ابداع سلولی که بدن را برای تولید انسولین تحریک میکند
ايرنا/ محققان دانشگاه ام آي تي نوع جديدي از سلولهاي قابل ايمپلنت را ساختند که قادر است بدن افراد مبتلا به بيماري ديابت را براي توليد انسولين تحريک کند. در طول چند دهه گذشته تعداد اندکي از بيماران خوش شانس مبتلا به ديابت توانستند از مزاياي پيوند جزاير لانگرهانس پانکراس بهره ببرند. جزاير لانگرهانس سلولهايي هستند که در يک پانکراس سالم وظيفه توليد انسولين را بر عهده دارند و از طريق پيوند به اشخاص مبتلا به ديابت، وظيفه خود را در توليد انسولين انجام داده و نياز به تزريق مستمر اين هورمون را از بين ميبرند. البته سيستم ايمني در بسياري از موارد سلولهاي پيوندي را به عنوان يک عامل مهاجم خطرناک شناسايي ميکند و دريافتکنندگان پيوند دچار مشکلات مختلف ميشوند و به همين دليل استفاده از اين شيوه درماني چندان متداول نيست. اکنون محققان ام آي تي روش ديگري را براي جايگزيني سلولهاي توليد کننده انسولين ابداع کردهاند که در آن سلولها درون يک لايه محافظ از جنس الاستومرهاي مبتني بر سيليکون به همراه يک غشاي متخلخل بستهبندي شده و درون بدن بيمار ايمپلنت ميشوند. حفرههاي موجود در غشاي متخلخل به اندازهاي هستند که مواد غذايي، اکسيژن و انسولين آزادانه از آن عبور ميکنند؛ اما سلولهاي سيستم ايمني نميتوانند از آن عبور کرده و به سلولهاي پيوندي حمله کنند. در آزمايشات اوليه اين فناوري با استفاده از موشها، سلولهاي پيوندي توانستند سطح قند خون موشهاي مبتلا به ديابت را براي مدتي بيش از ۱۰ هفته تنظيم کنند. در آزمايش ديگري محققان سلولهاي بنيادي جنيني کليه انسان را با استفاده از همين فناوري به بدن موشها پيوند کردند و اين سلولها بيش از ۱۹ هفته هورمون EPO را که وجود آن براي توليد گلبولهاي قرمز خون ضروري است، ترشح کردند و موجب افزايش کلي تعداد گلبولهاي قرمز خون موش شدند. علاوه بر اين محققان دريافتند با استفاده از داروهاي خاص ميتوان سلولهاي بستهبندي شده را براي توليد انواع خاصي از پروتئينها تحريک کرد. اين قابليت، فناوري محققان ام آي تي را به يک کارخانه زنده داروسازي تبديل ميکند که قادر است هورمونها و پروتئينهاي مورد نياز بدن را توليد کند. گزارش کامل اين تحقيقات در نشريه Nature Biomedical Engineering متتشر شده است.