کسب جایزه بینالمللی WIPO توسط دانشآموخته دانشگاه شریف
ايسنا/ دانشآموخته دانشگاه صنعتي شريف با ارائه طرح "افزايش نرخ قابل حصول کانالهاي تداخلي به کمک روش همسونهي تداخل بدون دسترسي به ضرايب کانالهاي مخابراتي" موفق به کسب جايزه بين المللي WIPO شد. ميلاد جاني، دانشآموخته مقطع دکتري از دانشکده مهندسي برق دانشگاه صنعتي شريف با راهنمايي دکتر محمدرضا عارف عضو هيئت علمي دانشکده مهندسي برق دانشگاه توانست با ارائه طرح "افزايش نرخ قابل حصول کانالهاي تداخلي به کمک روش همسونهي تداخل بدون دسترسي به ضرايب کانالهاي مخابراتي" جايزه بهترين اختراعات سازمان جهاني مالکيت فکري WIPO را دريافت کند. اين جايزه هر ساله از طرف سازمان بينالمللي WIPO به تعداد محدودي از برگزيدگان جشنواره خوارزمي با بررسي اين سازمان از کشور ايتاليا اهدا ميشود. پيش از اين ميلاد جاني با ارائه اين طرح موفق به کسب رتبه دوم بخش نوآوري در بيست و يکمين جشنواره جوان خوارزمي شده بود. ميلاد جاني در خصوص اين طرح گفت: مهمترين نوع اختلال توسط کاربراني با فرکانس کاري مشابه ايجاد ميشود که نقش تعيينکننده در محدوديت نرخ ارسال اطلاعات ايجاد ميکند. به اين ترتيب در روشهاي رايج براي کاهش اثر اختلال کل پهناي باند تخصيصي بين کاربران شبکه به طور مساوي تقسيم ميشود. در سال ۲۰۰۸ روشي نظري ارائه شد که به کمک اين روش انقلابي در حوزه ارسال اطلاعات به وجود آمد و چندين بار در مجامع جهاني مختلف از ارائهدهندگان اين روش تجليل شد. اين روش که موسوم به همسونهي تداخل يا Interference Alignment است، به اين شيوه عمل ميکند که فضاي دريافت گيرنده را به دو زير فضاي جدا (مستقل خطي) تقسيم ميکند، اين دو زير فضا داراي تعداد ابعاد برابر هم بوده و يکي از آنها نقش جايگذاري سيگنال مطلوب و ديگري نقش سطل آشغالي براي جايدهي سيگنال نامطلوب دارد. به عنوان مثال در پهناي باند ۱۰۰ مگاهرتز اگر يک شبکه ۱۰ کاربري را در نظر بگيريد، به کمک اين روش هرکدام به ۵۰ مگاهرتز پهناي باند دسترسي دارند. در روشهاي قبل هر کاربر به ۱۰ مگاهرتز پهناي باند دسترسي داشت. به اين ترتيب در شبکه ۱۰ کاربره به کمک اين روش ميتوان در مجموع به نرخ ۵ برابري و اگر يک شبکه ۱۰۰ کاربري را در نظر بگيريد، افزايش ۵۰ برابري در مجموع نرخ کاربران به وجود خواهد آمد. عليرغم مزاياي ذکر شده، متاسفانه در تحقق اين روش گلوگاههاي مهمي وجود دارد که تا بهحال هيچ روش عملياتي براي تحقق آن ارائه نشده است. طول پيش کد کنندههاي بسيار زياد، فرض سرعت تغييرات زياد ضرايب کانالها و دسترسي به اطلاعات ضرايب کانالها در فرستندهها که معمولا بيشتر از خود نرخ ارسال اطلاعات است، منجر شده که نتوان اين روش را به کارگرفت. در طرح ارائه شده هريک از گيرندهها مجهز به يک آنتن جديد خواهند شد که ميتوانند به نحوي ضرايب دريافت سيگنال را به کمک يک ساختار جديد کنترل کنند. در اينجا بسياري از محدوديتهاي فوق برطرف شده و ميتوان روش همسونهي تداخل را به صورت عملياتي بدون دسترسي به ضرايب کانالها و با طول پيش کدکننده ۲ تحقق داد و براي اولين بار يک سيستم عملياتي بر پايه روش فوق ارائه شده است. به دليل استفاده از ساختار آنتنهاي به کارگرفته شده تغييرات ضرايب کانالها با استفاده از يک روش کدينگ جبران ميشود که نسبت به روشهاي قبلي داراي کارايي بيشتري است.