سيناپرس/ مطالعات پژوهشگران نشان ميدهد، افرادي که به فيلمهاي ترسناک علاقهمند هستند، احساس همدلي و همدردي کمتري با ديگران داشته و بيشتر طرفدار هيجان هستند. اين افراد معمولاً از ورزشها و تفريحات خطرناک لذت ميبرند.
فيلمهاي ترسناک را ميتوان يکي از ژانرهاي پرطرفدار و جذاب دنياي سينما محسوب کرد. اين فيلمها معمولاً داراي محتوايي خشن بوده و در بيشتر آنها شاهد قرباني شدن شخصيتهاي اصلي و فرعي فيلم به روشهاي مختلفي هستيم که همين موضوع در کنار ايجاد حس تعليق و غافلگيري، ارکان اصلي فيلمهاي ترسناک به شمار ميروند.
يک جستجوي ساده مشخص ميکند که تاريخ سينما مملو از فيلمهاي خونآلود و خشن است و بسياري از تماشاچيان به اين فيلمها علاقهمند بوده و بسياري نيز از اين گروه فيلمها فراري هستند.
بهترين نمونه براي اين مورد را ميتوان فيلم اره دانست که موافقان و منتقدان فراواني داشته و کمتر فيلمي را در طول تاريخ سينما ميتوان از اين نظر با فيلم اره مقايسه کرد زيرا نظرات ثبتشده و آرا مرتبط با اين فيلم به حدي متناقض و ضد هم هستند که نشان ميدهد، بسياري از تماشاچيان از اين فيلم منزجر شده و احساس بدي نسبت به آن داشته و گروه پرتعدادي نيز از آن بسيار لذت بردهاند؛ بنابراين گويا نميتوان نظريهاي قطعي در اين رابطه ارائه کرده و اگر مشکلي براي شما در تماشاي اين ژانر از فيلمهاي سينمايي وجود داشته باشد، ممکن است در مورد ميليونها نفر ديگر اين مشکل بهکلي به وجود نيايد.
جذابيت فيلمهاي خونين و آميخته با جنايت در توانايي آنها براي تحريک بيننده از طريق ايجاد ترس و وحشت آني و هيجان است. مطمئناً، همه افراد نسبت به اين صحنهها و هيجانات موجود در فيلمهاي ترسناک، واکنشي مشابه نشان نميدهند.
مطالعات پژوهشگران نشان ميدهد افرادي که از تماشاي فيلمهاي ترسناک لذت ميبرند، بهاحتمالزياد در آزمونهاي روانشناسي نمرات کمتري ازنظر حس همدردي و همدلي کسب کرده و در عوض در حوزه نمره شخصيتي معروف به احساس جستجو و هيجان، امتياز بيشتري ميگيرند. اين گروه از افراد معمولاً از ورزشها و تفريحات خطرناک لذت ميبرند.
تيمي از پژوهشگران دانشگاه ينا (University of Jena) در کشور آلمان با تصويربرداري از مغز افراد مختلف در حين تماشاي فيلمهاي ترسناک دريافتند که افراد داراي احساس جستجو و هيجان در هنگام تماشاي فيلمهاي عادي و معمولي سطح فعاليت عصبي بسيار پائين تري از حد معمول دارند اما در حين تماشاي فيلمهاي ترسناک و هيجانانگيز، مغز اين افراد واکنشهاي سريعتري نشان داده و تحريکات و واکنشهايي نشان ميدهد که مطابق با خواستههاي مبتني بر هيجان آنها است.
نکته ديگري که بايد به آن اشاره کرد اين است که افراد، فيلمهاي ترسناک را به چه صورتي تماشا ميکنند؟ يعني آيا ترجيح ميدهند بهتنهايي به تماشاي چنين فيلمهايي بنشينند يا با نزديکان و دوستان خود فيلم را تماشا کنند؟
روان شناسان طي دهههاي گذشته و از سال 1980ميلادي تاکنون به بررسي اين موضوع پرداخته و دريافتند اگر شما با يکي از نزديکان خود که با وي رابطه عاطفي قوي داريد (براي نمونه، همسر) فيلم ترسناک نگاه کنيد، اين موضوع سبب افزايش وابستگي و نزديکي شما به يکديگر خواهد شد.
اين همان موضوعي است که در دهه 80 ميلادي در بين روان شناسان با عنوان تئوري «به آغوش يکديگر پناه بردن» شناخته ميشد. در خاتمه توصيه ميشود بهتر است فيلمهاي ترسناک را بهتنهايي نگاه نکرده و اگر طرفدار اين ژانر از فيلمها هستيد، بهصورت گروهي از آن لذت ببريد.
بازار