کهکشان راه شیری احتمالا ۱۰۰ کهکشان اقماری دارد
ايسنا/ دانشمندان “آزمايشگاه ملي شتابدهنده اسلک آمريکا”(SLAC) در مطالعۀ اخيرشان اظهار کردهاند کهکشان راه شيري ممکن است ۱۰۰ “کهکشان اقماري” کم نور به دور خود داشته باشد. در منظومه شمسي ما، سيارات اقمار خود را دارند. کهکشان راه شيري نيز همانند آنها اقمار خود را دارد و بعضي از آنها ممکن است کهکشانهاي اقماري کوچکتر از خود داشته باشند. اعتقاد بر اين است که ماده تاريک مسئول ايجاد بيشتر چنين ساختارهايي است. اقمار کهکشان راه شيري ميتوانند به دانشمندان در درک ارتباط بين هاله ماده تاريک و تشکيل کهکشان کمک کنند. کهکشان اقماري(Satellite galaxy) کهکشاني است که به صورت مداري، به دور يک کهکشان بزرگ ميچرخد. اين گردش بر اثر کشش گرانشي است. در يک جفت کهکشاني که حالت مداري دارند اگر يکي بسيار بزرگتر از ديگر باشد، کهکشان بزرگتر کهکشان اصلي و دومي اقماري ناميده ميشود. در حال حاضر ، محققان “آزمايشگاه ملي شتابدهنده اسلک” و “موسسه بررسي انرژي تاريک”، اظهار کردهاند کهکشانهاي کم نوري که در اطراف کهکشان راه شيري وجود دارند ميتوانند به آنها در درک ارتباط بين اندازه و ساختار کهکشانها و هالههاي ماده تاريک کمک کنند. آنها شواهد بيشتري را در مورد وجود کهکشانهاي اقماري ابر ماژلاني بزرگ کشف کردند و پيشبيني کردند که اگر مدلهاي آنها درست باشند، کهکشان راه شيري بايد حداقل ۱۵۰ کهکشان اقماري کم نور داشته باشد. ابر ماژلاني بزرگ(LMC) کهکشاني در همسايگي کهکشان راه شيري است. سومين کهکشان نزديک به راه شيري شمرده ميشود. ابر ماژلاني بزرگ چهارمين کهکشان بزرگ گروه محلي است. ابر ماژلاني بزرگ يکي از کهکشانهاي اقماري کهکشان راه شيري است. “نقشهبرداري آسماني ديجيتالي اسلون”(Sloan Digital Sky Survey) در اوايل دهه ۲۰۰۰ نشان داد که تعداد اين کهکشانهاي اقماري بيش از ۱۰ عدد است. سپس دانشمندان با بررسي بيشتر دريافتند تعداد کهکشانهاي اقماري به طرز چشمگيري زيادتر است. در سالهاي اخير نيز دانشمندان با بررسيها متوجه حضور ۶۰ کهکشان اقماري شده بودند. دانشمندان براي بررسي دقيقتر اقمار ابر ماژلاني بزرگ، شبيهسازيهاي رايانهاي ميليونها کهکشان را تحليل کردند. در گام بعدي دانشمندان از يک مدل انعطافپذير براي اتصال ماده تاريک به تشکيل کهکشان استفاده کردند. اين مدل به آنها اجازه داد درک ناقصي که آنها درباره شکلگيري کهکشان از جمله رابطه بين درخشش کهکشانها و انبوهي از تودههاي ماده تاريک که در درون آنها شکل ميگيرد داشتند را به راحتي درک کنند. در گام نهايي دانشمندان الگويي که کهکشانهاي اقماري در آسمان ديده ميشوند را ايجاد کردند و همچنين ميزان روشنايي، اندازه و مسافت آنها با يکديگر را نيز اندازهگيري کردند. آنها سپس اين موارد را با مشاهدات کهکشاني مقايسه کردند. “اتان نادلر” نويسنده ارشد اين مطالعه گفت: نتايج مطابق با مشاهدات فضاپيما “گايا” بود. در حال حاضر شش کهکشان اقماري در مجاورت ابر ماژلاني بزرگ شناسايي شدهاند. شبيهسازيها و دادههاي تلسکوپ فضايي هابل همچنين نشان ميدهد که ابر ماژلاني بزرگ براي اولينبار حدود ۲.۲ ميليارد سال پيش به راه شيري نزديک شده است. اگر شبيهسازيها صحيح باشند، حدود ۱۰۰ کهکشان اقماري اکنون در اطراف کهکشان راه شيري وجود دارد که اين تعداد تقريبا بيش از دو برابر تعدادي است که دانشمندان طي سالهاي اخير در اطراف کهکشان راه شيري کشف کردهاند. جزئيات بيشتر اين پژوهش در نسخۀ پس از چاپ در سايت arXiv قابل دسترس است.