logo

خلق گلبول قرمز مصنوعی با قابلیت‌های بهتر از نمونه واقعی

منبع
ديجياتو
بروزرسانی
خلق گلبول قرمز مصنوعی با قابلیت‌های بهتر از نمونه واقعی
ديجياتو/ به لطف پيشرفت سريع در دنياي فناوري، پروتز و اندام مصنوعي، در حال عبور از محدوديت‌هايي هستيم که طبيعت براي بشريت به وجود آورده‌اند. جديدترين پيشرفت در اين بخش مربوط به گلبول قرمز مي‌شود. دانشمندان موفق به خلق بافتي شده‌اند که مي‌تواند اکسيژن را منتقل کند. با ترکيب مواد بيولوژيکي و پليمرهاي رشد کرده در محيط آزمايشگاه، تيمي بين‌المللي از مهندسين زيستي موفق به خلق سلول قرمز مصنوعي شده‌اند که عملکرد بهتري نسبت به گلبول‌هاي قرمز حاضر در رگ‌هاي ما دارد. اين سايبورگ ميکروسکوپي نه تنها قادر است از طريق هموگلوبين وارد سيستم عروقي شود، بلکه مي‌تواند براي ارسال دارو جهت نابودي تومورها، سنسورهاي زيستي و حتي آهنرباهاي بسيار کوچک با قابليت هدايت نيز مورد استفاده قرار بگيرد. در صورتي که بخواهيد سلولي را در بدن انسان دوباره پيکربندي کنيد، نمي‌توانيد از گلبول قرمز يا RBC فراتر برويد. گلبول قرمز يکي از معدود سلول‌هاي فاقد هسته است که سادگي نسبي دارد و همين موضوع جذابيت آن براي مهندسان را در پي داشته است. بسياري از مردم در سراسر جهان به خون نياز دارند که براي تامين آن بايد افراد خون خود را اهدا کنند، موضوعي که به همين سادگي نيست. علاوه بر دستاورد جديد محققان، چندين گلبول قرمز مصنوعي ديگر نيز مراحل توسعه خود را طي مي‌کنند که بسياري از آن‌ها به مواد کليدي خون مانند هموگلوبين انساني يا حيوانات وابسته هستند. برخي دانشمندان به سراغ راه‌هاي ماجراجويانه‌تري رفته‌اند که براي مثال مي‌توان به خلق ذراتي اشاره کرد که توسط صدا نيرو مي‌گيرند و مي‌توانند گونه‌هاي سمي اکسيژن را توسط سيستم عروقي براي نابودي بافت سرطاني منتقل کنند. در تحقيق جديد، دانشمندان از عملکرد RBC تقليد کردند و سلول خوني خلق شده توسط آن‌ها از ابعاد، شکل و انعطاف‌پذيري مشابه با سلول اصلي بهره مي‌برد که باعث مي‌شود در نازک‌ترين رگ‌هاي بدن نيز حرکت و به اندازه کافي اکسيژن حمل کند. محققان توانستند واحدهاي ماژولار بسيار کوچکي را توسعه دهند که توسط آن‌ها امکان حمل داروها وجود دارد. آن‌‌ها براي دستيابي به اين هدف، سلول‌هاي خوني اهدا شده را توسط لايه‌اي از سيليکا که بعدا توسط پليمرها رنگ‌آميزي شد، پوشاندند. زماني که سيليکا و سلول‌هاي روده برداشته شدند، غشاي پليمري باقي‌ مانده توانست در پوست ساخته شده از گلبول‌هاي قرمز پوشانده شود. اين ترکيب خلق شده به مدت ۴ هفته در بدن موش عملکرد مناسبي از خود نشان داده، با اين حال هنوز راه طولاني براي استفاده گسترده و درمان بيماران توسط سلول‌‌هاي خوني مصنوعي وجود دارد. در حال حاضر تحقيقات زيادي در اين زمينه صورت مي‌گيرد و بايد ديد در نهايت چه نتايجي در پي دارند.