عضوي از بدن خود را از دست دادند نيز در طي جلسهاي مشکلات زندگي خود را بيان ميکنند؛ نتيجه اين گفتوگوها و جلسات اين است که همگي دريابيم اگر اين افراد درمان شوند، چقدر براي جامعه و خانواده مفيد خواهند بود. ورزش کنيد، غذاهاي مناسب بخوريد، کارکرد بدن خود را کنترل کنيد پروفسور قهاري تصريح کرد: به ساير افراد توصيه ميکنم که ورزش کنند و غذاهاي نامناسب نخورند و کساني که در خانوادههاي خود زمينه بيماري قندي دارند، بسيار از خود مراقبت کنند و مدام کارکرد بدن خود را کنترل کنند. از سوي ديگر زيرساختها بايد براي کساني که قطع نخاع هستند، مناسب شود؛ جادهها ايمن شوند، رانندگيها با احتياط بيشتري باشد، دولت در کمک رساني به اين دسته از بيماران فعالتر باشد، مردم همراه و هميار اين بيماران باشند. توجه داشته باشيم که وقتي يک فردي در خانواده به چنين بيمارياي مبتلا ميشود، همه خانواده درگير اين شخص خواهند شد و تنها راه، پيشگيري و آموزش دادن است.